நவீன நாட்டாமைகள் எப்போது தங்களுக்கான தீர்ப்பை எழுதுவார்கள் ?

வழக்கறிஞர்கள் நீதிபதிகளை இனி 'யுவர் ஹானர்' என்று சொல்லமாட்டோம் என்று முடிவெடுத்து இருக்கிறார்கள். என்னைக் கேட்டால் இது வரவேற்கத்தக்க ஒன்றே என்று சொல்லுவேன். படித்தவர்களுக்கு இடையேயும் ஆண்டை / அடிமைத்தனத்தை போற்றி வளர்ப்பது தான் ஒருவரின் பதவியை வைத்து அவரை கட்டாயமாக மதிப்பு (மரியாதை) மிகுதியுடன் அழைக்கும் முறை. காவல் துறைகளில் நடக்கும் இப்படிப் பட்ட கூழைக் கும்பிடுகளை அனைவருமே பார்த்திருப்போம், காவலர்கள் ஏட்டுகளையும் (தலைமை காவலர் ?), அப்பா வயது உடைய ஒரு ஏட்டு 'ஐயாகள்', 25 வயது உதவி-ஆய்வாளரை 'ஐயா' என்றே கூழைக் கும்பிடுடன் அழைப்பார்கள், அதே போல் உதவி ஆய்வாளர் ஆய்வாளரை அழைபபர், இப்படியாக உயர்மட்டம் வரையில் செல்லும். படிப்பு என்பது வேலைக்கான தகுதியைக் கொடுப்பது மட்டும் தான், அது மரியாதையை தீர்மாணிக்கும் ஒன்று அல்ல. மரியாதைகள் அவர்கள் நடந்து கொள்வதைப் பொருத்து கிடைப்பவையே, அப்படி வெறும் வாய்ச் சொல் மரியாதை என்பதைவிட உண்மையான மரியாதையாகவே உணரப்படும். சிலர் கூச்சப்பட்டுக் கொண்டு அப்படி சொல்ல வேண்டாம் என்று பெரிய மனதுடன் சொல்வார்கள். பெயரைச் சொல்வது இழிவானதா ? அல்லது இழிவான பெயரைத்தான் யாரும் வைத்திருக்கிறார்களா ? 30 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக பணிபுரியும் அரசு அலுவலகங்களில் கூட வயது குறைந்தவர்களை பதவியின் காரணமாக வயது மிக்கவர்கள் மிக மரியாதையுடன் அழைக்கும் நிலை இன்றும் இருக்கிறது. இதன் காரணமாகவே ஒரே அலுவலகத்தில் இருந்தாலும் ஒருவருகொருவர் இயல்பாக பழகவும் வாய்ப்பில்லாமல் இருக்கிறது

