Incredible India !

முன்பு நான் எழுதிய புதுக்கவிதை ஒன்று,

தேச 'ஒற்று'மை !

தேசத்தின் வியப்பிது,
தேர்தல் நாளில் தான் கண்டுகொண்டேன்,
நம் அனைவரின் கைகளில் ஒற்று'மை' !

தேர்தல் மை எல்லோருக்கும் வைக்கப்படுகிறது, இந்தியாவெங்கிலும் ஒரே பணம் ஒரே மதிப்பில் இருக்கிறது இவையே தேச ஒற்றுமை. மற்றவை எல்லாமும் மாநில நலம் சார்ந்தவைதான், பிரதமந்திரியாக ஒருவர் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டால் அவர் பொதுவான வராகத்தானே இருக்க வேண்டும், அவர் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்டவுடனே அவரது தொகுதி தலைகீழாக மாறும், மற்ற ஊர்களிலெல்லாம் அவருக்கு தொடர்பு இல்லையா ? (அவர் பிறந்ததால் அந்த ஊருக்கு கிடைக்கும் புண்ணியமோ ) பிரதமர் என்ற அளவில் கூட தேச ஒற்றுமையின் அழகே (லெட்சனம்) இந்த அளவில் தான். உண்மையான இந்திய தேச ஒற்றுமையை, அந்நாட்டின் மக்கள் புலம்பெயர்ந்த / வேலைக்காக இடம்பெயர்ந்த வெளிநாடுகளில், அவர்கள் இந்தியர்கள் என்ற உணர்வில் ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்வது ஆதரவாக இருப்பதிலிருந்து... தேச ஒற்றுமை இந்தியாவைப் பொருத்த அளவில் வெளிநாடுகளில் தான் பார்க்க முடிகிறது. சிங்கை போன்ற நாடுகளில் உலக ஒற்றுமையையும் பார்க்கலாம், ஒரே மேசையில் அமர்ந்து ஆறு வெவ்வேறு நாட்டினர் உணவு உண்பதையும், ஒரே அலுவகலத்தில் வேலைசெய்து, ஒருவர் வீட்டு நிகழ்ச்சிக்கு அவர்களெல்லாம் வந்து கெளரவிப்பதையும் கூட பார்க்கலாம். இந்தியாவில் இருக்கும் போது அருமை பெருமை அறியப்படாத, தெரிந்து கொள்ள முடியாத பல்வேறு மாநில கலைகளும் வெளிநாட்டில் இருக்கும் போது கண்ணுற அவ்வப்போது வாய்ப்பு கிடைக்கிறது.

மதிப்பு மிக்க கலாம் அவர்களின் கருப்பு வெள்ளைக் கனவான 2020 ஆண்டில் இந்திய வல்லரசு என்பதற்கு வண்ணம் தீட்டும் திட்டங்களை நடுவன் அரசு தொடங்கி இருக்கிறது. அதில் ஒரு திட்டமாக சுற்றுலா வளர்ச்சி திட்டமும் உள்ளது. இந்திய இயற்கை அமைப்புகளும், தட்பவெப்பமும், இயற்கை வளங்களிலும் வெறெந்த நாட்டிலும் காணக்கிடைக்காத அளவுக்கு மிகுந்தே இருக்கிறது, நமது கவனக் குறைவினால் அதை நாமும் கண்ணுறாமல், வெளிநாட்டினர் வந்தால் முகம் சுழிக்கும் அளவுக்கு பராமரிப்பு இன்றி வைத்திருக்கிறோம், தற்பொழுது இந்திய அரசு சுற்றுலா தளங்களை அழகுபடுத்தி வெளிநாட்டினரைக் கவரும் வண்ணம் பல்வேறு நாடுகளில் இந்திய சுற்றுலா கண்காட்சி நடத்திவருகிறது. நமது நாட்டில் இவ்வளவு வளங்களும், இயற்கை அமைப்புகளும் இருக்கிறது என்பதே அது போன்ற கண்காட்சிகளுக்குச் செல்லும் போது தான் தெரியவருகிறது. அவற்றைக் காண வெளினாட்டினர் வரும் போது நமக்கெல்லம் உண்மையில் மகிழ்ச்சியாகவும் பெருமையாகவும் இருக்கிறது. வெளிநாடு வாழ் இந்தியர்களுக்கு வெளிநாட்டினர் இந்தியாவைப் போற்றும் போது கிடைக்கும் மகிழ்ச்சி வேறெதிலும் இல்லை. அது போன்று இந்தியாவின் ஊழல் போன்றவற்றை அவர்கள் சுட்டிக் காட்டும் போது தலைகுனிவாகவும்(அவமானம்) இருக்கும்.

