தமிழ் வழி தொழில்நுட்ப பட்டப்படிப்பு தேவையா ?

பல பதிவர்களும் இதுபற்றி எழுதி இருக்கிறார்கள், சில கருத்துக்கள் ஏற்றுக் கொள்ளவேண்டிய அளவில் இருக்கிறது. தமிழில் தொழில் கல்வி படித்த நான், அதுபற்றிய எனது கருத்துக்களை, அறிந்தவன் என்ற வகையில் எழுதினால் இன்னும் கூட அந்த கருத்துக்கு வலுசேர்க்கலாம் என்பதால் இதை எழுதுகிறேன். தமிழில் தொழில் கல்வி என்பதை நான் கல்லூரியில் படிக்கவில்லை. மேனிலை பள்ளியில் அதாவது +1, +2 வில் நான் எடுத்தது, நாலாவது பிரிவு அதாவது தொழிற்கல்வி பிரிவுதான். அதில் இயந்திரவியல் ( Vocational Group, Machinist) பாடத்தை சிறப்புப்பாடமாக எடுத்துப்படித்தேன். அப்பொழுது அதே அடைப்படையில் மின்னியல் பாடமாக மோட்டார் ரீவைண்டிங் (மின் சுற்று) என்ற மின்னியல் பாடத்திட்டம் என இரு பாடப்பிரிவுகளில் தொழிற்கல்வி பிரிவுகள் இருந்தது. தற்பொழுதும் நடப்பில் உள்ளது. நான் படித்த வருடம் 1984ல் தான் முதன் முதலில் தொழிற்கல்வி பிரிவில் இயந்திரவியல் பாடத்திட்டத்தை +2 வில் தொடங்கினார்கள். அதற்கு முன்பு தொழிற்கல்வி பிரிவில் மோட்டார் ரீவைண்டிங்க் எனப்படும் பாடத்திட்டம் மட்டும் தான் இருந்தது. ஆனால் தொழிற்கல்வி பிரிவுகள் பள்ளிகளில் நடத்தப்படாமல் ITI எனப்படும் தொழிற்பள்ளிக் கூடங்களில் தனித்தனிபிரிவாக மோல்டர்(உறுக்கி ஊற்றுபவர்), பிட்டர் (பொருத்துவர்) மற்றும் டர்னர் (கடைசல் பொறியளர்) மேலும் பல பிரிவு பாடத்திட்டங்கள் ஒன்று அல்லது இரண்டு வருட படிப்பாக இருந்தது, தற்பொழுதும் நடப்பில் உள்ளது. அதைத்தவிர்த்து, ஜூனியர் டெக்னிக்கல் காலேஜ் என்ற ஒரு பாடத்திட்டமும் பத்தாம் வகுப்பு முடித்தவர்களக்கான இரண்டாண்டு தொழிற்படிப்பாக இருந்தது. ஜூனியர் டெக்னிக்கல் காலேஜ் ( JTC) முடித்தவர்களும், மூன்று ஆண்டு டிப்ளமோ எனப்படும் பட்டய வகுப்பில் இரண்டாம் ஆண்டு நேரடியாக சேரலாம். தொழிற்கல்வி மேநிலையில் ( +2) சேர்க்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து ஜூனியர் டெக்னிக்கல் காலேஜ் பாடத்திட்டங்களை அரசு கைவிட்டு, முழுவதுமாக மூடிவிட்டது.

நான் +2 பாடத்திட்டத்தில் படித்த தொழிற்கல்வியில், 75 விழுக்காட்டு தொழிற்கல்வியை தமிழில் தான் சொல்லிக் கொடுத்தார்கள். கடைசல் பொறி என்றால் உங்களுக்கு பலருக்கு தெரியாது லேத் (lathe) எனப்படும் இயந்திர (Turning Machine) பொறியே கடைசல் பொறி என்று தமிழில் சொல்லுவார்கள், அதில் உருளை, கூம்பு வடிவ உலோக பாகங்களை தயாரிக்க முடியும் அதாவது கடைந்து எடுக்க முடியும், மேலும் மரையிடுதல் (thread cutting) செய்யமுடியும். பாடத்திட்டத்தில் தமிழில் அழகாக மரையிடுதல் என்று தலைப்பிட்டு Thread Cutting என்பதை அடைப்புக் குறிக்குள் போட்டு இருப்பார்கள், அது போன்று டிரில்லிங் இயந்திரத்தை துளையெடும் இயந்திரம், போஃரிங் செய்வதை துளையை பெரிதாக்குதல் என்று தான் சொல்வார்கள்.