ஒரு நல்ல குணங்களும் இல்லாதவர்கள் வெறும் படிப்பின் தகுதியாலேயே, அதன் மூலம் பெற்ற பதவியினாலேயே தனக்கு கீழே வேலை பார்பவர்களை சார், ஐயா என்று முறை வைத்துக் கூப்பிடச் சொல்வது அடிமைத்தன ஏவலின் சொற்கள் தான். இவை களையப்பட வேண்டும். வெளிநாடுகளில் எந்த ஒரு உயர் அலுவலரையும் ஐயா, சார் போட்டு அழைக்கும் வழக்கம் இல்லை. வெளிநாடுகளில் இந்தியர்கள் நடத்தும் நிறுவனங்களில் அவர்கள் மேலாளராக இருக்கும் நிறுவனங்களில் சிலவற்றில் 'சார்' போட்டு அழைக்கும் பழக்கம் உண்டு. எல்லோரும் மனிதர்களே பெயர் வைத்திருப்பது பிறர் சுட்டி அழைப்பதற்குத்தான், பெயரைச் சொல்லி அழைப்பதற்கு ஒருவர் மீதான மதிப்பிற்கும் என்ன தொடர்பென்றே தெரியவில்லை. நம் இந்தியாவில் தான் பெயர் சொல்லிக் கூப்பிடுவது இழிவு என்பதாக கட்டமைத்து வைத்திருக்கிறார்கள். என்னுடன் முன்பு சிங்கையில் வேலை பார்த்த நண்பர் சிங்கப்பூர் வரும் போது 'சாரை'யும் எடுத்துக் கொண்டுவந்துவிட்டார். அதாவது எங்களுக்கு மேலாளரான சீனரை 'சார்' போட்டு தான் அழைப்பார். 'ஏன்யா...இந்தியாவில் வேறு வழியில்லாமல் கண்டவனுக்கும் சலாம் போடுறோம்...இங்கே சார் போடுவதை தவிர்த்து பழகலாமே' என்றேன். 'அப்படி கூப்பிட எனக்கு வாய்(ஸ்) வரமாட்டேன்கிறது என்றார். 'ம்...நீங்க சார்னு கூப்பிடுங்க...நான் பேரைச் சொல்லி கூப்பிடுறேன்...உங்களுக்கு மரியாதை தெரியுது...எனக்கு தெரியலைன்னு மேலாளர் நினைக்கும் படி செய்துவிடாதீர்கள்' என்றேன். ஆனாலும் அவர் மாற்றிக் கொள்ளவில்லை. சீனர்கள் இது போன்ற அற்பமான மரியாதைகளை எதிர்பார்க்கமாட்டார்கள். ஆனால் உதவிகளுக்கு நன்றிகள் சொல்வதை மறக்க மாட்டார்கள். நாம நன்றி சொல்லமல் விட்டுவிட்டால் மரியாதையின்று நடந்து கொள்வதாக நினைப்பார்கள்.

சரி... நீதிபதிகள் உயர்ந்தவர்களா ? படிப்படியாக பதவி உயர்வினால் கிடைத்த ஒரு பதவி, அதற்கும் நிறைவான ஊதியம், வேலையாட்கள், பெரிய வீடுகள் என அந்த பதிவிக்கென அரசு உதவிகள் / சலுகைகள் கிடைக்கிறது, மற்றபடி சக மனிதனைவிட நீதிபதிகள் எந்த விதத்தில் உயர்ந்தவர்கள் ? எதற்காக அவர்களை கடவுள் இடத்தில் வைத்துப் பார்க்க வேண்டும்.

என்னைக் கேட்டால் நல்ல மனம் படைத்த மருத்துவர்களை கடவுளாக பார்க்கலாம், ஏனெனில் (உயிர்)காக்கும் தொழிலை தன்னலமில்லாமல் செய்துவரும் மருத்துவர்களை (மட்டும்) கடவுளாக பார்க்கலாம். நீதிபதிகள் ? வழக்குரைஞரின் வாதங்களை ஒப்பிட்டு தீர்ப்பு சொல்பவர் மட்டுமே, வழக்குரைஞரின் வாதம் குற்றவாளியை குற்றமற்றவராகவும், மாற்றியும் காட்டினாலும் கூட, சாட்சி, ஆவண அடிப்படையில் அதை வைத்து நீதி சொல்லுபவர் நீதிபதி. அவருக்கு எந்த ஒரு (ஞானப்) பார்வையினாலும் கூண்டில் நிறுத்தப்பட்ட ஒருவரை குற்றவாளியா ? குற்றமற்றவரா ? அன்று அறியும் திறன் கிடையாது. உணர்ச்சி வேகத்தில், தனிப்பட்ட முடிவாக தான் சார்ந்திருக்கும் கொள்கை சார்பாக வழக்கில் தொடர்புடைய அனைவருக்கும் தூக்குதண்டனை கொடுத்த மான்பு மிகுக்கள் இருக்கிறார்கள். (இராஜிவ் படுகொலையில் உயர்நீதிமன்ற தீர்ப்பு அப்படித்தான் இருந்தது) இவர்களையெல்லலம் இறைவனுக்கு சமமாக மதிக்க வழக்குறைஞர்கள் கடமைபட்டவர்களா ? 'நீதிபதி அவர்களே...' என்று எந்த 'கனமும்' இல்லாமல் அழைப்பது எந்த விதத்தில் தவறு ? 'மை லார்ட்' எல்லாம் தேவையா ?

