தமிழ் பால் மற்றும் இந்தி குசுபு !

தமிழ் மேம்பாட்டுச் சிந்தனைவாதிகளில் இரு குழுக்கள் உண்டு. ஒரு குழு பிறமொழிச் சொற்களை தமிழில் அப்படியே எழுத வேண்டும் என்றும் எடுத்துக்காட்டு 'ஆஸ்திரேலியா, ஜப்பான்... குஷ்பு, ஸ்ரேயா'
மற்றொரு குழு தமிழில் வடசொல் தவிர்த்தும், மெய்யெழுத்து முதலில் வராமல் எழுதவேண்டும் என்றும் எடுத்துக்காட்டு 'ஆசுதிரேலியா, சப்பான், குசுபு, சிரேயா' இதில் எவர் சொல்வது தமிழை வளர்க்கும் அல்லது காக்கும் என்பது பல்வேறு காலகட்டங்களில் விவாதமாக நடைபெற்று வருகிறது.

வட எழுத்து வேண்டுமென்போர் சங்க காலத்திலேயே வடமொழிப் புணர்ச்சிக்கு இலக்கணம் எல்லாம் வகுத்து வைத்திருக்கிறார்கள், எனவே புறக்கணிப்பது தவறு என்கிறார்கள். எனக்குத் தெரிந்து திருகுறள் உட்பட எந்த சங்க இலக்கியத்திலும் வட எழுத்துக்கள் இல்லை. வட சொற்கள் பரவலாக பயன்படுத்தப்பட்டாலும் வடசொற்களாக வட எழுத்துக் கொண்டு அதை எழுதுவது தவிர்க்கப்பட்டே வந்திருக்கிறது, சிலப்பதிகாரம், கம்ப இராமாயணம் ஆகியவற்றில் வட எழுத்துக்களின் (ஜ்,ஸ்,ஷ்,க்ஷ்,ஹ் போன்ற) ஒலிகளைக் குறிக்கும் ஒரு எழுத்தைக் கூட காணவியலாது. ல்க்ஷ்மன் என்பதை இலக்குவன் என்றும் விபிஷனன் என்ற விபிடனன் மாற்றியே எழுதினான் கம்பன். தசம் என்பது தமிழ்சொல் இல்லை என்றாலும் வடஎழுத்துக்கள் இல்லாமல் எழுத முடியும் என்பதால் பத்து இரதங்களைக் கொண்டவன் என்ற பொருள் படும் தசரதன் என்ற பெயரை அப்படியே வைத்துக் கொண்டான். இது போன்றே சிலப்பதிகாரத்தில் அறியப்படும் அளவுக்கு வடசொற்கள் கலந்திருந்தலும் வட எழுத்துக்களைக் காணவே முடியாது. 18 ஆம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்ட தேம்பாவணி மற்றும் சீறாப் புராணம் என்னும் தமிழ் கிறித்துவ, இசுலாமியர் இலக்கியத்திலும் வட எழுத்துக்களே கிடையாது

வட எழுத்துக்களில் இருக்கும் உயிர், மெய் என 51 எழுத்துக்களில் தமிழுக்கும் பொதுவாக இருக்கும் எழுத்துக்கள் தவிர்த்து ஒலி பொருந்தி வராமல் இருக்கும் ij,sh, ssh, ksha, ikh ஒலியை உடைய எழுதுக்களை தமிழில் எழுதுவதற்க்கக ஜ்,ஸ்,ஷ்,க்ஷ்,ஹ் ஆகிய மெய் எழுத்துக்கள் உருவாக்கிப் பயன்படுத்தப்படது, இவை வட ஒலியை குறிக்க பயன்படும் எழுத்து என்றாலும் இவை தமிழிருவில் ஆக்கிப் பயன்படுத்திய (கிருந்த) எழுத்துக்கள், இந்த வடிவத்தில் (ஜ்,ஸ்,ஷ்,க்ஷ்,ஹ்) பிற மொழிகளில் இதே எழுத்துகள் எங்கும் பயன்படுத்தபடவில்லை. எனவே இவை வட சொற்களை எழுதப்பயன்படும் தமிழ் உருவ எழுத்துக்கள் என்றே புரிந்து கொள்வது நலம், சரி. இவற்றை வட எழுத்துக்கள் என்று சொல்வதைவிட திசைச் சொற்களை எழுதப் பயன்படும் தமிழ் திசை எழுத்துக்கள் என்று சொல்வதே சிறப்பு.

