மதங்கள் கிழக்கும் மேற்கும் !

கிறித்துவம், பவுத்தம், இஸ்லாம் ஆகிய பெரிய மதங்கள் அனைத்தும் ஆசிய நிலப்பரப்பில் (ஒரே நிலப்பரப்பில்) தோன்றியவை என்றாலும், இன்றைய பண்பாட்டு கூறுகளில் அவற்றை கிழக்கு மதம் மேற்கு மதம் என்று பிரித்து சொல்வது பொருத்தமானவையாக இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்.

மேற்குலகில் அறியப்படும் மதங்கள் என்றால் அது கிறித்துவம், இஸ்லாம், தெற்காசிய, தென்கிழக்கு மதங்களான புத்தம், மற்றும் இந்து மதம் ஆகும், இந்து மதமும் புத்தமதமும் பழக்க வழக்க நம்பிக்கைளில் (சொர்கம், நரகம், நிர்வாணம்) ஒற்றுமை நிலவுவதால் அவற்றை இந்தியச் மதம் அல்லது இந்து மதம் என்ற பிரிவுக்குள் அடக்கிவிடுவர். ஆசிய நாடுகள் தவிர்த்து பிற நாடுகளில் மதம் மாறுபவர்கள் கிறித்துவ மதத்தில் இருந்து இஸ்லாமுக்கோ, இஸ்லாமிலிருந்து கிறித்துவத்திற்கோ தான் மாறுவார்கள். அவர்களைப் பொருத்து மதம் என்றால் இறைத் தூதரால் ஏற்படுத்தப்பட்டதே மதம் என்பதாகவே நினைக்கின்றனர். காரணம் கத்தோலிக்க கிறித்துவம் ஏசு கிறிஸ்து மற்றும் இஸ்லாம் மதம் முகமது நபியால் தோற்றுவிக்கப்பட்டது என்பதே வரலாறு.

ஆன்மிகம் என்பதே மத அடிப்படையிலானது என்பதே மேற்கத்திய புரிதல். உள்ளுணர்வு, தேடல், ஆன்மா என்பதெல்லாம் மேற்கத்திய மதங்களை பின்பற்றுபவர்களுக்கு கிடையாது. மதம் என்பது வாழ்க்கை முறை அதை மாற்றி அமைத்துக் கொள்ளும் வழிவகைகளில் மதங்கள் வரையறை செய்து உதவுவதாகவும் கூடவே பலனாக அம்மதத்து சொர்க்கம் கிடைப்பதாகவே மேற்கத்திய நம்பிக்கை.


இந்திய மதங்களை மேற்குலகத்தினர் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாமல் இருப்பதற்கு காரணம் 'உருவ' வழிபாடே, இந்திய கடவுளர்கள் அனைவர் முகமும் இந்தியர்களின் முகங்களைப் போல் இருப்பதால் இந்திய சமயத்திற்கு மாறும் போது இந்தியனை கடவுளாக ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டி வருமோ என்கிற ஒவ்வா எண்ணமே இந்திய சமயங்கள் பிற நாடுகளில் பரவாமல் போனதற்குக் காரணம், புத்தரை ஆசியர்கள் ஏற்றுக் கொண்டாலும், புத்தர் சிலைகளில் புத்தரின் முகம் அந்தந்த நாட்டினர் சாயலிலேயே அமைக்கப்படுகிறது. ஏசு கிறித்துவை கடவுளாக ஏற்றுக் கொள்வதிலும் இதே நிலை என்றாலும் இந்திய மக்களைப் பொருத்த அளவில் கடவுள் உருவங்கள் அது சாணியில் பிடிக்கப்பட்ட பிள்ளையாராக இருந்தாலும் அதை பெரிதாக ஆராய்சி செய்வதில்லை என்பதால் இந்திய கிறித்துவர்களுக்கு ஐரோப்பிய யூத கிறித்துவின் முகமோ, மேரி மாதாவைன் முகமோ உவர்பானது அல்ல.

ஒரு அரேபியர் ஏசு கிறித்துவையோ, கிறித்துவத்தையோ பின்பற்றாமல் இருப்பதற்கு அவர்கள் இஸ்லாம் மீது ஆழ்ந்த நம்பிக்கைக் கொண்டி இருக்கிறார்கள் என்பதைத் தவிர்த்துவிட்டு பார்த்தால் ஒரு யூதரை கடவுளாக நினைத்துப் பின்பற்றுவது அவர்களால் நினைத்துப் பார்க்க முடியாத ஒன்று, இதே நிலைதான் ரோமானியர் மற்றும் யூதர்களுக்கும் முகமது நபி என்கிற அரபியால் முன்மொழியப்படும் இஸ்லாம் மதத்தை வெகு சிலர் தவிர்த்து பெருவாரியனவர்கள் மதம் என்று அங்கீகரித்தாலும் அவற்றின் கொள்கைகளைப் போற்றி மதம் மாற நினைப்பது கிடையாது.