வெளிநாட்டினரை இந்தியாவிற்கு ஈர்க்கும் நடவடிக்கையால் அவர்களது அன்னிய பண வரவு இந்தியாவில் பெருகும். அதுமட்டுமல்ல, உலக அளவில் இந்தியா என்றால் ஏழை நாடு மட்டுமே என்ற எண்ணம் மாறும். அவர்களுக்கு மனநிறைவு இருந்தால் நம்நாட்டில் முதலீடு செய்வார்கள், வேலை வாய்ப்பு பெருகும் (எல்லோருக்கும் தெரிந்தவைதான்) . அந்தவகையில் தற்போதைய இந்திய அரசு சுற்றுலாதுறையில் கவனம் செலுத்தி இருப்பது இந்தியர்கள் அனைவராலும் வரவேற்க்கத் தக்கது. இவற்றைச் செய்தால் மட்டுமே போதாது, இந்தியாவின் மீது ஈர்பில் வரும் சுற்றுலா பயணிகளான வெளிநாட்டினருக்கு தகுந்த பாதுகாப்பு அளிப்பது இந்தியாவின் கடமை, வெளிநாட்டினரை ஏமாற்றி குற்றம் புரிபவர்களுக்கு கடுமையான தண்டனைகள் வழங்கப்பட வேண்டும், ஒருவெளிநாட்டினரின் உயிர் இந்திய மண்ணில் கொலை செய்யப்பட்டால் அந்த நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள் அனைவருக்குமே இந்தியா என்றால் கொலைகார, கொள்ளைக்கார நாடு என்ற எண்ணம் வந்துவிடும். அதைத் தடுக்கும் விதமாக வெளிநாட்டினருக்கு எந்த கெடுதலும் வந்துவிடாமல் சுற்றுலாத்துறையினர் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.

அண்மையில் இந்திய சுற்றூலா வளர்ச்சிக்கழகத்தின் சார்பில் சுற்றுலா கண்காட்சியும் கலைநிகழ்ச்சியும் நடைபெற்றது. கிட்டத்தட்ட 15 மாநிலங்களின் கலைஞர்கள் கலந்து கொண்டு நிகழ்சிகளை நடத்தினர், பஞ்சாபி பங்க்ரா நடனம், மணிப்புரி இசைநடனம், அஸ்ஸாம் இசை நடனம் (ரத்னேஷ் அண்ணா கவனிக்க), மேற்கு வங்காள் கல்கத்தா காளி நாட்டிய நடனம், இராஜஸ்தான் பாடல்கள், குஜராத் பொம்மலாட்டம், மலையள களரி சண்டை, தமிழக
உறுமி மேளத்துடன் கரகம் (ஜமாலன் சார் கவனிக்க) ஆகியவை இலவச நிகழ்ச்சிகளாக சிறப்பாக நடைபெற்றது. நிகழ்ச்சியைப்பற்றிய விமர்சனம் எதுவும் இல்லை. எல்லாம் நிறைவாகவே இருந்தது.
எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது மணிப்புர் இசை கருவிகளுடன் சுழன்று ஆடிய நடனம், அடுத்து நரம்பை முறுக்கேற்றும் மேளம், நாதஸ்வரத்துடன் கூடிய நம்ம ஊர் கரகம்.
(குஜராத்)

மேற்கு வங்காளம்
இராஜஸ்தான்
(உத்தரபிரதேசம்?)
(கேரளா)
(மணிப்பூர்)
(குஜராத்)
(அஸ்ஸாம்)
(பஞ்சாபி)
(நம்மவூர் கரகம)


