(ஓரு கற்பனை)
செந்தில் வேட்பு மனுத்தாக்கல் செய்ய, ரத்ததின் ரத்தங்களின் தோளில் அமர்ந்து வருகிறார், நிறைய மாலை அணிவிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அந்த வழியாக வந்த கவுண்டமணி தூரத்தில் இருந்து அதை கவினித்துவிடுகிறார்.
கவுண்டமணி (மனசுக்குள்) : அடப்பாவி, இவன் நம்ப ஆளு இல்லே, அதுக்குள்ள போயி சேந்துட்டானே ? அது... சரி ... எதுக்கு இவனை இத்தனை போரு தூக்கிட்டு வர்ராங்க ? கிட்ட வரட்டும் என்னான்னு பார்ப்போம் ...
கூட்டம் நெருங்க, செந்திலின் கைகால் அசைவு தெரிகிறது.
கவுண்டமணி (மனசுக்குள்) : கொக்கா மக்க, பய இன்னும் சாகலை ... இவன் நம்பள போட்டுதள்ளமா செத்துடுவானா என்ன ?
(கூட்டம் நெருங்கிவர செந்தில், கவுண்டமணியை கவனித்து விடுகிறார்.)
செந்தில் : நிறுத்துங்க நிறுத்துங்கப்பா, எங்க அண்ணன் நிக்கிறாரு.
செந்தில் : அண்ணே என்னை ஆசீர்வாதம் பண்ணுங்கண்ணே ! (என்று காலில் விழுகிறார்)
கவுண்டமணி : டேய், ஏந்திரி, என்ன கூட்டமா ? அதுவும் ரோடு ரோலர ஜீப்ல ஏத்திக்கிட்டு ...? எங்கேயாச்சும் ரோடுபோடப் போறியா ?
செந்தில் : ரோடு ரோலர் இல்லெண்ணே, தெரியலையா இவன் நம்ப குண்டு கல்யாணம். அதவுடுங்கண்னே, நான் மந்திரியாக போறேன் ஆசிர்வாதம் பண்ணமாட்டிங்களா ?
கவுண்டமணி மனதுதுக்குள் 'இவனுக்கு சீட்டே கெடக்கல , என்னுமோ சீன்டி பாக்கனும்னு நெனெக்கிறான், சரி என்னான்னு பார்போம்' என்று நினைத்துவிட்டு.
கவுண்டமணி : எ... என்னது நீ மந்திரியா ? பாருங்க மகா ஜெனங்களே, இந்த பன்னிவாயன் மந்திரியாக போறானாம் ? ஏன்டா, கட்டுச் சோத்துக்குள்ள பெருச்சாளி கேள்விப் பட்டுருக்கேன், நீ போறேன்னு சொல்றது சட்ட சபைடா, சட்டசபை உனக்கு கட்டுச்சோறாடா ? அங்கல்லாம் போனா நெறையா பேசனும்டா, கரிச்சட்டி தலையா ! அரசியல சாக்கடைன்னு எவனோ சொன்னத வெச்சிக்கிட்டு, இந்த பன்னி போயி எறங்க ஆசை பட்டுடுச்சி !
செந்தில் : அண்ண ரொம்ப பேசாதிங்க, பின்னாடி வருத்தப்படுவிங்க ?
கவுண்டமணி : பின்னாடி என்னடா பின்னாடி, ஏன் என் முதுவுக்கு பின்னால வெடிகுண்டு வெச்சிருக்கியா ?
செந்தில் : அண்ண நீங்க கவுண்டமணின்னா, நான் கவுன்ட் டவுன் மணி ?
கவுண்டமணி : அது என்ன எழுவு மணிடா, யாரவது கவுன் போட்டவங்க கிட்டேர்ந்து திருடிக்கிட்டு ஓடியாந்திட்டியா ?
செந்தில் : அது இல்லண்ணே, எலக்சன் வரப்போவுது, நான் மந்திரியாகரத்துக்கு கவுன்ட் டவுன் ஆரம்பிச்சி மணியடிச்சிடுச்சிண்னே, அதான் சொன்னேன்
கவுண்டமணி : அப்படி வெவரமா சொல்லுடா என் ராஜா. ஆமாம் நாட்டுல எவன் எவனோ மந்திரியாவுராங்க, நீ ஆவரது ஒன்னும் பெரிய தப்பில்ல தான்.
செந்தில் : அண்ணே, வேட்பு மனு தாக்கல் செய்ய இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் இருக்குண்ணே, சின்னதா ஒரு வெளெயாட்டு வெளெயாடலாமாண்னே ?
கவுண்டமணி : ஏண்டா, மந்திரியா ஆகப்போறேன்னு சொல்ற நீ, வெளெயாடப்போறியா ... ? ஆமாம், நாட்டுல அரசியல் வாதிங்க வெளெயாடுரதை வீடவா நீ வெளயாடப்போறே ?
