பழம்பெருமையும் போலித்தனமும் செல்வேந்திரனும் !

சிங்கையில் விஜய் தொலைகாட்சி தமிழகத்தை ஒப்பிடும் போது நிகழ்ச்சிகளை ஒருவாரம் காலம் கடந்தே வெளி இடப்படும், செய்திகள் தவிர்த்தும், பண்டிகை நாட்கள் தவிர்த்தும் சன் தொலைக்காட்சி ஊடகமும் ஒருவார காலம் கடந்தே வெளி இடுகிறது. சென்றவாரம் தமிழகத்தில் காட்டபட்ட செல்வேந்திரன் சிறப்பு விருந்தினராக கலந்து கொண்ட விஜய் தொலைக்காட்சியின் நீயா ? நானா ? நிகழ்ச்சி நேற்று ஞாயிறு இரவு தான் காட்டப்பட்டது.

வாழ்கையில் போலித்தனம் தேவையா ? என்பது பற்றிய கலந்துரையாடல். பொதுவாக எல்லோர் மனதிலும் செயலிலும் இருக்கும் ஒன்று பற்றிய கலந்துரையாடல் என்பதால் சுவையாக இருந்தது. சுயநல நோக்கில் நடந்து கொள்ளும் போலித்தனம், பிறரை பாராட்டுவதற்காக செயற்கையாக நடந்து கொள்ளும் போலித்தனம் பற்றியும் ஒருசாரரும், போலித்தனமே கூடாது என்பதாக மறுசாரரும் பேசினார்கள். செல்வேந்திரன் போலித்தனம் கூடாது என்கிற அணியின் சார்பாகப் பேசினார். அவர் பேசியதில் பல தகவல்கள் சிறப்பாக இருந்தாலும், கலந்துரையாடலுக்கு தொடர்பே இல்லாத ஒன்றைப் பற்றி குறிப்பிட்டு தொடர்பு இருப்பது போல் நினைக்க வைத்த அவரது பேச்சுத் திறமையைப் பாராட்டுகிறேன். அப்படி என்ன தொடர்பு இல்லாதது ?




"யுவான் சுவாங் யாரென்று தெரிகிறது, நமது முன்னோர்கள் யாரென்று தெரியவில்லை" - செல்வேந்திரன்

- வரலாற்றைத் தெரிந்து வைத்திருப்பதையும் பழம்பெருமை அறிந்து வைத்திருப்பதும் / அறியாமல் வைத்திருப்பதும் போலித் தனங்களுக்குள் எப்படி அடங்கும் என்றே தெரியவில்லை. வரலாற்றைப் பள்ளிப்பாடம் வழியாக பலவற்றை அறிகிறோம். முன்னோர்களைப் பற்றிய அறிதல் பொதுவான ஒன்று அல்ல, எனவே அதனை பள்ளிவழியாக அறியமுடியாது. மற்றும் முன்னோர்களைப் பற்றி அறிந்து என்ன செய்யப் போகிறோம் என்பது மிகப் பெரிய கேள்வி. நமக்கு முன்னோர்கள் அதாவது பாட்டன் பூட்டன் காலத்தில் ஆளுக்கு 2 / 3 மனைவி வைத்திருந்ததைத் தவிர்த்து பெரிய சாதனைகள் பண்ணி இருப்பது போல் தெரியவில்லை. எந்த ஒரு குடும்பத்திலும் ஒரு கிளையிலாவது முன்னோர்கள் மன்மதன்களாக இருந்திருக்கின்றனர். பழனி சித்தவைத்தியர் போல் குடும்ப மருத்துவம் பார்த்தவர்களாக இருந்தால் பேரன் சிவராஜ் சிபி வரை அறிந்து வைத்திருக்கலாம், தொழில் முறை குடும்ப சமூகங்கள் மாறி தற்போது படிப்பின் வழி தொழிகள் என எல்லோரும் மாறி வந்துவிட்டோம், இதில் பழம் பெருமையை நினைப்பதும், அவர்களின் பெயர்களை நினைவு வைத்திருப்பதும் ஒரு இளைஞர்களுக்கு என்ன பலன் தந்துவிடும் என்பது மட்டும் தெரியவில்லை.

மேலும் சந்தியாவந்தனத்தின் போது என் ஏழு தலைமுறைப் பெயரை என்னால் சொல்ல முடியும் ? உனக்கு உன் பாட்டன் பெயர் தெரியுமா ? என்று கேட்கும் பார்பனர்களின் கேள்விக்கும் செல்வேந்திரன் குறைபட்டுக் கொள்வதற்கும் பெரிய வேறுபாடு இல்லை (இது பற்றி முன்பு விவாதம் நடந்தது). எங்கள் பாட்டான் பூட்டன் காலத்தில் வர்றவங்களை வெளியிலேயே உட்காரவைத்து அப்படியே அனுப்புவோம், அதற்குத்தான் அக்ரகாரத் திண்ணைகள் கட்டப்பட்டது, எங்கள் வம்சம் நடந்தால் எதிரே வரும் தாழ்த்தப்பட்டவன் இடுப்பில் துண்டைக் கட்டிக் கொண்டு ஓரமாக நிற்பான்" என்று ஒருவர் தனது பாட்டன் பூட்டன் வரலாறுகளைத் தெரிந்து வைத்துக் கொண்டு "அதனை நான் பெருமையாக நினைக்கிறேன்" என்றும் சொன்னால், அவரை நோக்கி வீசப்படும் செருப்பு எதிரே நின்று கேட்பவனுடையதாகத்தான் இருக்கும்.