பாடத்திட்டத்தின் அரசு தேர்வின் கேள்விகளிலும்,

துளையிடும் கருவியின் மூலம் 50 மிமி தடிமன் உள்ள ஓர் வட்ட உலோகத்தின் 5 மி.மி துளையை 10 மி.மி அளவுக்கு பெரிதாக்குவது பற்றி விளக்குக ? என்று கேட்பார்கள்,

முதலில் 5.மி.மி துளையிள்ள, வட்ட உலோகத்தை நன்றாக நான்கு பக்கமும் இறுக்கிப் பிடிக்குமாறு மரையாணியை ( nut and bolt ) திருகி நன்கு முடுக்க வேண்டும், அதன் பிறகு துளையிடும் துண்டிற்கு (drill bit) நேராக 5 மி.மி துளை வருமாறு சரிசெய்து (alignment) கொண்டு, முதலில் 7 மி.மி துளைத் துண்டு கொண்டு துளையிட்டுவிட்டு, பிறகு 10 மி.மி துளைத்துண்டைக் கொண்டு 10 மிமி துளையிட்டு பணியை நிறைவு செய்யலாம், சிறிய துளையின் மேல், பெரிய துளையிடும் முன் துளையின் முனைப் பெரிதாக்குதல் (counter boring) செய்துவிட்டால், பெரிய துளைகளை எளிதாக இடமுடியும்.

இப்படித்தான் பதில் எழுதுவோம், பாடத்திட்டத்தில் அனைத்து இயந்திரங்கள், பாகங்கள் ஆகியவற்றிற்கு தமிழில் பெயர் வைத்திருந்தார்கள், படிப்பது ஒன்றும் கடினமாக தெரியவில்லை. என்னுடன் படித்த, உயர்நிலைவரை ஆங்கில வழி பயின்ற சக மாணவர்களில் சிலர் ஆங்கிலத்திலும் பதில்களை எழுதினார்கள்.

*******

இயந்திரவியல் பாடத்திட்டத்தில், இயந்திரத்தை கையாளுவது (operator) என்ற அடிப்படையில் இவை தமிழில் இருப்பதால் பெரிதாக ஒன்றும் நட்டமில்லை. ஏனென்றால் அதனை உற்பத்திக்கு (PRODUCTION) அல்லது சீர்செய்தல் (SERVICE AND REPAIR) செய்வதற்கு ஓரளவு அவற்றைப்பற்றி அறிந்தும், நேரடி பயிற்சியும் ( PRACTICLE) இருந்தாலே போதும். ஆனால் அதனை படித்தவர்கள் வெளிமாநிலத்திற்கோ, வெளிநாட்டிற்கோ சென்றால் அந்தந்த இயந்திரங்களின், பாகங்களின், தமிழ் பெயருக்கு மாற்றான ஆங்கில பெயர் தெரியவில்லை என்றால் திண்டாட்டம் தான்.

முழுவதும் தமிழில் பட்டயம் (DIPLOMA) அல்லது பட்டப்படிப்பை (BACHELOR OF ENGINEERING) ஏற்படுத்தினால் மாணவர்களுக்கு பெரும் திண்டாட்டமே, ஏனென்றால் இங்கு உற்பத்தி என்பதற்கோ அல்லது சீர்செய்தல் ஆகியவற்றிற்கோ மாணவர்கள் படிப்பதில்லை அதனையும் தாண்டி வடிவமைப்பு (DESIGNING), ஆராய்ச்சி (RESEARCH), திட்டமிடுதல் (PROJECT) ஆகியவற்றில் மாணவர்கள் கவனம் செலுத்துவர், அவற்றிற்கான நூல்கள் அனைத்தும் ஆங்கிலத்தில் தான் இருக்கின்றன. தமிழில் அவற்றையெல்லாம் தமிழ்படுத்தி மொழி பெயர்க்க வேண்டுமானால் இன்னும் ஒரு நூற்றாண்டு கூட போதாது, அதற்குள் வேறு சில புதிய துறைகளே பொறியியலில் வந்துவிடும். அப்படியும் ஒருவேளை தொழிற்கல்வி பாடத்திட்டத்தில் தமிழில் அமைத்துவிட்டால் அதனை பயன்படுத்தி வேலைவாய்ப்பு பெற நினைக்கும் மாணவர்களுக்கு தமிழ்நாட்டிற்குள்ளேயே வாய்ப்பு கிடைக்கும் என்பதற்கான வாய்ப்பு இல்லை. பட்டயம் அல்லது பட்டப்படிப்பு படித்தவர்களில் வேலை வெறும் உடல் உழைப்பு வேலை (OPERATOR) அல்ல. அந்த துறையில் ஒருவர் மேலே வரவேண்டுமென்றால் அதில் நன்கு தெரிந்து கொள்ள வேண்டும், பல்வேறு தொழில் நடப்புகளைப் பற்றி அறிந்து கொள்ளவேண்டும் இவையெல்லாம் ஆங்கிலத்தில் தான் இருக்கின்றன. மேலும் தமிழில் ஒருவர் தொழிற்கல்வி பயின்றால் வெளிநாட்டில் அவரால் பணிபுரிவதற்கான வாய்ப்பு என்பது அவர் ஆங்கிலத்திலும் நன்கு வளமிக்கவராக இருந்தால் மட்டுமே வாய்ப்பு இருக்கிறது.

