சில 'வெளிப்படையான' எண்ணங்கள் !

மனித மனம் பலவகை, அதில் சிலர், "சார், நான் எதையும் மறைக்க மாட்டேன், மனசுல வச்சிக்க தெரியாது சார் ! உள்ளே ஒண்ணு வச்சு, வெளியே ஒண்ணு வச்சு பேசறதெல்லாம், சுட்டுப் போட்டாலும் எனக்கு வரவே வராது சார்" என்று சொல்லுவார்கள். கேட்கிறவர்களுக்கு 'இவர், ஹரிசந்திரனுக்கு ஒண்ணு விட்ட தம்பியோ ?' ன்னு நினைக்கத் தோன்றும் :)

இது போன்ற ஆசாமிகள் உண்மையிலேயே வெகுளித்தனமானவர்களா ?, பரந்த மனப்பான்மையானவர்களா ? என்று பார்த்தால் பெரும்பாலும் 'இடம், பொருள், ஏவல்' அறிந்து பேச வேண்டிய / தவிர்க்க வேண்டிய இடத்தில் அங்கெல்லாம் உண்மையோ, அல்லது இவர்களே உண்மை என்று கருதிக் கொண்ட அனுமானமோ உளரிக் கொட்டுவார்கள்

'நம்ம வீட்டுக்கு நாமளே கூப்பிட்டு இருக்கிறோம், அவர்களிடம் போய், இப்படி வெளிப்படையாக கேட்டு வைத்து ஏன் அவமானப்பட்டுத்த வேண்டும் ?' என்று ஒரு மனைவியோ, கணவனோ சென்சீடிவ் பிரச்சனைகளை கிளரியவரைப் பார்த்து கேட்கும் போது, 'எனக்கு எதையும் மனசில் வச்சிக்கத் தெரியாது என்று சொல்வது வெகுளியான பதிலா ?

நன்று பழகியவராக கூட இருக்கும், "சார் என் செல்போனைக் காணும், உங்க மேசை டிராயரை செக் பண்ணனும் கொஞ்சம் திறந்து காட்டுகிறீர்களா ?" அவர் முறைத்தால், " மனசில ஒன்னு வச்சிக்கிட்டு பேச தெரியாது, தப்பா எடுத்துக் கொள்ளாதீர்கள்" என்று சொல்வது வெளிப்படையா ? வெகுளித்தானமா ? இதன் பெயர் சந்தேக புத்தி, நெருங்கிய உறவாக இருந்தாலும் சரி, இப்படி உள்ளவர்கள் நெருக்கத்தின் உணர்வுகளை புரிந்து கொள்ள மாட்டார்கள். பதிலுக்கு கோபப்பட்டால் தாம் வெளிப்படையாக பேசுவதாக சொல்லுவார்கள். 'உண்மை என்பது தாம் நம்புவதாகவே இருக்க வேண்டும் !' என்று நினைப்பதன் வெளிப்படை அது :).

இன்னும் சிலர் சற்று விநோதமானவர்கள், "நீ மோசமானவனிடம் பழகுகிறாய், அதானால் நீயும் மோசமானவன் தான்" என்று வெளிப்படையாக சொல்லுவார்கள். ஆனால் இவர்கள் தம்மை நல்லவராகத்தானே நினைக்கிறார்கள், இவர்களிடமும் பழகுவதால் ஏன் நல்லவனாக இவர்களால் நினைக்க முடியவில்லை ? தமக்கு சாதகமாக நடந்து கொள்ளவில்லை என்ற ஆதங்கத்தில் எழும் வெளிப்படையான மனநிலை.

சில மேதாவிகள், "நான் வெளிப்ப்படையாக சொன்னது தவறாக கூட இருக்கலாம், இருந்தாலும் நீங்க அப்படி நடந்து கொள்ளக் கூடியவர் தானே" என்று தம் 'வெளிப்படை' உளரல், தவறென்று நிரூபணம் ஆனதும் சமாளிப்பர்.