பழஞ் சமூகம் என்பது தவிர்த்து, தனிப்பட்ட பாட்டன் பூட்டன் காலத்துப் பழம் பெருமைகள் அனைத்தும் வீன் பெருமைகளாகவும், வரட்டு கவுரவங்களாகவுமே இருந்திருக்கும், "நான் குழந்தையாக தவழும் போது, படியில் இறங்கும் போது தடுக்கி கீழே விழுந்துவிட்டேன் உடனே தூக்க வந்த தலித் வேலைக்காரியை (பின்வாசல் வழியாக வந்து மாட்டுத் தொழுவத்தில் சாணி அள்ளிக் கொட்டுபவள்) எங்கள் தாத்தா "எப்பிடிடி என் பேரனை தொட்டுத் தூக்க வருவே" என்று எட்டி எட்டி காலால் உதைத்தார்" என்றார் கொங்குவேளாள கவுண்டர் சாதியைச் சேர்ந்த எனது நண்பர். கேட்டதும், "நீங்களெல்லாம் மனுசங்க தானா ?" என்று கேட்டேன்.

நாம பெருமை என்று நினைக்கும் பழம்பெருமை அனைத்தும் பழைய பானையின் பழைய கள்ளைவிட துர்நாற்றம் மிகுந்தது. இனவெறி / சாதி வெறியை அணையாமல் காப்பதே பழம்பெருமைப் பற்றிய பெருமித உணர்வே.

செல்வேந்திரன் இது போன்ற பழம்பெருமையும், முன்னோர் செயல்களையும், அவர்கள் தம் அருமை பெருமை, பெரும் பேரு, பெயர்களை நினைக்க வேண்டும் என்று சொல்கிறாரா தெரியவில்லை.

வாழ்ந்து மறைந்தவர்கள் பெயரை வாய்ப்புக் கிடைத்து நினைவு வைத்திருப்பதில் தவறு அல்ல, ஆனால் அப்படி வாய்ப்பே கிடைக்காததால் தெரியாமல் இருப்பதும் மாபெரும் குற்றம் அல்ல.

என் அப்பாவின் புகைப்படத்தை என் மகளுக்கு காட்டும் போது, "இவர் என்னுடையை அப்பா" என்று தான் சொல்லுவேன், "உன்னுடைய தாத்தா" என்று சொல்லியது கிடையாது, ஏனெனில் "தாத்தா" என்பது ஒரு உறவு, அந்த உறவை அவள் துய்ததே இல்லை. அவள் பிறக்கும் முன்பே, என் திருமணத்தின் முன்பே அதாவது 17 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே எனது தந்தை இறந்துவிட்டார். இறந்து போன ஒருவரை உறவு முறையால் அறிமுகப்படுத்துவது சரியாகப் படவும் இல்லை, இல்லாத உறவை திணிப்பது போலாகும்

"உங்க மாமா புகைப்படம் கும்பிட்டுக் கொள்" என்று என் மனைவியிடமும் எனது அப்பாவின் புகைப்படத்தைக் காட்டிச் சொன்னது இல்லை. "எனது அப்பா" என்பதால் நான் மட்டும் தான் அவரது நினைவுகளைப் போற்றுவேன்.

பிறக்கும் போதே ஆதரவற்றவர்களாக (அனாதை) ஆக்கபடுவர்களெல்லாம் முன்னோர்கள் என்று எவரை நினைக்க முடியும் ?

செல்வேந்திரனின் குற்றச் சாட்டு அல்லது சுட்டிக்காட்டான "முன்னோர்களை நினைத்துக் கொள்ளாதது இன்றைய இளைஞர்களின் போலித்தனம்" என்ற வகையில் சேர்ப்பதில் எனக்கும் உடன்பாடு இல்லை.

*******
அடுத்ததாக,

"ஆர்குட், ஐஆர்சி உரையாடிகளில் முகம் தெரியாதவர்களிடம் மணிக்கணக்காக பேசுபவர்கள் நன்கு தெரிந்தவர்களிடம் உரையாடாவோ, அவர்களுக்காக நேரம் செலவழிக்கவோ விரும்புவதில்லை" - செல்வேந்திரன்

இதுவும் ஒரு தவறான கருத்து, உண்மையில்

பலர் வீட்டுக்குள் தொலைகாட்சி மட்டுமே பேசும், மற்றவர்கள் ஒருவருக்கு தொடர்பில்லாதவர்கள் போல் ஒரே வீட்டில் இருப்பார்கள். இதுபோன்ற முரண்பாடுகள் எங்கும் காணப்படுகிறது. உரையாடியில் (சாட்) முகம் தெரியாதவர்களிடம் உரையாடுபவர்கள் பெரும்பாலும் கல்லூரி பருவத்தினரே, ஆர்குட் ஜிமெயில், யாகூ ஆகிய உரையாடியில் உரையாடும் மற்றவர்கள் நண்பர்களைத் தவிர்த்துவிட்டு அவ்வாறு செய்வது போன்று தெரியவில்லை. வெளிநாட்டிற்கு தனித்து செல்பவர்களுக்கு நண்பனாக இருப்பதே அவரைப் போன்று பேச்சிலாராக இருக்கும் பிறர் தான். ஆர்குட்டில், ஜிமெயிலில், வலைப்பதிவுகள் வழியாக உரையாடுபவர்களில் பலர் நண்பர்களாக ஆகி இருக்கின்றனர்

