போனால் மயிராப் போச்சு ... ?

மயிறுதானேன்னு தாழ்வாக நினைக்கிறோம், கர்ணன் கவசகுண்டலத்தோடு பிறந்தான் என்ற கதைப் போல பிறக்கும் போது தலைத் தப்புவதற்கான சிறிய பாதுகாப்பு கவசமாகவே மயிருடன் தான் பிறக்கிறோம், பின்னாளில் பருவ வயதிற்கு ஏற்றார் போல, பருவத்தின் புற அடையாளமாகவே உடலில் பல பாகங்களிலும் மயிர்கள் தோன்றி வளர்கின்றன.

மயிர்வளரும் இடங்கள் ஆண் / பெண் இருபாலருக்கும் பொதுவில் என்றாலும், ஆண்களுக்கான முக அடையாளத்தை வழங்குவது மயிர்கள் தான். முகங்களில், மார்பு பகுதிகளில் வளரும் மயிர்கள் ஆண்களுக்கு மிகுந்த அளவில் சுரக்கும் ஆண்டோரோஜன் எனப்படும் ஆண் தன்மைக்கான சுரப்பிகளின் செயல்பாடுகளைப் பொருத்தே இருக்கிறது. இது கூடுதல் குறைவாக இருக்கும் இருபாலருக்கும் அதன் விளைவுகளாக அந்த பகுதிகளில் இருக்கும் மயிர்களின் எண்ணிக்கை / அடர்த்தி இருக்கும்... தெரிஞ்சது தானே.

மனிதன், விலங்குகள், பறவை இனங்களுக்கு மிகுந்த அளவிலும், பூச்சி இனங்களுக்கு அரிதாகவும் மயிர்கள் உடல்களில் இருக்கின்றன. உடலில் உள்ள மயிர்கள் உடலில், மனதில் ஏற்படும் மாற்றங்களைக் காட்டும் கருவியாகவும்செயல்படுகின்றன. பெரும் வியப்பு, கடும் குளிர் போன்ற நேரங்களில் மயிர்கள் நேராக நின்று கொள்ளும் அதனைத் தானே மயிர்கூச்செரிதல் என்று சொல்லுவோம்

உடல் உறுப்புக்கள் தவிர்த்து மயிர்களால் மனிதனுக்கான நேரடி பயன் எதுவும் இல்லை என்ற கருதியதால், மனித இனம் தேவைப்படும் போது மழித்துக் கொள்ளவும், தனது தோற்றத்தை மாற்றிக் கொள்ளவதற்கான பயனாக மாற்றிக் கொண்டுள்ளனர். பண்டைய எகிப்து நாட்டில் தலைகளை எப்போதும் மொட்டையடித்துக் கொண்டே இருப்பார்களாம், சென்ற நூற்றாண்டு வரை இந்திய ஆண்கள் பெண்களைப் போலவே நீளமாக மயிர்களை வளர்த்து கொண்டை முடிந்து வந்திருக்கின்றனர் என்பது எல்லோருக்கும் தெரியும் அல்லவா. அதற்கு காரணம் இன்றைய மழிக்கும் முறைகளைப் போல் அல்லாமல் முடிகளை அடிக்கடி மாற்றி அமைத்துக் கொள்வதற்கான சாதனங்கள் குறைவாக இருந்திருக்க வேண்டும். முடித்திருந்தம் என்பவை இந்த நூற்றாண்டில் அழகுக் கலைகளில் ஒன்றாகவே பெரும் வளர்ச்சி பெற்றிருக்கிறது. மதப் பழக்க வழங்கங்களில் ஒன்றாக யூதர்கள் மற்றும் இஸ்லாமியர்கள் மறைவிட மயிர்களை அவ்வப்போது மழித்துக் கொள்வர். நகமும், மயிரும் வெட்டுவதற்காகவும், வெட்டினாலும் வளரக்கூடியது தானே. நவநாகரீக உலகில் பருவமடைந்தவர்கள் அனைவருக்குமே சுகாதாரத்திற்காக அவற்றை அவ்வப்போது அகற்றிக் கொள்ள வழியுறுத்தப்படுகின்றன.

ஒருவரின் தோற்றம் குறிப்பாக ஆண்களின் தோற்றத்தில் தலைமயிர்களின் பங்கு இன்றைய அழகுணர்வில் ஒன்றிப் போய் இருப்பதால் தானே, சூரியனுக்கு தலைகாட்டும் ஆண்கள் புலம்புகிறார்கள் ? எனது நண்பர்கள் சிலருக்கு 25க்குள் திருமணம் விரைவாக ஏற்பாடு செய்யப்பட்டு நடந்திருக்கிறது, காரணம் அவர்கள் தலைகளில் முடிகளின் எண்ணிக்கை விரைவாக குறைய ஆரம்பித்தே. மனித இயற்கை அமைபின் படி 50 வயதுக்கு மேல் பாரம்பரிய தன்மையினால் வழுக்கை இருந்தால் வழுக்கை விழுவே செய்யும் அது இயற்கைதான், அதற்காக புலம்புவது, மன உளைச்சல் அடைவது தேவையற்றது. வழுக்கையும், நரை போன்று பொதுவான முதுமைக்குள் நாம் செல்வதற்கான அறிகுறிதான். இளம் நரை, இளம் வழுக்கை எல்லாம் உடலியலில் உள்ள சிறு குறைப்பாட்டினால் ஏற்படுபவை. அதற்கான மாற்று சிகிச்சை முறைகள் இருப்பதாக விளம்பரப்படுத்தப்பாட்டாலும் 100 விழுக்காட்டு நிவாரணம் என்பது இதுவரை நிரூபிக்கப்படாத ஒன்று.