இதை பயன்படுத்தலாமா ? கூடாதா ?

உலகில் வேறெங்கிலும் அந்தந்த மொழிகளில் உள்ள மொத்த எழுத்துக்களை கூட்டுவதோ குறைப்பதோ வழக்கில் இல்லை. அப்படி கூட்டும் பொழுது மொழியின் தன்மையில் பெரிய இழப்பும், கலப்பும் ஏற்படும். சீனம் தவிர்த்து சீனப் பெயர்களை அதே உச்சரிப்பில் எழுதும் மொழிகள் எதுவுமே கிடையாது, ஏனெனில் மொழி என்பது நாவசை, தொண்டை, உள் நாக்கு, அடிநாக்கு ஆகியவற்றில் ஒலி தொடர்புடன் இயல்பாக அமைந்து, அம்மொழி சொற்களால் பேசப்பட்டு எழுத்து வழக்காகிறது. இதுவே உலக மொழிகள் அனைத்திலும் நடைமுறை. சுட்டுப் போட்டாலும் ஒரு சீனக்காரனை 'R' என்ற ஒலிக்குறிப்பை அவனைச் சொல்ல வைக்கவே முடியாது, அவர்கள் மொழியிலும் 'R' ஐக்குறிக்கும் எழுத்துகள் கிடையாது, இது போன்றே ஒவ்வொரு மொழிக்கும் ஒரு தனித்தன்மை இருக்கிறது. அந்த தனித்தன்மை பிற மொழிகளில் இல்லாதது என்பது அம்மொழியின் குறைபாடுகள் அல்ல. தமிழின் சிறப்பான 'ழ' மலையாளம் தவிர்த்து உலகில் எந்த மொழிகளிலும் கிடையாது, அனைத்து மொழிகளுமே டமில் என்றே தமிழைக் குறிக்கும் இடங்களில் எழுதி வருகின்றன.

தமிழ் இலக்கண முறைப்படி மெய்யெழுத்துக்கள் சொல்லின் முதலில் வருவதென்பது ஒப்பில்லாத ஒன்று. ப்ரேமா > பிரேமா என்றே எழுதுவது வழக்கம், ஜீஸஸ் என்பதை ஏசு என்று கிறித்துவ தமிழார்வளர்கள் தமிழ் மொழி ஒலிக்கு ஏற்றவாரே பெயர் மாற்றி பயன்படுத்தினர். 'ஏசு' என்று பிற மொழிக்காரர்களிடம் சொல்லிப் பாருங்கள், அந்த பெயர் யாருடையது என்று எவருக்கும் தெரியாது. மொஹமட் என்ற நபிப் பெயரை தமிழர்கள் முகமது என்றே மாற்றி எழுதி பயன்படுத்தினார்கள்.