நட்பு என்பது நம் பிறக்கும் போதே வருவதொன்றா ? கல்லூரி, அடுத்த எதிர்வீடு, பயிற்சி வகுப்பு ஆகியவற்றிற்கு நம்மோடு வருபவர்கள், இருப்பவர்கள் தான் நண்பர்களாக வருகின்றனர். இதே போன்றது தான் எதோ ஒரு அறிமுகத்தால் தான் ஆர்குட் நண்பர்களும், இவர்களிடம் மட்டும் வெட்டி அரட்டை ஆடுவதாக எப்படிச் சொல்ல முடியும் ? எனக்கு இணையம் வழியாக கிடைத்த நண்பர்கள் பிறவழியில் கிடைத்த நண்பர்களை ஒப்பிடும் போது எந்தவிதத்திலும் குறைந்தவர்கள் அல்ல. நண்பர்களை வரவழைத்துவிட்டு உரையாடியில் அமர்ந்து நண்பர்களைக் கண்டுகொள்ளாதவர்கள் என எவரும் கிடையாது என்றே நினைக்கிறேன். நட்பு என்பது ஒத்த எண்ணங்களை உள்ளடக்கி ஏற்படும் ஒன்று என்ற கருத்தை இணைய வழியாக கிடைக்கும் நட்புகள் உடைத்து எறிந்துவிட்டு, எண்ணங்களை மதிப்பதும் நட்பு என்கிற புதிய பரிணாமத்தை நட்புலகில் ஏற்படுத்துகிறது. எனக்கு தெரிந்து இணையத்தில் நட்புகளைத் தேடியவர்களை விட்டு அவருடைய உண்மையான நண்பர்களும், உறவினர்களும் விலகினார்கள் என்று கேள்விபட்டதே இல்லை. செல்வேந்திரனின் குற்றச்சாட்டு ஞாயமற்றது. கணனி இருந்தால் எப்போதும் தொடர்பில் இருக்க முடியும் என்பது தவிர்த்து இணைய நண்பர்களுக்கும், வெளியுலக நண்பர்களும் பெரியவேறுபாடு கிடையாது. முற்றிலும் புதிதாக ஒரு இடத்திற்கு / நாட்டிற்கு செல்லும் போது அங்கு ஏற்கனவே இருக்கும் இணைய நண்பர்கள் பிற நண்பர்களைப் போல் உதவுகிறார்கள் என்பதே உண்மை. அவர்களுக்காக நேரம் செலவிடுவது போலித்தனம் கிடையாது.

போலித்தனங்கள் ஓரளவு தேவைதான் ஆனால் எவையெல்லாம் மிதமிஞ்சிய போலித்தனங்கள் என்பதை எவரும் வரையறுத்துக் கூறிவிட முடியாது, சுயநலனோக்கு, அடுத்தவரை மகிழ்ச்சி படுத்துதல் இதில் இரண்டில் அடுத்தவரை மகிழ்ச்சிபடுத்தும் போலித்தனங்கள் ஓரளவு நண்மையே. விலங்குகளில் ஆண் விலங்குகள் கூட கூடினால்
கரு உண்டாகும் என்றாலும் தனது அழகை வெளிப்படுத்திக் காட்டிவிட்டு ஒப்புதலுடன் துணையை நெருங்குகிறது, அழகான எடுத்துக்காட்டு ஆண் மயில்கள். போலித்தனங்கள் இயற்கையிலேயே அளவோடு அனுமதிக்கப்பட்ட ஒன்றுதான்.

எவை போலித்தனங்கள் என்று செல்வேந்திரன் சொன்னதன் மேற்கண்ட இரண்டு மோற்கோள்களில் எனக்கு உடன்பாடு இல்லை.

மற்றபடி அவர் கூறிய பிற கருத்துகளிலும், மேடையில் தயங்காமல் பேசி பாராட்டுப்பெற்றதை நானும் பாராட்டுகிறேன். சிறப்பாக செய்தார். பாராட்டுகள் செல்வேந்திரன் !

இனிப்பு பதிவருடன் இனிய சந்திப்பு !

2004ல் இருந்து எழுதுபவர், நான் பதிவு எழுதத் தொடங்கிய காலத்தில் ஊக்குவித்தவர், என்றாவது ஒரு நாள் இவரைப் பார்க்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்த பதிவர், ஆன்மீகவாதி, முத்தமிழ் வித்தகர், கடலுணவு விருப்பர், சிங்கை வந்திருந்தார். அவர் ஜிரா என்று அழைக்கப்படும் ஜி.ராகவன் தான் அந்தப்பதிவர். ஜிரா...ஜீரா -ன்னா இனிப்பு தான். அதோடு மட்டுமில்லாமல் மகரந்தம் என்று தனது வலைப்பதிவுக்கு பெயர் வைத்து எழுதிவருகிறார். இனிப்பு இருக்கும் இடத்தில் தான் மகரந்தம் இருக்கும். பழகுவதற்கும் இனிப்பானவர்.

