குலத்தளவே !

மன்னர் ஆட்சி முறை ஒழிந்து மக்கள் ஆட்சி முறையில் உலகம் திரும்பி நூற்றாண்டுகள் ஆகின்றன. மன்னர் ஆட்சிமுறைகள் ஒருகாலத்தில் நல்லவையாகவே இருந்திருக்கலாம், ஆனால் இந்தியாவைப் பொருத்த அளவில் சாதிமுறைகள் தோன்றிய பிறகு மன்னர் ஆட்சிமுறைகள் அனைத்துமே சாதிமேலாண்மைக்கும் சாதிய தலைமைத்துவத்திற்குமே பயன்பட்டு வந்திருக்கிறது. மன்னர் ஆட்சி முறை என்பதே வாரிசு முறைதான். பிறர் படையெடுத்து வந்து வீழ்த்தாதவரை அந்த ஆட்சி தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கும். நோஞ்சான் அல்லது கோழை வாரிசுகளை உற்சாகமூட்ட 'உன் குலமென்ன கோத்திரமென்ன்ன' என்கிற தூபம் போட்டு போட்டு அவனை வீரனாக்குவார்கள் அல்லது தோல்வியுற்று ஓடிய ஒளிந்து கொண்டிருக்கும் இளவரசனுக்கு அவனைச் சார்ந்தோர் 'குலம் கோத்திரம் சொல்லி சொல்லி' மீண்டும் இழந்த மண்ணை கைப்பெற்ற நினைப்பார்கள். பரம்பரைத் தன்மை மரப்புக் கூறுகள் என்பது உடல் கடத்தும் நோய்களுக்கும், உடல் தோற்றம் மற்றும் நிற அமைப்புகளில் மட்டுமே ஆளுமை செலுத்துகிறது. மற்றபடி தாத்தாவின் அறிவை பேரன் பெறுவானா என்பது எந்த ஒரு ஆராய்ச்சியாலும் நிருபனம் செய்ய முடியாதது என்பதைவிட குறிப்பிட்ட சூழலில் வளரும் ஒருவர் அந்த சூழலின் அறிவைப் பெறுவான் என்பதைத் தவிர்த்து பரம்பரைத் தன்மை அவன் மீது அறிவு, குணம் சார்ந்த எந்த ஒரு ஆளுமையையும் ஏற்படுத்திவிடாது என்பதே உண்மை.

புலிக்கு பிறந்த பூனையாகுமா ? நரியாகுமா ? நாய் ஆகுமா ? என்கிற பழைய பழமொழிகள் மரபுக் கூறுகளின் சித்தாந்தம் என்றாலும் அது வெறும் தோற்றம் குறித்து தான் அன்றி அறிவு சார்ந்த ஒன்றே அல்ல, புலிக்கு பிறந்த புலிக் குட்டி வீட்டில் வளர்க்கப்பட்டால் அதற்கு வேட்டையாடுதலின் நுட்பம் எதுவுமே தெரியாமல் போக வாய்ப்பு உண்டு, அப்போது அது வெறும் (பெரிய)பூனைதான். ஒருவரின் திறமை என்பது கற்றுக் கொள்ளல் அல்லது பயிற்சியினால் வருவாதேயன்றி பிறப்பு அதனை முடிவு செய்துவிட முடியாது. 'குலத் தொழில்' என்று சொல்வழக்கில் குறிப்பிடும் குலம் சார்ந்த தொழில்கள் அனைத்துமே அந்த குலத்தினரால் மட்டுமே அவர்களுக்குள் கற்றுக் கொடுக்ககப்பட்ட ஒன்று தான். எடுத்துக்காட்டிற்கு ஒரு சிற்பி இருக்கிறார் என்றால் அவர் மகன் அவரிடம் கற்றுக் கொண்டால் மட்டுமே அவன் சிற்பி ஆவான், அந்த சிற்பத்தொழிலை வேறொரு சாதியில் உள்ளவர்களால் கற்றுக் கொள்ள முடியாது என்பது பொருளே அல்ல, அவர்களுக்கு சொல்லிக் கொடுக்கப் படுவதில்லை என்பதே சரி. இவை பார்பனர் செய்யும் புரோகிதம், சோதிடம் போன்ற தொழில்களுக்கும் பொருத்தமானதே.

தந்தை தருமம், தானம் செய்யும் வள்ளத்தன்மை கொண்டவராகவும் நல்ல அறிவாளியாகவும், தொழிலில் முன்னோடியாகவும் இருந்து அவரது மகன் மருத்துவமனையில் அல்லது எதோ சதிகாரர்களின் சூழ்ச்சியினால் ஒரு திருடன் வீட்டில் வளர்க்கப்பெற்றால் ஒருகாலமும் அவனுக்கு தந்தையின் குணங்கள் வந்து சேராது. ஒருவனின் குண நலன்கள் என்பது அவன் வளரும் சூழலால், எதிர்கொள்ளும் நிகழ்வுகளால் ஏற்படுவதேயன்றி வெறும் பிறப்பு அதனை முடிவு செய்துவிடாது. எனக்கு தெரிந்து மூன்று மகன்கள் உள்ள பல வீடுகளில் ஒருவர் படிப்பறிவு அற்றவராக படிப்பை விரும்பாதவராகக் கூடப் பார்த்திருக்கிறேன். தந்தை தாய் நன்கு படித்தவர்களாகக் கூட இருப்பார்கள், இருந்தும் அவர்களின் மகன்களில் ஒருவருக்கு படிப்பு ஏறவில்லை என்றால் புலிக்கு பிறந்த பழமொழிகளையெல்லாம் அங்கே எடுபடவே படாது.