சாக்லேட்களில் மனித மயிர்களைச் சேர்க்கிறார்கள் என்று படித்தேன், அதன் பிறகு சாக்லேட் சாப்பிடும் போதெல்லாம் சுவையுடன் சேர்த்து நாக்கில் எதோ தட்டுப்படுவது போலவே உணர்க்கிறேன் :)

மயிர் பாதுக்காப்பு, மயிர் அழுகு இவற்றிற்காக வளர்ந்துள்ள தொழில் நுட்பங்கள், அதற்கான நிறுவனங்கள் உலக அளவில் நல்ல லாபம் ஈட்டும் பெரிய தொழில்களாகவே வளர்ந்து நிற்கின்றன. உணவு, உடை அடுத்து மயிர் பராமரிப்புக்குத்தான் தனிமனிதனின் செலவிடப்படுகின்றன. தன்னிடம் உள்ள ஒன்றை விருப்பம் போல் மாற்றி அமைத்துக் கொள்ள முடியும் என்றால் அது மயிர்தானே.

தமிழ், இந்திய சூழலில் பெண்களின் கூந்தலைப் புகழாத கவிஞனே இல்லை என்னும் அளவுக்கு பெண்களின் அழகில் மயிர்கள் முதன்மை பங்காற்றி வருவதாகவே கருதுகிறார்கள். இன்றும் கூட தலை அழகை சீர்குலைத்தால் பெண்களின் பால் உணர்வுகள் கட்டுபடும் என்றோ, அல்லது பிறரின் காமப் பார்வையிலிருந்து தப்புவாள் என்பதற்காக பார்பனர் மட்டுமல்லாது பல்வேறு பிரிவினரிடையே இருக்கும் மூடப்பழக்கத்தில் ஒன்றாக கணவனை இழந்த பெண்டீர்களுக்கு தலை மொட்டையடிக்கப்படும் கொடுமை அங்கங்கே இழைக்கப்படுகிறது. அந்த பெண்களுக்கு தலை மயிரை மழிப்பதனால், கணவனை இழந்த பிறகு எல்லாவற்றிற்கும் தீர்வாக அமையும் என்று நினைப்பது மூட நம்பிக்கை தானே.

சிங்கம் சிங்கிளாக வந்தாலும் அதற்கு பிடறியில் இருக்கும் கூட்டமான மயிரோடு வந்தால் தான் பெருமிதமான தோற்றமே கிடைக்கும்.

அவரவர் தாய்மொழியில் இருக்கும் சொல்லைப் பயன்படுத்துவதில் என்ன குறையோ, உதிர்ந்த மயிருக்கும் இருக்கும் அதே மதிப்பைத் தான் 'மயிர்' என்ற சொல்லுக்கும் கொடுத்து, அதனை மொழியில், பேச்சில் பயன்படுத்துவதையே இழிவாகவும் தாழ்வாகவும் நினைக்கின்றோம், மயிர் என்று எழுத தயங்கி அங்கெல்லாம் ரோமம் (வடமொழி) அல்லது முடி (கொண்டை முடிதல் என்ற சொல்லின் சுருக்கம்) என்று எழுதுவும் சொல்வதும் நாகரீகம் என்று நினைக்கின்றனர், ஆங்கிலத்தில் கூட நாளடைவில் அறுவெறுப்பாக கருதப்படும் சொற்பரிணாமத்தில் ஒன்றாக லெட்ரீன் > பாத்ரூம் > டாய்லெட் > தற்பொழுது ரெஸ்ட் ரூம் என்று கழிவறைக்குச் சொல் வரையப்படுகிறது. மயிர் என்ற சொல் அருவருப்பானதாக எனக்கு படவில்லை. மயில்களின் வண்ண மயிர்களின் தொகுப்பைத் தானே தோகை என்கிறோம்.

கோவிலுக்கு மயிரைக் காணிக்கையாக்குவதன் மறைமுகக் காரணம் என்னவாக இருக்கும் ? வேண்டுதல் நிறைவேற்றியதற்காக நான் அழகானவன்(ள்) என்பதை உன் பொருட்டு தற்காலிகமாக இழக்கிறேன்... சுறுக்கமாக வேண்டுதல் பொருட்டு தனக்கு முடியினால் கிடைக்கும் அழகை கடவுளுக்காக துறப்பது. இதைத் தவிர வேறு விளக்கம் இருந்தால் சொல்லுங்க.

போனல் மயிராப் போச்சு ... ! என்று மயிர்களை இழிவின் அடையாளம் போல் அதனை பழிப்பு பழமொழியில் பயன்படுத்துகிறோம். மயிர் போனவர்கள் அதனை ஈடுகட்ட, சீர்செய்ய செலவிடப் படும் பணம் உலக பொருளாதாரத்தில் முதன்மை பங்காற்றுகிறது என்பதையும் உணருவோம்.

உடல் வெளுப்பாக இருந்தாலும் மயிர் கருப்பாக இருப்பதைத் தானே அனைவரும் விரும்புகிறார்கள், முடி வெளுக்க ஆரம்பிக்கும் போது மன அளவில் தாக்கம் ஏற்படாதவர்கள் மிகக் குறைவே.

நல்லது... மயிரை பற்றி எழுதினால் அதன் தொடர்புடைய தகவல்கள் மயிரைப் போலவே வளர்ந்து கொண்டே செல்லும். படிப்பவர்கள் அங்கங்கே வெட்டிவிடுவார்கள். ஒரு அளவோடு நிறுத்திக் கொள்கிறேன் :)