Judge என்கிற ஆங்கில சொல்லின் பொருள் சீர்தூக்கிப் பார்த்தல் மட்டுமே, அதற்கு அடையாளமாக கண்களைக் கட்டிய பெண்ணின் கையில் துலாக்கோலைக் கொடுத்திருக்கிறார்கள், சீர்தூக்கிப் பார்பது என்பதன் பொருள் நீதி என்ற பொருளில் வராது. வாத எடை போடுபவர்களுக்கு 'நீதி' மான் என்ற பெயர் சொல் எந்த விதத்தில் பொருத்தம் என்றே தெரியவில்லை. எதுதான் நீதி ? மனசாட்சிப் படி நடப்பதே நீதி, ஆனால் வழக்குகள் மனசாட்சி இல்லாததால் அங்கே வருகிறது என்பதையும் நோக்க வேண்டும், கையூட்டு பெற்றவர்களும், அப்படி பெற்றுக் கொண்டு அப்துல் கலாமுக்கே கைது வாராண்டு ஓலை அனுப்பியவர்களையும் 'நீதி'மான் என்றே அழைக்கிறோம். இப்படி பொதுவான சொல் அந்த பணி செய்பவர்களுக்கு பொருத்தமானது தானா ? மக்கள் ஆட்சி தத்துவத்தில் யாரையும் தேவையற்று உயர்த்துவதோ, தாழ்த்துவதும் தவறுதான். உயர்சாதி ஆட்களே அந்த பதவியை பெரும்பாலும் வகித்ததால் தங்களை 'நீதி'மான்கள் என்று பிறர் அழைக்க வைக்க விரும்பி, ஏற்பாடு செய்து கொண்டது தான் 'நீதி'மான் என்ற அடைமொழி / தொழில் பெயர் சொல் என்று எண்ணத்தோன்றுகிறது. வேண்டுமென்றால் 'படித்த நாட்டாமைகள்' அல்லது 'நவீன நாட்டமைகள்' என்று வேண்டுமானல் சொல்லலாம். ஏனெனில் மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்ட அரசுகளுக்கும், அவர்களின் செயல்பாட்டுக்கும் யாரும் 'பிராது' கொடுக்காமல் அவர்களுக்கு எதிராக உத்தரவு பிறப்பிப்பவர்கள் அன்றோ.

கல்வி சொல்லி கொடுக்கும் ஆசிரியர்களுக்குக் கூட 'மை லார்ட்' மரியாதையை நாம் வழங்குவதில்லை என்பதை நினைவில் கொள்ளவும். தேவையின்றி கூழைக்கும்பிடு போடுவது தன்னைத்தானே தாழ்த்திக் கொள்வதாகும், அப்படி செய்யச் சொல்லி வழியுறுத்துவது ஆண்டை மனப்பாண்மையாகும். வழக்கறிஞர்களின் முடிவு வரவேற்கத்தக்கதே. மதிப்புடன் நடந்து கொள்பவர்களுக்கு மரியாதை தானாகவே கிடைக்கும். அதை படிப்பை பதவியை வைத்து மரியாதை செய்ய வழியுறுத்துவதும் / செய்வதும் களையப்பட வேண்டும்.

இனி நீதிபதிகளை யுவர் ஆனர் என கூப்பிட மாட்டோம்: வக்கீல்கள் (செய்தி வழி: தட்ஸ்தமிழ்)

நீதிபதிகள் விமர்சனத்துக்கு அப்பாற்பட்டவர்களா ?