மனதுக்குள்
'அந்த அம்மா எத எப்படி மாத்துன்னு தெரியலயே, பன்னீர மொதல்வராக்குனது , இந்த பன்னிய மந்திரியா ஆக்குனாலும் ஆக்கும்' எதுக்கும் இவன் சொல்றத கேட்போம், பின்னாடி மந்திரியாடிட்ட நம்பள நல்லா கவனிச்சிக்குவான்'
செந்தில் : ஆமாண்ணே, அரசியல்ல வெளெயாடரத்துக்கு முன்னாடி கொஞ்சம் தயார்படுத்திக்க வேணாம்மா ?
கவுண்டமணி : எலேய்... என்ன வெளயாட்டு வேனும்னாலும் வெளெயாடு, டிக்கிலோனா மட்டும் வெளெயாட வேணாம், குனிஞ்சி நிமிரக்கூடாதுன்னு டாக்டர் சொல்லிட்டாரு ஆமாம்.
செந்தில் : இது கஷ்டமில்லாத வெளெயாட்டுண்ணே, இப்ப நான் என்னோட கண்ண கட்டிக்குவேன், நீங்க வெரல காட்டனும், நீங்க எந்த நம்பரை காட்டுறீங்கன்னு நான் கரட்டா சொல்லனும், இதான் வெளயாட்டு
கவுண்டமணி : ப்பூ... கண்ணாமூச்சி வெளயாட்டு, என்னெ கண்ணை மூட சொல்லிட்டு எங்க காலை வாரி வீட்டுட்டு ஓடிடுவேன்னு கொஞ்சம் பயந்துட்டேன், நீ கண்ணை மூடிக்கிறேன்னு சொல்றதால ஒத்துக்குறேன்.
கவுண்டமணி (மனசுக்குள்) : பய மாறிட்டான், என்ன இருந்தாலும் மந்திரியாகப் போறான்ல்ல, நான் தான் ஒருவேளை தப்பா புரிஞ்சிக்கிட்டேனோ ?
கவுண்டமணி : சரிடா நீ கண்ண மூடிக்க,
(செந்தில் கண்ணை துணியால மூடிக்கொண்டு, இடுக்கு வழியாக கவுண்டமணியின் விரலைப் கவனமாக பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறார். )
செந்தில் : அண்ணே, நான் ரெடி
ஒரு விரலை காட்டிய கவுண்டமணி,
கவுண்டமணி : இது என்ன சொல்லு ?
செந்தில் யோசிப்பது மாதிரி பாவ்லா காட்டி,
செந்தில் : அண்ணே ஒன்னு
கவுண்டமணி : இப்ப என்ன சொல்லு ?
செந்தில் : அண்ணே நாலு
கவுண்டமணி : இது என்ன சொல்லு ?
செந்தில் கண் கட்டுகளை வேகமாக அவிழ்த்து எறிந்துவிட்டு, கூட்டத்தினரை பார்த்து உற்சாகமாக சொல்கிறார்
செந்தில் : அண்ணன் வாழ்க, அண்ணன் வாழ்க
கவுண்டமணி (புரியாமல்) : இவ்வளவு நேரம் நல்லாதானே, இருந்தான் பய ? ... டேய் நிறுத்துடா, எதுக்கு இப்ப திடீர்னு வாழ்க கோசம் போடுற ?
செந்தில் : என்னண்னே, இது கூட புரியாம ? அண்ணே, நீங்க ரெண்டு விரலை காண்பிச்சி, ரெட்லைக்கு வோட்டு கேட்டுடிங்க ! அண்ணன் வாழ்க, அண்ணன் வாழ்க
கவுண்டமணி : அட நாயே, அரசியல்ல சேர்ந்து இப்படி மாறிட்டியே, ஏண்டா ? நான் இரண்டுவெரல காட்டி, ரெட்டலைக்கு ஓட்டு கேட்டேனா ? அட பண்ணாடை, என்னெ திட்டம் போட்டு மாட்டிடியேடா , வெரலு வெளயாட்டை வெவகாரமா ஆக்கிட்டியே, டேய் நீ இப்படியே போயி, அந்தோ தெரியுதுபாரு கக்கூசு, அங்க போயி நில்லு, நெறையெ பேரு இரண்டு வெரல காட்டிக்கிட்டு வருவாங்க.
செந்தில் கெ கெ ... என சிரித்துக்கெண்டே,
செந்தில் : அரசியல்ல இதல்லாம் சகஜமண்னே ! இப்பவாச்சும் ஒத்துகிறிங்களா நான் அறிவாளிதான்னு ?
கவுண்டமணி : நான் சொன்னத வெச்சு எனக்கே ஆப்பா ? டேய், ஒன்ன மடையன்னு நெனெச்சிருந்தேன், நீ பக்கா அரசியல் வாதியாயிட்டே, பொழைச்சிக்குவ, ஒன்ன வெச்சு ஒன் கட்சியும் பொழச்சுக்கும், நல்லாயிரு. ஆனா நாட்டெ நெனெச்சாதான் எனக்கு கவலை யாயிருக்கு.
செந்தில் : அண்ணன் கவுண்டர் வாழ்க, அம்மா வாழ்க ! அம்மா வாழ்க !
என்று சொல்லிவிட்டு கூட்டத்தினருடன் செல்கிறார். கவுண்டமணி நொந்தபடி திரும்புகிறார்