பரம்பரைப் பெருமை, குலப் பெருமை இவையாவும் சாதியக் கட்டுமானங்களை தாங்கிப் பிடிக்க சொல்லப்பட்டு வந்த பழ(கிழ) மொழிகள். அவை எந்த காலத்திலும் உண்மை இல்லாத பழைய மொழிகள்.பண்பாட்டுக் கூறுகளும் பரம்பரை குணங்கள் என்று கட்டமைக்கப்படுவது ஒன்று அல்ல. இனம் சார்ந்த செயல் முறைகள், பண்டிகைகள், குல தெய்வம், பழக்க வழக்கங்கள் இவை பண்பாட்டுக் கூறுகள் அவைகள் இனங்கள் கட்டமைத்த ஒன்று, ஆனால் வெறும் பயல்கள் பேசும் குலப்பெருமை என்பது தனிமனிதர்களுக்கு தானாக அமைவது கிடையாது. முன்னோர்களின் புகழில் குளிர்காய நினைப்பவர்கள் தனக்கென தனிப்பெருமை இல்லாத போது அதனை ஒட்டவைத்துக் கொள்வார்கள் அதுவே குலப்பெருமை என்பதாகும்.

எனக்கு தெரிந்து வீட்டில் இருந்த தாய் பசுமாடு எவரையுமே அண்டவிடாது கிட்டே சென்றால் கூட முட்டுவதற்கு முயற்சிக்கும் அதன் கன்று வளர்ந்த பிறகு தாயின் தன்மையான முட்டும் குணம் இல்லாத இருந்ததைப் பார்த்திருக்கிறேன். ஏனென்றால் தாய் வளர்ந்தது மாடுகள் நிறைந்த ஒரு இடத்தில் பிற மாடுகள் தாக்கும் போது பதிலுக்கு தாக்கி தாக்கி அல்லது பயந்து முட்டுவதை தனது பாதுக்காப்பு செயலாக மாற்றிக் கொண்டிருந்தது கன்றுகுட்டி வளர்ந்த சூழல் மிகத் தனியானதும் அச்சுறுத்தல் இல்லாத சூழலும் ஆகும். மாடுகளுக்கே குணங்கள் வளரும் சூழலுக்கு ஏற்றது என்றால் எதையும் பார்த்து விரும்பியதை அல்லது தள்ளப்பட்ட சூழலை ஏற்று வளரும் மனிதர்களுக்கு பரம்பரை குணங்கள் உண்டு என்பவை கூறுகள் அற்றதேயாகும். பார்பனர் வீட்டில் பறையரின் குழந்தை வளர்ந்தாலும் பறையர் வீட்டில் பார்பனர் குழந்தை வளர்ந்தாலும் அதன் உணவு முறை பழக்க வழக்கங்கள் அங்கு ஊட்டப்படும் சூழலால் ஏற்பட்டு அந்த குழந்தையின் குணம் அதற்கேற்றவாறு மாறும்.

திருட்டு என்பது குற்றமாக கருதாமல் தொழிலாகவே அமைந்த இல்லச் சூழலில் வளரும் ஒரு குழந்தை திருட்டு என்பது தொழில் என்ற அளவில் புரிந்து வைத்திருக்கும். நல்ல உடல் நிலையில் உள்ள ஒருவர் சோம்பலாக இருந்தால் பிச்சை எடுப்பது அவரது குணமாகவே மாறிவிடும், அங்கே பிச்சை என்பது இயலாமையின் காரணம் அல்ல, அது சோம்பலான ஒருவரின் குணம் என்றாகிவிடும், இந்த குணத்திற்கு உரிமை உடைய எதாவது சாதி இனம், பரம்பரைத் தன்மை என்று எதையும் பொதுப்படுத்த முடியாது, மற்ற நல்ல குணங்களுக்கும், ஒருவரின் தனிச்சிறப்புக்கும் இது பொருந்தும்.

