சுவையார்வ பதிவு/பதிவர் !

எனக்கு விருது கொடுத்தவர் பதிவர் திரு இளைய பல்லவன், இலக்கிய ஆர்வமிக்கவர், வரலாறுகளை மிகுதியாகப் படிப்பவரென்பதால் தான் வரலாற்றுக் குறுநாவல்களை (சக்கர வியூகம் பாகம் 1 & 2 ) வலைப்பதிவில் எழுதி வருகின்றார். அவரது வரலாற்றுத் தொடர் பாகம் ஒன்றை விமர்சனம் செய்திருக்கிறேன். அவர் எனக்கு விருது கொடுப்பது எனக்கு மகிழ்ச்சி கொடுத்தது. விருது கொடுப்பதற்கான காரணங்களாக எனது எழுத்துத்தன்மை குறித்து குறிப்பிட்டு சொல்லி இருந்தார். நடுநிலையாக எழுதுகிறேன் என்று சொல்லி இருக்கிறார். பொதுவாக 'நடுநிலை' என்ற சொல்லில் ஒப்புதல் இல்லை, நடுநிலையாக எழுதுபவர்கள் யாருமே கிடையாது. நாம் எழுதுவது அனைத்தும் நம்மைச் சுற்றியுள்ள சமூகம், அரசியல் சார்ந்தவையே, அரசியலில் நடுநிலையாக இருப்பதாகச் சொல்ல முடியும், அதுவும் கூட எது சிறந்தது என்கிற நோக்கில் தான், எதிர்ப்பு அல்லது ஆதரவு என்கிற நிலை ஒன்று இருந்தே தீரும் என்றே நினைக்கிறேன், அதில் இருக்கும் தீவிரத் தன்மையின் ஏற்ற இரக்கம் தான் ஒரு வேளை நடுநிலையோ தெரியவில்லை. எனக்கு திமுக / அதிமுக இரண்டையும் பிடிக்கவில்லை என்று மாற்று அரசியல் வாதிக்கு வாக்களிப்பது நடுநிலையா ? அதுவும் ஒரு எதிர்நிலை தானே. சமூகம் சார்ந்த பார்வைகள் எழுத்துகள் இவற்றில் கூட ஒருவர் நடுநிலையாக எழுதிவிட முடியாது. சமூகம், அரசியல் இவற்றில் நடுநிலை என்றால் அந்த சமூகம் சேர்தவர் அல்லாதோர் (ஆப்ரிக்கர் தமிழர்களைப் பற்றி எழுதுவது போன்று), வெளியே இருந்து கவனித்து எழுதுபவர்கள் தான் நடுநிலையாக எழுதுவார்கள். மொழிக் கொள்கைகள், தமிழ் சமூகம், திராவிடம் இவற்றைப் பற்றிய கருத்துகள் எதிராக வரும் போது இவற்றிற்கு ஆதரவாக எழுதும் போக்கு என்னிடம் உண்டு. ஒரு பார்பனர் பார்பனராக நடந்து கொள்ளாமல் பிறரைப் போல் நடந்து கொண்டு, பார்பனர்களைக் குறைத்து எவராவது சொல்லும் போது 'எல்லா பார்பனரும் அப்படி இல்லை என்பதை என்னைப் பார்த்துமா நீங்கள் உணரவில்லை ?' என்று அவர் கேட்டால் அவர் பார்பனர்களுக்கு எதிரான சிந்தனை உடையவர் என்று சொல்ல முடியுமா ? அல்லது வக்காலத்து வாங்க காதிருந்தார் என்று சொல்ல முடியுமா ? அவர் அப்படி சொல்லுவது நடுநிலையா ? தாம் நடுநிலை என்று எவரும் தனக்குத்தானே சொன்னால் அது கேள்விக் குறியானது. எனது எழுத்துகள் நண்பர் இளைய பல்லவனுக்கு நடுநிலையாக தெரிந்ததற்கு நான் பொறுப்பு அல்ல. :)

நடுநிலை என்பது ஒரு மாயச் சொல், 'பிரபலம்' பற்றிய சொல்லின் தன்மையை நீங்களே முடிவு பண்ணிக் கொள்ளுங்கள். :)


