கடுகடு மேலாளர்கள் !

எல்லோருடைய மேலாளர்களும் (BOSS) கடுகடு வென்று இருப்பார்களா ? நான் முன்பு வேலை பார்த்த 10 அலுவலகத்திலும் எனக்கு கிடைத்த மேலாளர்களில் 8 பேர் எப்போதும் கடுகடு சிடுமுகம் தான். பொதுவாக உயர் பொறுப்பில் உள்ளவர்கள் பொறுப்புணர்வின் காரணமாக தனக்கு கீழே வேலைப்பார்பவர்களிடம் கடுகடுவென்று நடந்து கொள்பவர்களாக இருக்கிறார்கள். பதவியின் பொறுப்புணர்வு என்பதில் ஏவலையும் (அதிகாரத்தை) பயன்படுத்திக் வேலை வாங்குபவர்களை பலருக்கும் பிடிக்காது, வேலை இடத்தில் மேலாளர்கள் அவ்வாறு நடந்து கொள்ளும் போது அவருக்கு கீழே வேலைப்பார்பவர்கள், அவர் கடந்து செல்லும் போதெல்லாம் பேயை பார்த்து அரண்டு போவது போலத்தான் அச்சமுடன் இருப்பார்கள், அறைக்கு அழைத்தால் விசாரனைக் குழு (விசாரனை கமிஷன்) முன்பு நிற்கப்போவது போலவே பயந்து நடுங்குவார்கள்.

கடுகடு மேலாளர்களிடம் விடுப்பு கேட்டு கிடைப்பதைவிட அந்த மேலாளர் விடுப்பில் செல்லும் போது கிடைக்கும் மகிழ்ச்சி ... அவருக்கு கீழே வேலைபார்பவர்களுக்கு கொண்டாட்டம் தான், 'அப்பாடா இன்னிக்கு ஆள் இல்லை' என்ற மகிழ்வில் மிகுந்த சுதந்திரத்துடன் வேலை நேரத்தில் அரட்டை கச்சேரி, புகைப்பிடிக்கச் செல்வது, அக்கம் பக்க காஃபி கடைக்கு சென்று ஒரு கால் மணிநேரமாவது நேரத்தை செலவிட்டு, மேலாளரின் விடுப்பை மகிழ்வுடன் கொண்டாடுவார்கள். ஹூம் என்ற பெருமூச்சுடன் அடுத்த நாள் வழக்கமான அச்சம் வந்துவிடும்.

கடுகடு மேலாளர்கள் இருக்கும் அலுவலகத்தில்... அலுவலகம் என்ற சூழல் பள்ளிக் கூடம் போல் தனிமனித கட்டுப்பாடுகள் மிக்கவையாகி வேலை நேரத்தில் ஒருவித பயத்துடனே எல்லா வேலைகளும் நடக்கும். கடுகடு மேலாளர்கள் உண்மையில் எப்போதும் கடுகடுவெனவே இருப்பார்களா ? ஒரு சிலர் அப்படி இருப்பார்கள், கொஞ்சம் தொய்வு விட்டால் சொல்வதை சட்டை செய்யாமல் இருந்துவிடுவார்கள், பிறகு கட்டுப்படுத்த முடியாது என்று நினைத்தே மேலாளர்கள் அந்த கடுமையையும் முகத்தையும் எப்போதும் வைத்திருப்பார்கள்.

எனக்கு மேலாளர்களாக இருந்தவர்கள் அனைவருமே கடுகடு கடுப்பர்கள் தான். ஆனால் அவர்களுக்கும் எல்லோரைப் போல் கலகலப்பாக கீழே வேலைப்பார்பவர்களிடம் முடிந்த அளவு நட்புடன் பழகவேண்டும் என்ற எண்ணம் இருக்கும், கீழே வேலைப்பார்பவர்கள் நெருங்கிச் சென்று பேசுவதற்கு தயங்குவதாலேயே அவர்களைப் புரிந்து கொள்ள முடியாமல் எப்போதும் விலகியே இருப்பார்கள். காரணம் கல்லூரியில் செய்முறை பயிற்சிக்கான மதிப்பெண் குறைக்கப்படும் அச்சம் இருப்பது போலவே, ஆண்டு இறுதியில் ஊதிய உயர்வு பரிந்துரையில் (அப்ரைசல்) கைவைத்துவிடுவாரோ என்ற அச்சம் தான். என்னுடைய மேலாளர்களிடம் வேலை நேரம் தவிர்த்து பழகிய போது அவர்களும் நகைச்சுவை உணர்வு உடையவர்கள் தான் என்று தெரிந்தது, அவர்களிடம் நெருங்கிப் பழகத் தொடங்கியதும், அவர்கள் எவரும் எனக்கு பேயைப் போல் தெரியவில்லை.