தனது முயற்சியினால் மேலே வந்து புகழடையும் ஒருவரின் தனிச் சிறப்பு போற்றப்பட வேண்டும், ஆனால் அதன் பெருமை அனைத்தும் அவருக்கு மட்டுமே உரிமை உடையது, அது அவருக்குப் பின்னால் அவரது வாரிசுகளுக்கு சூட்டப்பட்டால் அவருக்கு கிடைத்த பெருமையை, தனித்திறமையை அவமானப்படுத்துவதாகும். நடிகர் திலகத்தின் மகன்கள் நடிகர் திலகங்கள் கிடையாது, அவர்கள் நடிகர் திலகத்தின் வாரிசுகள் மட்டுமே. வாரிசுகளுக்கு அவருடைய வாரிசுகள் என்பதற்காக மரியாதை செய்யப்படுமேயன்றி அவர்களையும் நடிகர் திலகங்களாக போற்ற மாட்டார்கர்கள். இது இசையமைப்பாளர்கள் பல்வேறு கலை வித்தகர்கள், அரசியல், அறிவியல் சாதனையாளர்கள் அனைவருக்குமே பொருந்தும். தந்தையையும் மிஞ்சி புகழைடையும் வாரிசுகள் உண்டு அது அவர்களது தனித்திறமை.

தினமலர் வாரமலரில் ஆன்மிகம் என்ற பெயரில் வைரம் இராச கோபால் என்கிற ஆசாமி ஆன்மிகம் என்ற பெயரில் உயர்சாதி மேலாண்மை கருத்துகளையே எழுதிவருகிறார். ஒருவரின் குணம் அவரின் பிறப்பினால் முடிவு செய்யப்பட்டு இருப்பதாக உளறிக் கொட்டி அதற்கு ஆதரவாக ஒரு அரசியின் நடத்தையை இழிவு படுத்தி ஒரு அரசனின் பிறப்பை கேவலமாக சித்தரித்து அபத்தமாக ஒரு கதையை அதில் சொருகி இருக்கிறார். அந்த அபத்தக் கதைக்கு மாற்றாக 1000க் கணக்கான கதைகள் உண்டு, குறிப்பாக செருப்பு தைக்கும் தொழிலாளியின் மகன் தன் தொழில் செருப்பு தைப்பது என்று மட்டுமே நினைத்திருந்தால் அமெரிக்க அதிபர் ஆப்ரகாம்லிங்கன் உயர்ந்திருக்க முடியாது, ஒருவரின் செயல் பிறப்பை ஒட்டியே இருக்கும் என்கிற தகரம் இராசகோபாலின் அபத்தாந்தப்படி திருலிங்கன் அமெரிக்க முழுவதும் செருப்புக் கடைகளை திறந்து வைக்கவில்லை.

தகரம் இராச கோபாலின் ஆன்மிக அபத்தங்களை அடிக்கடி படித்து மனம் நொந்து வரும் ஆன்மிக பதிவர் ஒருவர் தான் மேற்கண்ட தகரம் இராசகோபாலின் சுட்டியை எனக்கு கொடுத்து படிக்கச் சொன்னார்.

ஒளயாரின் பாடல்கள், ஒளயார் வாழ்ந்த சூழல் சாதிமேலாண்மை வளரத் தொடங்கிய காலம், அவருடன் பழகியவர் குறிப்பாக கடையேழு வள்ளல் எனப்படுவோர், ஆகியோரைப் பற்றிப் பாடுகின்ற சூழலில் கொடையை வழியுறுத்தும் விதமாக சாதி மறுப்பு, வள்ளல் தன்மை போற்ற மன்னர்களை ஊக்குவிக்கும் குலப் புகழ்பாடல்கள் நிறைய பாடப்பட்டது. அதில்,

நல்வழி என்ற தலைப்பில்,

சாதி இரண்டொழிய வேறில்லை சாற்றுங்கால்
நீதி வழுவா நெறிமுறையின் - மேதினியில்
இட்டார் பெரியார் இடாதார் இழிகுலத்தார்
பட் டாங்கில் உள்ள படி .


மூதுரையில்

அட்டாலும் பால்சுவையில் குன்றா(து) அளவளவாய்
நட்டாலும் நண்பல்லார் நண்பல்லர்
கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே சங்கு
சுட்டாலும் வெண்மை தரும்.

நீரளவே ஆகுமாம் நீராம்பல் தான்கற்று
நுலளவே ஆகுமாம் நுண்ணறிவு - மேலைத்
தவத்தளவே ஆகுமாம் தான்பெற்ற செல்வம்
குலத்தளவே ஆகுமாம் குணம்.

ஒளயார் சுட்டும் சாதியும் குலமும் ஒன்று அல்ல. அதில் குலம் எனப் பொதுப்படையாக குறிப்பது எந்த ஒரு குலத்தின் தனிப்பெருமை, தனிப்புகழ் குறித்ததும் அல்ல. இவர்கள், இந்த குலத்தினர் அனைவருமே மிகவும் மோசமானவர்கள், கேடுகெட்டவர்கள் என்பது இந்தக்காலத்திற்கு பொருந்தாது, அல்லது எல்லோருக்கும் பொதுவானது. எல்லா சாதியினருமே, இனத்தினருமே பிழைப்புவாதிகள், பிழைப்பு தான் முதலில் அதில் நல்ல குணத்தை எங்கே தேடுவது, பிறகு எங்கே, எப்படி பொதுப்படுத்துவது ? ஒருவரின் தந்தை தாயின் நல்ல /கெட்ட குணம் அவர்களை பின்பற்றினால் அன்றி தானாக ஏற்பட்டுவிடாது.