எகிப்து நாகரீகத்திற்கு பிறகு ஆப்ரிக்க கருப்பர்களைப் பொருத்து அவர்கள் இனத்தில் இறைத் தூதர்கள் யாரும் தோன்றாததால் அவர்கள் அறிந்த கிறித்துவம் மற்றும் இஸ்லாம் என்கிற இரு வாய்ப்புகளே அவர்களுக்கு இருக்கிறது. ஆப்ரிக்க கருப்பர்களே இஸ்லாமிலிருந்து கிறித்துவத்திற்கும், கிறித்துவத்திலிருந்து இஸ்லாமுக்கும் மதம் மாறுபவர்களாக இருக்கிறார்கள். ஆப்ரிக்க நாடுகளில் பல இஸ்லாம் மதம் தழுவியதற்குக் காரணம் அவர்களுக்கு இஸ்லாம் மீது நம்பிக்கை என்பதைத் தவிர வெள்ளை ஐரோப்பிய இனத்தின் கட்டுப்பாட்டில்,ஆளுமைக்காக இருக்கும் கிறித்துவ மதத்தில் இணைய விருப்பம் இல்லாமல் போனதே காரணம். வெள்ளை இனவெறி என்றால் என்ன என்பதை ஆசியர்களைவிட ஆப்ரிக்கர்கள் நன்கு உணர்ந்திருந்ததால் அவர்களுக்கு கிடைத்த மாற்று வாய்ப்பாக இஸ்லாம் மதத்தை தழுவினார்கள்.

ஆசிய நாடுகளில் புத்த மதம் தவிர்த்து சமணம் ஏன் பரவவில்லை ? சமணம் இந்திய சமயங்களைப் போல் சாதியைப் பின்பற்றி இருந்ததும், ஜெயின் அல்லது மார்வாடி சாதியினரின் ஆளுமையில் இருந்ததால் அவர்கள் இந்தியாவைத் தாண்டி சமண மதத்தை எடுத்துச் செல்ல முனையவில்லை. புத்த மதத்தில் சாதிகளும் பழமை வாதங்களுக்கும் இடம் கொடுக்க வில்லை என்பதால் தத்துவங்களை சார்ந்து இருந்தாதால் ஆசியர்களை வெகுவாக கவர்ந்து ஆசிய நாடுகளில் வளர்ந்தது. மத மாற்றம் என்றால் இன்று போல் ஒவ்வொருவராக மாறுவது என்பது ஆசிய நாடுகளின் வழக்கில் இருந்தது கிடையாது, ஒரு மன்னன் மதம் மாறினால் அவனது குடிகளும் அம்மதத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக அறிவிக்கப்படுவர். இப்படியாகத்தான் ஆசிய நாடுகளில் பரவியதில் புத்த மதம் முதன்மையாகவும், அதன் பிறகு இந்தோனேசிய, மலேசிய, புருனே போன்ற நாடுகளில் இஸ்லாம் மதமும் பரவியது.

சாதிக் கட்டமைப்புகளையும், உருவ வழிபாடுகளை முதன்மையாக கொண்டிருந்தாதல் இந்திய சமயங்கள் வைதீகம், சைவம், வைணவம், சமணம் போன்றவை இந்தியாவைத் தாண்டி வளர வாய்ப்பில்லாமல் போனது. இந்திய சமயங்களில் புத்த, சமணம் தவிர்த்து பிற சமயங்களைத் தோற்றுவித்தவர்கள் என்று யாரும் கிடையாது, எனவே இவைகள் இறைத் தூதர்கள் அற்ற மதமாக மேற்குலகால் நினைக்கப்படுவதுடன், இவற்றை ஒரு மதமாகவே அவர்கள் அங்கீகரிக்காததும்தான் அவர்கள் இம்மதங்களுக்கு தங்கள் மாறுவதைப் பற்றி நினைத்துப் பார்ப்பதே இல்லை. மேற்குலனரைப் பொருத்த வரை மதம் என்றால் அது இறைத் தூதர்களால் இறைவனின் ஆணைப்படி ஏற்படுத்தப் பட்டது ஆகும், மற்றவை காட்டுவாசிகளின் மதம் என்பது போல் அவர்கள் நினைக்கிறார்கள் அதனால் தான் அவர்கள் மதம் மாறும் போது அவர்களுக்கு கிறித்துவம் அல்லது இஸ்லாம் என்கிற இருவாய்ப்புகளே இருக்கிறது.

மைக்கேல் ஜாக்சன் ஏன் புத்த மதத்திற்கு மாறவில்லை ? புத்த மதம் புத்தரால் தோன்றியதென்றாலும் அவர் தன்னை இறைத்தூதர் என்று அறிவித்தவர் அல்லர். கருப்பர் அல்லது வெள்ளையர் என மேற்குலகினரைப் பொருத்து இறைத் தூதர் இல்லாத மதம் மதமே அல்ல. கிறித்துவம் மற்றும் இஸ்லாம் ஆகியவை தோற்றத்திலும் கொள்கையிலும் தொடர்சியானவை, தொடர்புடையவை என்பதால் மேற்குலகைப் பொருத்த அளவில் ஆறு நாளில் உலகம் படைக்கப்பட்டது என்பதை நம்புவார்கள். சுய தேடல், அண்டம், பிண்டம் ஆன்மிகத் தத்துவம் இவைகள் அவர்களது சிந்தையிலும் வராது. மத அடைப்படைப் பற்றித் தெரியாதவர்களே மதங்கள் பொதுவானவை எல்லோருக்கும் ஏற்றவை, என்று அந்தந்த மதங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் அவர்கள் சார்ந்த மதத்தை உயர்வாகச் சொல்லுவார்கள். ஆனால் மதங்கள் அனைத்துமே இன அரசியலை முன்னிருத்துபவை என்பதை வெகு சிலரே உணர்ந்து இருக்கின்றன. ஏனெனில் மதங்கள் இறை நம்பிக்கைகளை உணர்வு பூர்வமாக அணுகுவதால், ஊட்டுவதால் அதில் இருக்கும் மத, இன அடைப்படை வாதம் வெளிப்படையாக தெரியாததும் ஒரு காரணம்.