தமிழில் அனைத்தும் மாற்றம் செய்வது தேவைதான், ஆனால் அதற்கு முன்பு நாம் அவற்றில் எல்லாம் வளர்ந்து தன்னிறைவு அடைந்திருக்க வேண்டும் அதன் பிறகே 'ஜாப்பானை பார், ரஷ்யாவைப் பார்' என்று சொல்ல முடியும். மிகவும் சிக்கலான பொருள் பெயர்களை (பெயர் சொல்களை) தமிழில் மாற்றுவதன் தேவை இல்லை என்றே சொல்வேன், ஊர், பொருள்பெயர்கள் எல்லாம் தமிழில் மாற்றம் செய்வதற்கு முன் அதற்கு மிகச்சரியான பொருள் தரும் வேர்சொற்கள் இருந்தால் மட்டுமே மாற்றினால் சரியாக இருக்கும் உதாரணத்திற்கு பேருந்து, மிதிவண்டி என்பவை சரிதான். மற்றபடி அம்பாசிடர், பியட் இதெல்லாம் மொழிபெயர்க்க முடியுமா ? இவையெல்லாம் (பெயர்சொல்) பெயர்கள் தான். இவற்றை மொழிப்பெயர்க்கவே முடியாது, இவை எல்லா மொழிகளிலுமே ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டவை.

மிதிவண்டி சரி ! மிதிவண்டியின் உதிரி பாகங்களுக்கு தமிழ் பெயர் வைக்க முடியுமா ? என்று ஒருமுறை சட்டசபையில் 'கெக்கேபிக்கே' வென சிரித்தனர். அறிவு சீவித்தனமாக கேள்விகளை எழுப்புவதாக நினைப்புதான். எப்போதுமே பயன்பாட்டில் உள்ளவை, புழக்கத்தில் இருப்பவைகளுக்குத்தான் மொழிப் பெயர் சூட்டவென்றும் என்ற எழுதப்படாத விதியை அனைத்து மொழிகளும் நடைமுறையில் வைத்திருக்கின்றன. அதாவது பொதுவில் பேச்சுவழக்கில், எழுத்தில் புழங்கும் பெயர்களுக்குத்தான் மாற்றுப் பெயர்கள் வேண்டுமே தவிர அவற்றில் உள்ள எல்லாவற்றிற்க்குமே அல்லது உதிரி பாகங்களுக்கு மாற்றுபெயர் வைத்து ஒன்றும் ஆகப்போவதில்லை. Fever என்பதை காய்சல் என்கிறோம் பலருக்கும் வருவது, AIDS என்பதை உயிற்கொல்லி நோய் என்கிறோம் பலரால் பேசப்படுவது, அதுபோல் மாரடைப்பு, நீரிழிவு இன்னும் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம், ஆனால் அவற்றிற்கு தரப்படும் மருந்துகளின் பெயர்கள் பொதுவாக எல்லோருமே அறிந்திருக்க வேண்டியதில்லை மருத்துவர்கள் அறிந்திருந்தாலே போதும், அவற்றையெல்லாம் தமிழ்படுத்துவதற்கான தேவை என்பது இல்லை. இதே போன்று தான் மிதிவண்டி மற்றும் தானூர்திகளின் ( ஆட்டோ) உதிரி பாகங்ளின் பெயர்களை அவற்றை சரிசெய்பவர்கள் (TECHNICIAN) ஆங்கிலப் பெயர்களை அறிந்திருந்தால் போதும், பாகங்களின் பெயர்கள் பொதுமக்கள் இடையே புழக்கத்தில் வராது, உதிரிபாகங்களுக்கான, தமிழ்பெயருக்கு தேவை என்பதே பொதுவில் இல்லை. எனவே அவை மொழிப்பெயர்க்கத் தேவையும் இல்லை.

