வலைப்பதிவாளர்கள், அமரர் சுஜாதா, குமுதம் மற்றும் நியூயார்க் டைம்ஸ் !

குமுதமும், அமரர் சுஜாதா ஆகியோர் வலைப்பதிவாளர்கள் பற்றி சொல்வது ஒருபுறம் இருக்கட்டும், அவை வலைப்பதிவு என்ற ஊடகத்தைப் பற்றிய எதிர்மறையான கருத்தாக்கம்.

கண்டிப்பாக. ஏனெனில், அதில் எழுதுபவர்கள் பல பேர் மனநோயாளிகள்.
பக்கம் 28. குமுதம் 23.04.2008 அரசுபதில்கள் பகுதியில்.. - பலர் என்பது எதிர்ப்புக்கு(ஆட்சேபனைக்கு) உரியது. சிலர் அப்படி இருக்கலாம். தமிழ்பதிவாளர்களில் மன உளைச்சலுக்கு ஆளாக்கப்பட்டவர்கள் உண்டு, அவர்களாகவே மன உளைச்சலுக்கு ஆளானவர்கள் இருக்கிறார்களா என்று தெரியவில்லை.


வலைப்பதிளர்கள் பற்றி நியூயார்க் டைம்ஸ் என்ன சொல்கிறது என்று பார்ப்போம்.

Blogged Out

Mon, Apr 07, 2008
The Straits Times

SAN FRANCISCO - THEY work long hours, often to the point of exhaustion. Many are paid by the piece - not garments, but blog posts. This is the digital-era sweatshop. You may know it by a different name: home.
A growing workforce of homeoffice labourers and entrepreneurs, armed with computers and smartphones and wired to the hilt, are toiling under great physical and emotional stress created by the around-the-clock Internet economy that demands a constant stream of news and comment.

In the last few months, two of them have died suddenly.

Two weeks ago in North Lauderdale, Florida, Mr Russell Shaw, a prolific blogger on technology subjects, died at 60 of a heart attack.

( 60 வயதில் மாரடைப்பு வருவது பொதுவானது, அதற்கு காரணமாகச் அவர் வலையில் எழுதுவதை சொல்லலாமா என்பது ஆராய்ச்சிக்கு உரியது)

In December, another technology blogger, Mr Marc Orchant, died at 50 of a massive coronary. A third, Mr Om Malik, 41, survived a heart attack in December.
Other bloggers complain of weight loss or gain, sleep disorders, exhaustion and other maladies born of the nonstop strain of producing for a news and information cycle that is as always-on as the Internet.

To be sure, there is no official diagnosis of death by blogging. There is also no certainty that the stress of the work contributed to their deaths. But friends and family of the dead, and fellow bloggers, say those deaths have them thinking about the dangers of their work style.

The pressure even gets to those who work for themselves - and are being well compensated for it.

'I haven't died yet,' said Mr Michael Arrington, the founder and co-editor of TechCrunch, a popular technology blog.

The site has brought in millions of dollars in advertising revenue, but there has been a hefty cost. Mr Arrington says he has gained 14kg in the last three years, developed a severe sleeping disorder and turned his home into an office for him and four employees.

'At some point, I'll have a nervous breakdown and be admitted to the hospital, or something else will happen. This is not sustainable,' he said.

The emergence of this class of information worker has parallelled the development of the online economy. Publishing has expanded to the Internet, and advertising has followed.

For the obsessive, that can mean never leaving the house.

Blogging has been lucrative for some, but those on the lower rungs of the business can earn as little as US$10 (S$14) a post and, in some cases, are paid on a sliding bonus scale that rewards success with a demand for even more work.

One of the most competitive categories is blogs about technology developments and news.

They are in a vicious 24-hour competition to break company news, reveal new products and expose corporate gaffes.

Bloggers for such sites are often paid for each post, though some are paid based on how many people read their material.

Some sites, like those owned by Gawker Media, give bloggers retainers and then bonuses for hitting benchmarks, like if the pages they write are viewed 100,000 times a month. Then the goal is raised, like a sales commission: write more, earn more.

Bloggers at some of the bigger sites say most writers earn about US$30,000 a year starting out, and some can make as much as US$70,000. Speed can be of the essence. If a blogger is beaten by a millisecond, someone else's post on the subject will bring in the audience, the links and the bigger share of the ad revenue.