*****

நான் இந்த விருதை பலருக்கும் கொடுக்க வேண்டும். நடு இரவு 2 மணிக்கு மேல் யோசித்தால் ஒருவரைத் தவிர சட்டென்று யாருமே நினைவுக்கு வரலை. நேற்று படித்த ஒரு பதிவு மிகவும் மனம் கவர்ந்தது, தமிழ் சமூகத்தில் இருக்கும் போலித் தன்மையை அதாவது, பெண்களின் புடவையில் காக்கப்படும் தமிழ் பண்பாடு குறித்து, கீழ்கண்டவாறு எழுதி இருக்கிறார்.


போன நூற்றாண்டில் செத்த மூளை கலாசாரம் காக்கும் தமிழ் வம்சம்

"அதிலும் ஒழுக்கம் என்கிற விடயம் பெரும்பாலும் கற்பு நோக்கியும் பெண்கள் நோக்கியும் தான் அதிகம் பிரயோகிக்கப்படுகின்றது. இதற்கு நல்ல உதாரணம் இங்கு நடைபெறூம் திருமண விழாக்கள். ஆண்கள் கோட்டும் சூட்டும் போட்டு களைகட்ட பெண்கள் எங்காவது சேலை கட்ட தெரிந்த ஒருவரை தேடிப் பிடித்து சேலை அணிந்து தலையில் பிளாஸ்டி பூ அணிந்து ஒரு நாற்பது பவுண் நகையை காவிக்கொண்டு வந்தால் அது தமிழ் கலாசார காப்பு. சில சமயம் இன்னும் கொஞ்சம் கூடிய தமிழ்ப் பற்றான ஆண்கள் குர்தா அணிந்து தம்மை நிரூபிப்பதும் உண்டு. தப்பி தவறி யாராவது ஒரு பெண் சேலை தவிர்த்து வேறு உடை அணிந்து வந்தால் அந்த பெண்ணின் கற்பு அன்றைய தினம் பூரணமாக விவாதிகப்படும். ஏன் பொதுவாக மாப்பிள்ளைகள் கூட மாப்பிள்ளை சூட் என்றொன்று அணிந்து பாப்பிள்ளைகளாகத்தான் (எமது ஊரில் பொம்மைகளை பாப்பிள்ளைகள் என்றும் சொல்வார்கள், சில சமயங்களில் ஆண்களின் இந்த மணக்கோலம் கம்பீரம் தொலைந்த பொம்மைகள் போன்றும் எனக்குத் தோன்றுவது உண்டு) காட்சி தருகின்றனர். முதலில் யோசித்துப் பாருங்கள். பெண்கள் சேலை அணிந்து தான் கலாசாரத்தை காக்க வேண்டும் என்றால் ஆண்களும் வேட்டிதானே அணியவேண்டும். பிறகெப்படி கோட்டும் சூட்டும் குர்தாவும் ஆண்களுக்கான கலாசார ஆடைகளாகின."

*****

மீதியை அவர் பதிவிலேயே படியுங்கள்,



அவர் நகைச்சுவையாக அந்த இடுகையை எழுதவில்லை, அவரது பதிவுகள் பலவற்றில், அவர் பயன்படுத்தும் எழுதுக்களின் சொற்கள் பயனற்ற சிந்தனைகள் எதையும் உருவாக்கவில்லை என்கிற உறுதி தருவதால், சுவையும், ஆர்வமும் ஏற்படுத்தும் இடுகைகளைப் படைப்பவர் என்று நான் கருதி, நான் வழங்கும் சுவையார்வ பதிவு/பதிவர் விருது, "சொல்வதெல்லாம் உண்மை" என்கிற பதிவில் எழுதும் பதிவர் திரு.அருண்மொழிவர்மன் அவர்களுக்கே.

சுவையார்வ பதிவு/பதிவர் விருது பெரும் திரு.அருண்மொழிவர்மன் அவர் சுவையார்வ பதிவர்களாக கண்டு கொள்ளும் பிறருக்கும் அதைக் கொடுக்க வேண்டும்.