மற்றவர்களிடம் சிரிக்கிறார்களோ இல்லையோ, என்னைக் கடந்து செல்லும் போது சிரிப்பை உதிர்த்துவிட்டுதான் சென்றிருக்கிறார்கள், அதே போல் முன்பு அவர்கள் கடுமை காட்டி சொல்லியதையெல்லாம், சிறிது கடுமையுடன், பொறுப்பு உணர்வை வளர்க்கும் விதமாக அறிவுரையாக மாற்றிச் சொல்வார்கள். அதைக் கேட்பதற்கும் நமக்கு பொறுமை இருக்கும். மேலாளர்கள் தன்னிடம் வேலைப்பார்பவர்களிடம் எதிர்ப்பார்பதும், அது சரிவரச் செய்யவில்லை என்றால் அதற்கு கடிந்து கொள்வதும் இயல்புதான், ஆனால் அவர்களை புரிந்து கொண்டவர்களிடம் காட்டும் அனுகுமுறையும், அவர்களைப் பார்த்து பயந்து நடுங்குபவர்களிடமும் / பொறுப்பற்றவர்களிடமும் நடந்து கொள்ளும் அனுகுமுறை வெவ்வேறானது.

சிலர் மேலாளருக்கு சோப்புப் போட்டு அவரை குளிர்விப்பார்கள், அது தனி. அவர்களை உடன்(சக) அலுவலர்களே நன்றாக தெரிந்துவைத்திருப்பார்கள், 'இவனிடமும் எச்சரிக்கையாக இருக்கவேண்டும், போட்டுக் கொடுத்தாலும் கொடுத்துவிடுவான்' என்று சோப்பு ஆட்களிடம் கூடவே வேலைப்பார்பவர்கள் மேலாளரைப் பார்த்து அச்சமுறுவதைவிட கூடுதலாகவே அச்சமுறுவார்கள்.

என்னுடன் வேலைப்பார்பவர்கள் எப்போதும் கேட்பதுண்டு, 'உன்கிட்ட மட்டும் ஏன் அவர் கடுப்படிப்பதே இல்லை?', 'அவரைப்பார்த்து நடுங்காமல் நம் வேலையைப் சரியாக பார்த்தால் அவருக்கு ஏன் பயப்படவேண்டும், அவரும் மனிதர் தானே, அவரிடம் சிரித்த முகத்தோடு அலுவலகம் தவிர்த்த நேரங்களில் பேசிப்பாருங்கள், உங்களுக்கு அவரையும், அவருக்கு உங்களையும் பிடித்து போகும்' என்று சொல்லி இருக்கிறேன். இந்திய மேலாளார்கள் மட்டுமல்ல, சீன மேலாளர்களும் ஆரம்பத்தில் கடுகடு என்று இருந்தவர்கள், பின்பு நன்றாகவே பழகினார்கள், என்னிடம் இனவேற்றுமை காட்டியதே இல்லை. அவர்கள் பதவி விலகி வேறு அலுவலகம் செல்லும் போது என்னையும் அங்கே வந்துவிடச் சொல்லி பலர் அழைத்திருக்கின்றனர். நான் மாறிச் சென்ற பல வேலைகள் என்னுடைய முன்னாள் மேலாளர்களின் அழைப்பினால் கிடைத்ததுதான்.அலுவலகம் நேரம் தவிர்த்து, அலுவல் தொடர்பில்லாதவற்றைப் பற்றி மேலாளர்களிடம் நட்பு முறையில் பேசுவதற்கு வாய்ப்பு கிடைக்காததாலும், வாய்ப்பை ஏற்படுத்திக் கொள்ளாததாலும், தயக்கத்தாலுமே பல கடுகடு மேலாளர்கள் புரிந்து கொள்ளப்படமாலேயே இருக்கின்றனர்.

தெரியாத பேயைவிட, தெரிந்த பேயே பரவாயில்லை. இந்த சிறுகதை படித்துப் பாருங்கள்.