ஜிரா ஒருவாரக் கால தன் விருப்பப் பயணம் மற்றும் அலுவலகப் பயணமாக சிங்கை வந்திருந்தார். சென்ற செவ்வாய் கிழமை மதுரை இராம், ஆமத்தூர் செகதீசன், பின்னூட்ட புயல் வெற்றி மகிழ்வன் (விஜய் ஆனந்த்) ஆகிய நால்வர் சந்தித்தோம்.

அதன் பிறகு குட்டிப் பதிவர் சந்திப்பு நடத்துவதாக முடிவு செய்து மின் அஞ்சல் வழி தகவல்களை அனுப்பிவிட்டு இன்று மாலை 3 - 5 வரை சந்தித்தோம்.

குறித்த நேரத்திற்கு சற்று நேரம் கடந்து குறிப்பிட்ட இடத்திற்கு வந்தார் ஜிரா. வரும் போது ஆங்கிலத்தில் எழுதும் பதிவர் ஒருவரையும் அழைத்து வந்தார். அதற்கு முன்பே நான், முகவை இராம், அறிமுகப் பதிவர் பித்தன், வெளிச்சப் பதிவர் ஜோதி பாரதி, அகரம் அமுதா ஆகியோர் ஒரு இடத்தில் கூடி இருந்தோம். பின்னர் அறுவராக தொகுப்பு உணவுக் கூடம் ஒன்றில் சென்று அமர்ந்தோம், பின்னர் ஜோ, சரவணன், கடைசியாக ஜெகதீசன் ஆகியோர் வந்து சேர்ந்தனர்.

பொதுவாக ஒருவருக்கொருவர் அறிமுகம், வலை நடப்புகள், அரசியல் நடப்புகள் பற்றி கதைத்தோம். 2:30 மணி நேரம் சென்றதே தெரியவில்லை.

(இரண்டு படங்களுக்கும் 33 வேறுபாடுகள், என்னன்னு கண்டு பிடியுங்கள்)

களையும் முன் நிழல்படம் எடுக்க ஆயத்தம் ஆனோம், "நிழல்படத்தில் நிற்க வாங்க 'ஜோ' " ன்னு முகவை இராம் அழைக்க. கிட்டதட்ட இரண்டு மணி நேரம் எதிரே எதிரே அமர்ந்து பேசியப் பிறகு,

"அட ட....நீங்க தான் ஜோ வா?" என்று ஜோவைப் பார்த்து இராகவன் கேட்க,

ஜோ மயக்கமானார்.

ஜிரா: "உங்களைக் கும்பிட்டுக் கேட்கிறேன் இந்த மேட்டரை வெளியே சொல்லிடாதிங்க...ப்ளீஸ்"

அதன் பிறகு வேறொரு வேலை காரணமாக நேரம் கருதி இராகவன் விடைபெற, மற்றவர்களுடனான மொக்கை 1 மணி நேரம் தொடர்ந்தது, பின் ஒருவராக ஒருவராக கலைந்தோம்

இருவாரங்களுக்கு முன்பு பதிவர் சந்திப்பு நடந்தேறியதால், ஜிராவுடனான சந்திப்பு பற்றி வலைப்பதிவில் முன்னறிவிக்கவில்லை.

அகரம் அமுதா, முகவை இராம், பின்னூட்ட புயல் (மீசை எடுத்ததால் இந்திரன்), வெளிச்ச பதிவர், பித்தன், சரவணன், ஜிரா, கோவியார்(ஹிஹி), 'கடற்புறத்தான்' ஜோ. (படத்தை 'கிளிக்'கி முழுதாகப் பார்க்கவும்)

கடைசி நான்கு படங்கள் எடுத்தவர்:

மதவெறி, இனவெறி !

மதவெறி, இனவெறி இவை இரண்டும் மனித சமூகத்தின் முன்னே எதிர்த்து நிற்கும் பெரிய அரைகூவல்கள். இவற்றிற்கு ஆன்மீகம் தீர்வு சொல்கிறது என்போர் அனைவருமே மதக் கொள்கைகள் அவற்றை சரி செய்துவிடும் என்று நம்புகிறார்கள். ஆனால் இனவெறிக்கு உரமாக இருப்பதே மதங்கள் தான். மதங்கள் தோன்றிய காலத்தில் இருந்தே அவை என்றைக்கும் இனவெறிக்கு தீர்வாக அமைந்தது இல்லை. மாறாக அந்தப்பகுதியின் இன அரசியலைப் புசித்து தன்னை வளர்த்துக் கொள்ளவே முற்பட்டு இருக்கின்றன. நாம் அனைவரும் இந்தியர் இனம் என்று நினைத்தாலும் மதக்கலவரங்களின் போது நம்மை இன்னொருவன் கொல்வதற்கு வேறு வேறு மதத்தைச் சேர்ந்தவர் என்ற ஒரே சின்ன காரணம் இருந்தால் போதும் என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை. மதங்களின் நோக்கம் இனவேறுபாடுகளைக் களைவதாக என்றைக்கும் கட்டமைக்கப்படவில்லை. எங்கள் மதம் உயர்ந்தது நாங்கள் அனைவரையுமே நேசிக்கிறோம் என்பது வெறும் வேதக் கொள்கைகள் தான், அவை செயல்பாட்டுக்கு வந்ததே கிடையாது, அப்படியும் ஒரு சிலர் தன்மையோடு நடந்து கொண்டால் அது அவருடைய தனிப்பட்ட குணத்தினாலன்றி மதத்தைப் பின்பற்றுவதால் அல்ல.