COMPUTER பொது பயன்பாட்டிற்கு வந்துவிட்டது, அன்றாடம் பலரும் பயன்படுத்துகிறோம், அதுபற்றி பொதுவில் பேசுகிறோம், அதனால் COMPUTER என்பது தமிழில் பொருத்தமாக பெயர் வைக்கப்பட்டு 'கணனி' என்கிறோம், அனைவரும் சொல்கிறார்கள் தற்பொழுது எழுத்தில் சொல்வதில் 'கணனி' எளிதாகிவிட்டது, ஆனால் அதில் உள்ளே உள்ள மற்ற பாகங்களையும் (உதாரணம் CPU) மொழிபெயர்கவேண்டிய தேவை, அதாவது அது பொதுமக்களுக்கான தேவையாக இல்லை, அது செய்தியாகவோ, பேச்சாகவோ பயன்பாட்டில் இல்லை. எனவே அவை ஆங்கிலத்தில் இருப்பதால் தமிழ்மொழிக்கு பாதிப்பு இல்லை. தமிழர்களிடையே பேச்சு அல்லது எழுத்து வழக்கில் வினைச் சொற்கள் (verb) கண்டிப்பாக தமிழில் தான் இருக்க வேண்டும், வினைச்சொற்களுக்கு தமிழில் பஞ்சமே இல்லை. அதைத் தவிர்த்தால் 'வெட்டி எடு' என்பதற்கு 'கட் பண்ணி எடு' என்று தமிழில் பண்ணி நுழைந்து தமிழ் கெடும்.

மொழிகள் அனைத்துமே ஒவ்வொன்றும் தனித்தனி சிறப்பு பெற்றவைகள், ஒப்பிட்டுப்பார்த்து அதில் உள்ளது இதில் இல்லை. இதில் உள்ளது அதில் இல்லை என்பது சரியான ஒப்பீடே அல்ல, இல்லாதவைகள் எனக்காட்டப்படும் அனைத்துமே அவற்றிற்கான பொதுப்படையான தேவை என்பது அம்மொழிகளில் இன்றியமையாதது அல்ல என்பதே சரி. உதாரணம் ஜ, ஷ , ஸ் போன்ற எழுத்துக்கள் தூய தமிழுக்கு தேவை இல்லை, ஆனால் வடசொற்களை, பிறமொழி பெயர் சொற்களை விளிப்பில் கொண்டுவருவதற்கு தேவையாக அது அமைக்கப்பட்டு இருக்கிறது. அதே சமயத்தில் அதை தமிழுக்கு இன்றியமையாதவை ( very important) என்று கொள்ள முடியாது.

தமிழுக்கு எது தேவை, எது தேவை இல்லை என்பதில் மொழிப்பற்றாளர்களில் சிலர் குழம்பிப் போய் எல்லாமும் தமிழில் மாற்றவேண்டும் அதுதான் தமிழுக்கு சிறப்பு என்ற நிலை கொண்டிருப்பதும், தமிழுக்கே தேவை இல்லாத ஒன்று, தமிழில் இல்லை என்று அரிய கண்டுபிடிப்பை சொல்லும் தமிழ் தூற்றிகளின் செயலும் தமிழ்வளர்ச்சிக்கு பெரும் தடையே, முன்னதில் நடைமுறைப்படுத்துவதில் குழப்பமும், பின்னதில் குழப்பம் ஏற்படுத்தும் முயற்சியும் தான் நடக்கிறது.

என்னைப் பொருத்து, நான் அறிந்தவரையில் உயர்நிலை தொழிற்கல்விகள் அனைத்தும் ஆங்கிலத்தில் இருப்பதே நல்லது, அதைபடிக்க விரும்பும் மாணவர்கள் ஆங்கிலத்தை நன்கு படித்து தேர்சிபெற்றிருப்பது மிகவும் தேவையானது.

--
அன்புடன்,

கோவி.கண்ணன்