நாகரீகமாக பொதுநலம் கருதி சிலவற்றை தவிர்ப்பதென்பது உண்மையை மறைப்பது என்ற பொருளல்ல, தவிர்த்தல் வேறு, மறைத்தல் வேறு இரண்டுக்கும் ஒரு நுண்ணிய வேறுபாடு உண்டு. தவிர்த்தல் என்றால் இங்கு இது தேவையற்றது என்று உணர்ந்து அது குறித்து பேசாதிருப்பது. மறைத்தல் என்பது இதை இங்கு சொல்வதால் எங்கே சிக்கல் ஆகிவிடுமோ என்று கருதி சொல்ல வேண்டிய இடத்தில் சொல்லாமல் மறைப்பது. எதையும் பொது இடத்தில் அல்லது ஒருவரை சுட்டிச் சொல்லும் போது, விளைவுகளை முன்கூட்டி அறிதல் என்னும் பகுத்தறிவின் துணை கொண்டு, இந்த இடத்தில் இதை சொன்னால் விவகாரம் ஆகுமோ என்று சிரிதேனும் நினைத்துப் பார்க்க வேண்டும்.

பொய்மையும் வாய்மையிடத்த புரை தீர்ந்த
நன்மை பயக்கும் எனில்

இது பெரும்பாலும் நடைமுறையில் இருக்கிற பொருளைப் பார்த்தால், 'தமக்கு நன்மை பயக்குமெனில்' என்று தன்நலம் கருதும் இடத்திலெல்லாம் பொய் மெய்யாக்கபடுகிறது.

வெளிப்படையான பேச்சு நல்லதுதான், ஆனால் அது எவரையும் காயப்படுத்துவதாகவே, அவமானப்படுத்துவதாகவே இருக்கக் கூடாது. அப்படி இருப்பவர் வெகுளியானவர். அப்படி இல்லாத பேச்சுக்கள் அசட்டுத் தனமானவை, பிறரை புரிந்து கொள்ளவோ, மதிக்கவோ விரும்பாதவார்களின் வெளிப்படையான பேச்சுக்கள் நாகரீகமற்றவைகள். பெரும்பாலும் இத்தகைய வெளிப்படை சில சமயங்களில் தன் நலம் சார்ந்தும், அதிமேதாவியாக காட்டிக் கொள்ளவும் நடத்தும் அறிவிலித்தனங்கள்.

சாதுக்கள் என்ற சொல்லின் புனித தன்மையை தனக்கு அடையாளமாகக் காட்டிக் கொள்ளும் போலி சாமியார்களைப் போலவே, 'வெளிப்படையானவர்' என்று தம்மை அறிவித்துக் கொள்பவர் பெரும்பாலும், 'வெளிப்படையானவர்' என்ற உரிச்சொல்லின் மதிப்புக்கு ஆசைப்படும் உள் நோக்காளர்களாவே இருக்கிறார்கள்.

வெளிப்படையாக இருக்கும் எவரும் தன்னைப் பற்றி ஒருபோதும் 'தாம் வெளிப்படையானவர்' என்று சொல்லிக் கொள்ள மாட்டார், 'பேச வேண்டிய இடத்தில் தாம் நினைத்ததை தயங்காமல் சொல்லுபவர்' என்று அவரை அறிந்த பிறர் தான் அவரை 'வெளிப்படையானவர்' என்று அடையாளப்படுத்துபவர்.

சிலர் உண்மையிலேயே வெகுளித்தனமாக இருப்பார்கள் அவர்கள் எப்போதுமே அப்படி இருப்பவர்கள். அவர்கள் தமக்கே பிரச்சனையாக முடியும் என்று கூட அறியாது சொல்லுபவர்கள்.

பல இடங்களில், பலரின் வெளிப்படையான பேச்சுக்கள் என்பது முதிர்வற்றதின் தன்மை, சுயநல வெளிப்பாடு, மேதாவித்தனம் போன்று பல பரிணாமங்கள் கொண்டது.

--
அன்புடன்,

கோவி.கண்ணன்