கண்டங்களைக் கடந்து வாழ்ந்தாலும் மனிதனின் 'நிறம்/இனம்' என்றைக்கும் ஒன்றிணைந்துவிட தடையாகவே தான் இருக்கும். அப்படி இல்லாத இடங்களில் சாதிப் பிரிவுகள் இருந்து வேற்றுமை வளர்த்துக் கொண்டு இருக்கும். மனிதன் தன் இனத்தை மட்டும் உயர்வாக நினைப்பது அடிப்படை மனநிலை கோளாறு மற்றும் மிதமிஞ்சிய உயர்வு மனப்பான்மையுமே காரணம், வெறும் பயல்கள் கூட தன்னை உயர்த்திக்காட்ட தன்னை இனம்/சாதிகளுக்குள் அடையாளப்படுத்திக் கொள்ள முயற்சிக்கிறான். இந்த மிகச் சிறிய குறுகிய காரணத்தினால் இனவெறி நெருப்புகள் தலைமுறை தலைமுறையாக அணையாமல் பாதுகாக்கப்படுகிறது. படிப்பும் அறிவும் எல்லாவற்றையும் மாற்றும் என்பது வெறும் நம்பிக்கைதான், ஆனால் சாதி/மத/இன வேறுபாடுகளை வளர்பவர்களில் படிக்காதவர்கள் யாருமே முனைப்புடன் செயல்படுவதில்லை, அப்படி செயல்படுபவர்கள் படித்தவர்கள் தான் என்பதே உண்மை. கலப்பு இன சமூகம் வாழும் நாடுகளில் வேலை வாய்ப்புச் செய்திகளில் 'குறிப்பிட்ட இனம் / மொழி பேசுபவர்களுக்கு' முன்னுரை உண்டு என்று வெளிப்படையாகவே அறிவிப்பார்கள். இயல்பான சிலவேலைகள் ஒரு சில மொழி பேசுபவர்களால் தான் செய்ய முடியும் என்பதும் உண்டு, ஆனால் அவை மிகக் குறைந்த அளவே. மற்றபடி தன் இனத்தை வளர்க்க வேண்டும், அரவணைக்க வேண்டும் என்பதை எல்லா இனத்துக்காரர்களும் செய்கிறார்கள். அதுவே அவர்களின் மக்கள் விழுக்காடு மிகும் போது பதவி ஏவல்கள் (அதிகாரம்) கைபெற்ற முயற்சிப்பார்கள், அதில் வெற்றிபெற்றால் அதன் பிறகு அதனை தக்கவைத்துக் கொள்ள எல்லா சட்டதிட்டங்களையும் வரைந்துவிடுவார்கள். பெரும்பான்மையாக ஒரு சமூகம் வளரும் போது பொதுவாக நடப்பது இதுதான். அதையும் மீறி பிற இனத்தை நசுக்க முற்படும் போது தான் அங்கே மோதல் வெடிக்கிறது.

இனம் / நிறம் இவை எல்லாம் வெறும் 1000 ஆண்டுகளாக ஓர் இடத்தில் வாழ்ந்தன் அடையாளமாக உடலில் ஏற்பட்ட தோற்ற வேறுபாடுதான். உண்மையிலேயே இவற்றில் ஏதும் பொருள் இருக்கிறதா ? குளிர்பகுதியில் வாழ்ந்த இனங்களில் தோல் நிறமும், வெப்ப பகுதியில் வாழ்ந்தவர்களின் தோல் நிறமும் வெறும் சூழலால் ஏற்பட்ட மாற்றம், குளிரின் / வெப்பத்தின் தன்மைக்கு ஏற்ப காதுகள், மூக்கு அமைப்பு அனைத்துமே மாறி அமைந்திருக்கிறது. மற்றபடி உடலியல் அமைப்பில் ஒரு இனத்திற்கும் மற்ற இனத்திற்கும் சிறு சிறு மரபு கூறுகள் தவிர்த்து பெரிய வேறுபாடு இல்லை. அதாவது ஒரு கருப்பின ஆணும், வெள்ளை இன பெண்ணும், (இருவருக்கும் உடலியலில் எந்த குறைபாடுகளும் அற்றவர் என்றால்) திருமணம் செய்து கொண்டால் கண்டிப்பாக குழந்தை பிறக்கும். இது அனைத்து இனங்களுக்கும் பொருந்தும், பிறகு எதை வைத்து இனவெறுப்புகள் தோன்றுகிறது ? உடலின் தோற்றம் மற்றும் நிறத்தில் உள்ள இச்சை, பாரம்பரியம் என்பதில் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை இவையே இனவெறுப்புகளை போற்றிப் பாதுகாக்கின்றன. அதாவது உடல்சார்ந்த இச்சையே இனவேறுபாடுகளின் முதன்மைக் காரணி.

எல்லோரும் மனிதர்கள் தான், எல்லோருக்கும் இரத்தமும் சதையும், கீறினால் வலியும், விபத்து, நோயால் இறப்பும் உறுதி என்று நம்ப மறுக்கிறார்கள். இறந்து போகாத இனம் என்று எதுவுமே இல்லை. கண் முன்பே இறப்புகளைப் பார்த்தும் இனவெறிக்கு கொடிபிடிப்பவர்களாக விலங்குக்கு ஒப்பானவர்களாக அறியாமையில் மூழ்க்கிக் கிடக்கிறார்கள். இனம்/சாதி/மதப் பெருமைகள் அனைத்தும் வரட்டு கவுரம், தனிமனிதனுக்கு எந்த ஒரு பெருமையையும் தராது, இறந்தால் எதையுமே கொண்டு செல்ல முடியாது.