'There's no time ever - including when you're sleeping - when you're not worried about missing a story,' Mr Arrington said.

In the case of Mr Shaw, it is not clear what role stress played in his death. His girlfriend Ellen Green said the pressure, though self-imposed, was severe. She said she and Mr Shaw had been talking a lot about how he could create a healthier lifestyle, particularly after the death of his friend, Mr Orchant.

'The blogger community is looking at this and saying, 'Oh no, it happened so fast to two really vital people in the field', ' she said. 'They are wondering, 'What does that have to do with me?''

For his part, Mr Shaw had written a last e-mail dispatch to his editor at ZDNet: 'Have come down with something. Resting now posts to resume later today or tomorrow.'

NEW YORK TIMES

**************

ப்ளாக்கிங் தொழில் நுட்பத்தை பிழைப்பாக வைத்திருப்பவர்களுக்கு, கூடுதல் வருமானம் பெறுவதற்காக அவர்கள் வேகமாக செயல்பட வேண்டி இருப்பதால் அவர்களுக்கு மன அளவில் அழுத்தமும் சோர்வும் ஏற்பட வாய்ப்பு இருக்கிறது, மற்ற தொழில்களிலும் வேலை அழுத்தத்தின் காரணமாக மன அழுத்தம் ஏற்படுவது இயற்கை.

தமிழ்வலைப் பதிவுகளில் பிழைப்புக்காக எழுதுபவர்கள் பற்றி சரியாக தெரியவில்லை. தமது எழுத்துக்கள் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டு (அங்கீகாரம்) புகழடைந்தவராக (பாப்புலர் ப்ளாக்கர்) ஆக வேண்டும் என்று எழுதுபவர்கள் உண்டு. வலைப்பக்கம் எழுதுபவர்களில் பலர் (என்னையும் சேர்த்து) தாம் படித்ததை பகிர்வது, மாற்றுச் சிந்தனைகள், சமூக அரசியல் போன்றவற்றை எழுதுகிறார்கள். எண்ண ஓட்டம் தெரிந்து கொண்டு இதில் பல நட்புகள் / சிற்சில எதிர்புகள் கிடைக்கிறது, அதைத்தவிர எண்ணங்களை சேர்த்துவைக்கும் நாட்குறிப்பேடு என்ற அளவில் உதவுகிறது.

ஆன்லைனில் இருப்பதையும் தேர்ந்தெடுத்தக் கொண்ட நண்பர்கள் தவிர்த்து பலருடனும் உரையாடுவதை தவிர்த்தால் நேரவிரயம் மிச்சமாகும். அவதூறுகள் செய்யாமல் பொதுவாக வலையில் எழுதுவதற்கும் வரும் எதிர்வினைகளுக்கு பெரிதாக அலட்டிக் கொள்ளாமல் செயலாற்றினால் எந்த வித மன உளைச்சலும் வராது. தேவையற்ற தொடர்புகளும், தேவையற்ற(வர்களின்) சீண்டலும் மன உளைச்சல் ஏற்படுத்தலாம், அவற்றைப் புறந்தள்ளிச் செல்வது எதிர்வினை ஆற்றுவதைவிட நல்லது.

என்ன சொல்ல வருக்கிறேன் என்றால், குமுதம் சொல்லும் 'மனநோய்' என்பதில் உண்மை இல்லாமல் இல்லை, ஆனால் அதை 'பலருக்கும்' என்று பெரிதுப்படுத்திச் சொல்வது மிகைப்படுத்தலே.

தமிழ் வலைப்பதிவுலகில் எத்தனையோ பதிவர்கள் மொக்கை, காமடி, கொஞ்சம் சீரியஸ் இடுகை, குறிப்பிட்ட அளவு நண்பர் வட்டம் என்று மகிழ்வுடனே இருக்கிறார்கள்.

நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லாம் எழுதலாம் என்பது நாளடைவில் வேலைத்தவிர்த்து, பிறவற்றிற்கு நேரம் ஒதுக்க முடியாமல் செய்துவிடும். ( என்னைப் பொருத்து, வலைப்பதிவாளர்கள் தவிர்த்து வெளி உலக நண்பர்களிடம் தொடர்பு குறைந்துவிட்டது) முடிந்த அளவுக்கு எதாவது ஒரு நேரம் ஒதுக்கி அதற்குள் வலை எழுதுவதை, படிப்பதை வைத்துக் கொள்வதே நல்லது.