வட எழுத்துக்கள் மிகுதியாக பயன்படும் இடங்கள் என்றால் அது பெயர் சொற்களில் தான். முடிந்த அளவு அதைத் தவிர்ப்பதால் தமிழுக்கு நலமே.
எதோ ஒரு பதிவில் (ரத்னேஷ் அண்ணன் பதிவில் என்றே நினைக்கிறேன்) சரியாக நினைவு இல்லை, குஷ்பு என்பதை குசுபு என்று எழுதினால் அபத்தமாக இருக்காதா ? என்பது போல் எழுதி இருந்தார். குசும்பன் என்று எழுதிப் படிக்கும் போது குசுபு என்பதில் என்ன அபத்தம் என்பது எனக்குப் புரியவில்லை. தஞ்சை என்று தமிழில் எழுதிய சொல்லை ஆங்கிலத்தில் எழுதும் போது Thanjai என்றே எழுதுகிறோம், அதில் ஒலிப்பும் மாறவில்லை. தமிழில் இல்லாத 'ஜ' உட்சரிப்பு அந்த சொல்லில் இருக்கிறது அல்லவா ? 'ங்''ஞ்' போன்ற சொற்கள் அத்தகைய பலுக்குதலை (உச்சரிப்பை) தரவல்லது. இன்னொரு பதிவில் ஜானி என்பதை தமிழில் எழுதினால் சானி என்று தானே வரும் அபத்தமாக இல்லையா என்று கேட்கப்பட்டு இருந்தது. சாணி குறித்து எழுதும் போது தானே சாணியைப் பற்றி எழுதி இருப்பார்கள், சானியை சாணியாக்கிப் பார்ப்பது நம்முடைய பிழைதானே. சானி என்று எழுத்தளவில் எழுதிவிட்டு படிக்கும் போது 'ஜானி' என்று படித்தால் எந்த தவறும் இல்லை. இவை ஆங்கிலத்திலும் உள்ள முறைதான், pseudo என்பதில் முன்னே 'P' படிக்கப்படாமல் இருக்கும் 'சியோடோ' ஓசைதானே
இருக்கும். World என்று R சேர்த்து எழுதிவிட்டு வேல்ட் என்று தானே படிக்கிறோம், இன்னும் சொல்லப் போனால் ஆங்கிலத்தில் ஆ, ஈ, ஊ, ஏ, ஓ போன்ற நெடிலோசைகளே கிடையாது

எழுதுவது போலவே படிக்கப் படவேண்டும் என்ற இலக்கண விதிக்கு மாறாக சில சொற்களை இப்படித்தான் படிக்க வேண்டும் என்று விதி வைத்திருக்கிறார்கள். தமிழில் அம்முறையை நாம் பழக்கபடுத்திக் கொள்ளவில்லை என்பது தமிழர்களின் குறையே அன்றி தமிழின் குறை அல்ல. அது மட்டுமல்ல ஒரு மொழியின் குறிப்பிட்ட சில சொற்கள் பிற மொழிகளில் தரக்குறைவான (ஆபாசச்) சொல்லின் ஓசையை போன்று இருக்கும், அதற்கு நிறைய எடுத்துக்காட்டுகள் தரமுடியும். தமிழில் பால், இந்தியில் பால் என்றால் முடி/மயிர். ஜான் பால் (இந்தி பொருளில் ஜான் மயிர்) என்ற பெயரை இந்தியில் எழுதாதீர்கள் என்று எவரும் சொன்னால் அது அறிவீனம் தானே. குசுபு, சானி என்று எழுதும் போது எழுதிவிட்டு படிக்கும் போது 'குஷ்பு', 'ஜானி' என்று படித்தால் என்ன தவறு. என்ன தான் வடசொற்களில் எழுதினாலும் படித்தவர்கள் தவிர்த்து கிரமப் புரங்களில் குசுபு, எம்சிஆர்,சிவாசி, ரசினி, பிரபு என்று தானே சொல்லுவார்கள்.

'சாலி சம்பர்' என்று எழுதும் போது எழுதிவிட்டு ஜாலி ஜம்பர் என்று படித்தால் எந்த தவறும் இல்லை :)

*****

தமிழில் பிற மொழி ஒலிவடிவை அப்படியே தரவேண்டும் எனவே அவற்றை வட எழுத்துக்களில் தான் எழுதவேண்டும் என்று சொல்லுபவர்கள் அதன் மூலம் எந்த புரட்சியையும் செய்யவில்லை
அதே போன்றே வட எழுத்துக்களை தவிர்த்து விட்டு தமிழ் எழுத வேண்டும் என்று சொல்பவர்களை பிற்போக்கு வாதிகளாக கருதத் தேவையும் இல்லை. உண்மையில் வட எழுத்துக்கள் தவிர்க்கப்பட்டு தமிழைப் பயன்படுத்தி வந்தால், பெயர்ச் சொல் தவிர்த்து வினைச் சொற்களிலும் மிகுதியாக (இங்க த்ரி கேர்ள்ஸ் வந்திருக்காங்க, வெரிகுட் டான்ஸ் ஆடினாங்க...விஜய் டிவி காம்பெயரிங்) கலந்த பிற மொழிச் சொற்களின் தாக்கம் குறைந்திருக்கும்.