இயற்கை சீற்றங்களில் கொல்லப்படும் போதும் மனிதர்கள் பாடம் படிப்பதே இல்லை. கண்டங்கள் அழிந்தால் திருந்துவார்களோ ? இனவெறியும், மதவெறியும் அதை எளிதாக செய்துவிடும். உலக அழிவுக்கு சுற்றுச்சூழல் காரணமாகும் முன்பே, மனிதனின் வெறித்தனமே காரணமாக அமைந்துவிடும்

செயற்கை மணம் ! (சிறுகதை போட்டிக்காக)

அலுவலகம் முடிந்து வந்து வீட்டினுள் நுழைந்து உடைமாற்றிவிட்டு வராண்டாவில் அமர்ந்து, அன்றைய வாரத்தின் அமுதம் வார இதழைப் புரட்டினேன்.

அமுதம் வார இதழின் வழக்கமான கடிதம் டீபாயில் இருந்தது, உள்ளிருந்து கையில் காப்பியுடன் வந்தவள்,

"வந்ததும் வாராமல் புத்தகமும் கையுமாக உட்கார்ந்து......இத்தோடு 99 கதை எழுதியதாகச் சொல்றிங்க, ஒரு கதையும் அமுதம் வார இதழில் வந்தபாடு இல்லை"

இளைத்துக் கிடந்த இரண்டு கொயர் நோட்டையும், அமுதம் கதையை திருப்பி அனுப்பிய தகவல் கடிதத்தையும் ஏளனமாகப் பார்த்தபடி என்னை நக்கல் அடித்துக் கொண்டிருந்தாள் மனைவி

"அமுதம் இல்லாட்டி எதோ ஒண்ணு, என்னிக்காவது ஒரு நாள் வரும்... நீ பார்க்கத் தானே போறே"

"ம் கும்... கதை கிதைன்னு எழுதறத்துக்குப் பதில் சும்மா இருங்கன்னு சொன்னாலும் கைய வச்சிக்கிட்டு சும்மா இருக்க மாட்டிங்க... அதனால் தான் நான் கண்டுக்காமல் இருக்கேன்" - வெட்கப்பட்டாள்

"என்னோட இலக்கிய ஆர்வத்தை ரொம்பதான் சீண்டுறே..." இடுப்பைக் கிள்ள மேலும் வெட்கப்பட்டு விலகினாள்

"சரி காப்பி ஆறிடப் போறது எடுத்துக் குடிங்க" என்று கூறிவிட்டு அடுப்பங்கறைக்குள் நுழைந்தாள்

காப்பியை உறிஞ்சிக் கொண்டே வார இதழைப் புரட்டினேன்.

"வயிற்றுக்காக....." என்ற தலைப்பில் சிறுகதை வாசிக்கத் தொடங்கினேன்.

'வாழாவெட்டி' பற்றிய கதை......

'நமக்குத் தோன்றுவது போலவே பலருக்கும் தோன்றுமோ....பாத்திரத்தின் பெயர்களும்,
வட்டாரவழக்கு மொழி நடையும் சேர்ந்து இப்படி எழுத முடியுமா ?.......நம்மால் இப்படியெல்லாம் எழுத முடியாதோ' நினைத்துக் கொண்டேன்

"புகுந்த வீட்டின் கொடுமை....பிறந்த வீட்டின் வறுமை துறத்த தன் இரண்டு குழந்தைகளின் வயிற்றுப் பசிபோக்க வேற்று ஆடவனுடன் இருட்டிற்குள் நுழைந்தாள்" என்று முடிந்திருந்தது சிறுகதை

தீர்வு விபச்சாரம் ? நவீன இலக்கியம், எதார்த்தம் என்ற பெயரில் ......ச்சே என்ன கண்றாவிக் கதை இது ?

பெருமூச்சு விட்டு புத்தகத்தை ஓரமாக வைத்துவிட்டு,

'நம்ம கதையில் "இரண்டுக் குழந்தைகளின் பசிக்காக சித்தாள் வேலையில் சேர்ந்து சும்மாடு சுமந்தாள்" என்றெல்லாவா முடித்தோம், நாமளும் இதே போலத்தான் யோசிக்கொறோம் ஆனால் ஒருவேளை கதையின் முடிவு சாதாரணமாகவே இருக்கக் கூடாதா ?

******

அங்கே அமுதம் அலுவலத்தில்,

ஆசிரியர் உதவியாளரைக் கூப்பிட்டு "இந்தவாரம் வந்திருக்கக் கதைகளில் தேறுவதை 'பைரவனிடம்' கொடுத்து கோவை மாவட்ட வழக்கில் எழுதித்தரச் சொல்லு... புரட்சிப் புதுமைன்னு அவரும் முடிவுகளை நல்லா மாற்றி எழுதுவார்... 'வயிற்றுக்காக' போனவாரக் கதையை மாற்றி எழுதித்தந்த 'கண்ணாயிரம்' கிடைச்ச பாராட்டுக் கடிதங்களைப் பார்த்த பிறகு இன்னும் நிறைய பணம் கேட்டான், கம்பெனிக்கு கட்டுப்படியாகாது ... இந்தவாரம் பைரவன் எழுதட்டும்"

---

போட்டி இணைப்பு

தொடருங்.............GO !

பதிவுலக சித்தப்பா டிவிஆர் என்னை தொடர்பதிவுக்கு இழுத்துவிட்டு இருக்கிறார். இன்னொரு தடவை கண்ணுல மாட்டாமல் போய்விடுவாரா ? அப்ப இருக்கு !

1.உங்களுக்கு ஏன் இப்பெயர் வந்தது? உங்களுக்கு உங்க பெயர் பிடிக்குமா?
ம் பலரும் கேட்கிறாங்க, கோவி.கண்ணன் - இதில் கோவி ங்கிறது எந்தூருங்க ? ஊரு பேரெல்லலம் இல்லை, எங்கப்பா பேரு கோவிந்தராசு, அதிலிருந்த 'கோவி'யை இணைத்துக் கொண்டேன்

2.கடைசியாக அழுதது எப்போது..?
அம்மணி சென்றவாரம் ஊருக்குச் சென்றிருந்ததால் நானே சமையல் செய்ய வேண்டி இருந்ததால் (இருந்தா மட்டும் என்னவாம்னு என்று என் வீட்டுக்கு வந்த யாரோ பொடிப்பசங்க கூவுவாங்க அலட்டிக்க வேண்டாம்) வெங்காயம் உறித்தேன்.

3.உங்களோட கையெழுத்து உங்களுக்குப் பிடிக்குமா?
பேனா மூனை 3M அளவுக்கு இருந்தால் கையெழுத்து மரவட்டை மாதிரி வரிசையாக கோர்வையாக வரும். இல்லை என்றால் கோழி சீய்ப்பது போலத்தான். என் கையொப்பம் நல்லா இருப்பதாக பார்க்கிறவங்க சொல்லுவாங்க.

4.பிடித்த மதிய உணவு..
பதமான சற்று தூக்கலான காரம் உள்ள அனைத்து காய்கறி உணவு வகைகள், ஒரு பருக்கை, ஒரு காய்கறித்துண்டு கூட மீதம் வைக்காமல் இல்லாமல் சாப்பிட்டு முடிப்பேன். (டிவிஆர் சாட்சி)

5.நீங்கள் வேறுயாருடனாவது உங்களோட நட்பை உடனே வச்சுக்குவீங்களா?
என்னிடம் விரும்பிப் பழகுபவர்களை மிகவும் நேசிப்பது உண்டு. ஆனால் சிலரைப் பார்த்தது பழகியதும் பிடித்துவிடும், அப்படிப் பழகியவர்களில் சிலர் கடிந்து கொண்டாலும் அவர்களைத் தவிர்க்கும் எண்ணம் வராது. (இதுல உள்குத்து எதுவும் இல்லை, உண்மை)

6.கடலில் குளிக்கப் பிடிக்குமா? அருவியில் குளிக்கப் பிடிக்குமா?
நாகப்பட்டினம் சொந்த ஊர், கடலில் குளிக்கப் பிடிக்காமல் இருக்குமா ? அருவி - வயல்வெளிகளுக்குச் செல்லும் போது பம்பு செட் குளியல் அருவிக்கும் அதுக்கும் வேறுபாடு தெரியல

7.முதலில் ஒருவரைப் பார்க்கும் போது எதைக் கவனிப்பீர்கள்..
இரண்டு ஒரு முறை பார்த்த பிறகும் பலரது முகம் மறந்துவிடுகிறது. கிஷோர் நண்பர் சிவாவை மூன்று முறைப் பார்த்தும் சட்டென்று பெயரைப் பொருத்திப் பார்த்து உடனே தெரிந்து கொள்ள முடியாமல் போனதற்கு கொஞ்சம் வருத்தமாக இருந்தது. தொடர்ந்து பழகவேண்டி இருக்கும் என்று நினைத்தால் இப்போதெல்லாம் ஒருவரைப் பார்க்கும் போது முடிந்த அளவுக்கு முகத்தை நினைவு வைத்துக் கொள்வதற்காக தலை வகிடு, முடி வகை, காதின் அளவு, அமைப்பு, கண்கள், முகம் அமைப்பு ஆகியவற்றை பதிய வைத்துக் கொள்ள முயற்சிக்கிறேன்.

8.உங்க கிட்ட உங்களுக்கு..பிடித்த விஷயம் என்ன..பிடிக்காத விஷயம் என்ன?

பிடித்தது: எதையும் ஏற்றுக் கொள்வது / சகித்துக் கொள்வது (விதிகள் காலத்தால் மாறும்), பிடிக்காதது: நடப்புகள் எதையும் மறக்காமல் நினைவு வைத்திருப்பது


9.உங்க சரிபாதி கிட்ட உங்களுக்கு பிடித்த,பிடிக்காத விஷயம்..
பிடித்த : விசயம் செய்து முடிக்க வேண்டியதை திட்டமிட்டு செய்வது; பிடிக்காத விசயம் : எல்லோருக்கும் சேர்த்து ஒற்றையாளாக கவலைப்பட்டுக் கொண்டு இருப்பது

10.யார் பக்கத்தில் இல்லாம இருக்கறதுக்கு வருந்துகிறீர்கள்?
யாரும் இல்லை.

11.இதை எழுதும்போது என்ன வர்ண உடை அணிந்துள்ளீர்கள்?
பச்சை / நீலம் கலந்த பொடிக்கட்டம் போட்ட நிற லுங்கி..

12.என்ன பாட்டு கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறீங்க..
பாட்டா ? சன் செய்தியில் 'பன்றிக்காய்ச்சல் நோய் பற்றி சொல்றாங்க'

13.வர்ண பேனாக்களாக உங்களை மாற்றினால் என வர்ணமாக உங்களுக்கு ஆசை?
நிறம் பற்றி எனக்கு எந்த விருப்பு வெறுப்பும் கிடையாது, எல்லா வண்ணங்களும் பிடிக்கும்

14.பிடித்த மணம்..
சந்தனம்

15.நீங்க அழைக்கப்படும் பதிவரிடம்..உங்களுக்கு பிடித்த விஷயம்..அவரை அழைக்கக் காரணம்..

அறிவே தெய்வம் - அண்மையில் பழகிய நண்பர், பொறுமை சாலி, அவரைப் பற்றி மேலும் அறிந்து கொள்ளத்தான்
மோகன் கந்தசாமி - எப்போதும் யாரையாவது பேட்டி எடுக்கிறார், அவராக எழுதிய பதிவுகள் குறைவுதான், இதையாவது எழுதட்டுமே :)
ஜோதிபாரதி - வெளிச்சப் பதிவர், போட்டொ ஜெனிக் முக(மா)ம். மதுரை இராம் கூடச் சொன்னார், இன்னும் கொஞ்சம் வெளிச்சமாக பார்க்கலாமே அதற்காக..

16.உங்களுக்கு இதை அனுப்பிய பதிவரின் பதிவில் உங்களுக்கு பிடித்த பதிவு..
இது (அவசரத்துக்கு சிக்கிய ஒன்று)

17.பிடித்த விளையாட்டு...
கோழி இறகு பந்து

18.கண்ணாடி அணிபவரா?
இன்னும் இல்லை

19.எப்படிப்பட்ட திரைப்படம் பிடிக்கும்...
நகைச்சுவைப் படங்கள், இயல்பான கதை உள்ள படங்கள், விரைவான திரைக்கதை உள்ளப் படங்கள்

20.கடைசியாக பார்த்த படம்..
அது வந்து.......சூர்யா நடித்து சன் பிக்சர் தயாரித்து...பேரே மறந்துட்டு......ஆங் 'அயன்'

21.பிடித்த பருவ காலம்...
கார்த்திகை - பங்குனி
.
22.இப்போது படித்துக் கொண்டிருக்கும் புத்தகம்
எப் எம் அப்துல்லா (அவரோட குரல் எப் எம்மில் கேட்குது) கொடுத்த புத்தகம், இனிமே தான் படிக்கனும், கொஞ்சம் தடிமானாக இருப்பதால் உடன் எடுத்துச் சென்று படிக்க முடியல

23.உங்க டெஸ்க் டாப்பில் இருக்கும் படத்தை எத்தனை நாளைக்கு ஒரு முறை மாற்றுவீர்கள்
எப்போதாவது மனதை ஈர்க்கும் படங்கள் கிடைத்தால் மாற்றுவேன், அடிக்கடி மாற்றூவதில்லை

24.உங்களுக்கு பிடித்த சத்தம்...பிடிக்காத சத்தம்...
பிடித்த சத்தம் : குழந்தைகளின் சிரிப்பு, பிடிக்காதது: சூழலை சூன்யமாக்கும் சத்தங்கள் அனைத்தும்

25.வீட்டை விட்டு நீங்கள் சென்ற அதிகபட்ச தொலைவு
தாய்லாந்து பேங்க்காக்

26.உங்களுக்கு ஏதேனும் தனித்திறமை இருக்கிறதா?
மொழிகள் பற்றி அறிய விரும்பும் ஆர்வம், அறிந்து கொள்ள நினைத்து தகவல் திரட்டுவது. சுவற்றில் சாயாமல் தலைகீழாக நிற்பேன் :)

27.உங்களால் எற்றுக் கொள்ளமுடியா ஒரு விஷயம்..
பொய்யை மறைக்கச் சொல்லப்படும் பொய்கள்

28.உங்களுக்குள் இருக்கும் சாத்தான்..
மேலே 27ல் இருப்பது போல் யாரேனும் நடந்து கொண்டால் விழிச்சுப் பார்த்துட்டு தூங்கிடும்

29.உங்களுக்கு பிடித்த சுற்றுலாத்தலம்..
இன்னும் செல்லாத இடங்கள் அனைத்தும், யாதும் ஊரே !

30.எப்படி இருக்கணும்னு ஆசை..
இப்படியே இருப்பதே நல்லாத்தான் இருக்கு, எனக்கு என்னையும் என் செயல்களையும் பிடிச்சிருக்கு வேற எப்படி ?

31.கணவர்/மனைவி இல்லாம செய்ய விரும்பும் காரியம்...
நண்பர்களுடன் ஊர் சுற்றுவது

32.வாழ்வு பற்றி ஒருவரி சொல்லுங்க..
விழிப்பது போல் வாழ்க்கை தூங்குவது போல் சாக்காடு - வள்ளுவரே சொல்லிட்டாரே, அதனால் எதையும் ரொம்ப நம்பி ஏமாந்துப் போகவேண்டாம்.