மேற்கண்டது மகிழ்வான செய்தி, அதிலும் மறைவான கசப்பு கீழே

**************
திரைக்குப்பின்னால் : நிகழ்ச்சி முடிந்தது தமிழக கலைஞர்களிடம், கேரள கலைஞர்களிடம் பேச்சுக் கொடுத்தேன், தமிழகம், தஞ்சாவூரை சேர்ந்த கலைஞர்களில், 4 இசைகலைஞர்கள் ஆண்கள் 3 கரகாட்ட பெண்கலைஞர்கள் என 7 பேர் வந்திருந்தனர். அவர்களிடம் புலம்பலைக் கேட்க்க முடிந்தது.

"தங்கும் இடம், சாப்பாட்டுக்கெல்லாம் பிரச்சனை இல்லை சார், ஆனால் சம்பளம் ரொம்ப கம்மியாக கொடுக்கிறார்கள்" என்றார் ஒருவர், பக்கத்தில் நின்ற என்னைப் போன்ற பார்வையாளர் 'ஊரு சம்பளத்தைக் கணக்கு பண்ணி கொடுப்பாங்களோ' என்றார், அதற்கு 'அப்படி கொடுத்தாலும் பரவாயில்லை, ஊருல ஒருநாளைக்கு தண்ணி செலவோடு 500 ரூபாய் கிடைக்கும், இங்கு அதுவுமில்லை' என்றார்.

அதுதவிர "இந்த நிகழ்ச்சியில் கலந்து கொண்ட மற்ற மாநிலக்காரர்களுக்கும் இதே நிலமைதான், இந்த கலைஞர்களுக்கு தேவையானதை செய்து கொடுக்க வேண்டியர் என பொறுப்பு கொடுக்கப் பட்டவருக்கு இந்தியைத் தவிர வேறு மொழி தெரியவில்லை. எங்கள் குழு ஒவ்வொன்றிற்கும் அந்த குழுவில் ஒருவரை தலைவர் என்று சொல்லி அவரிடம் மட்டுமே பொறுப்பாளர் பேசுகிறார், வேறு விபரம் கேட்டாலும் சொல்ல மாட்டேன்கிறார்கள்"
நான் சந்தடி சாக்கில்,"ஏன்ய்யா தார் பூசி இந்தியை அழிச்சிட்டு இப்படி பொலம்புறிங்க, இந்தி படிச்சிருக்கலாம்லே" - நூல்விட்டு கேட்டேன், "அட போங்க சார் மற்ற மாநிலகலைஞர்களும் பொறுப்பாளர் பேசுற இந்தி புரியாமல் விழிக்கிறார்கள், எங்களுக்கு புரிந்திருக்கும் என நினைத்து ஆங்கிலத்தில் வடமாநில கலைஞர்கள் விபரம் கேட்கிறார்கள், இங்கிலீஸ் பேசினாலும் ஓரளவு அனைவருக்கும் புரியும், இந்திகாரனிடம் மாட்டிக்கிட்டு கொடுமையாக இருக்கு" - என்றார்

அழைத்துவரப்படும் இந்திய கலைஞர்களும் மகிழ்ச்சி அடையும் வண்ணம் நடந்து கொள்வதும் சுற்றுலாவளர்ச்சி கழகத்தின் கடமைதான். வயிற்றுப்பாடு என்றாலும் கலைஞர்கள் கலைகளை காப்பவர்கள், அவர்களுக்கு உரிய கவுரவும், ஊதியமும் வழங்கப்பட வேண்டும்


(பிரச்சனை பண்ணாதிங்கப்பா)

படங்கள் அனைத்தும் செல்பேசிவழியாக எடுத்தவை 'பளிச்' சென்று இருக்காது.

ஜமாலன் சாருக்கு தனித்தகவல் : ஜமாலன், கரகாட்டக்கலைஞர்களைப் பற்றி வினவினேன், கரகாட்ட பெண் கலைஞர்கள் செரீனா, செரீபாவுக்கு உறவுக்காரவங்களாம், வயசானதால் பழைய ஆளுங்களெல்லாம் தற்போது ஆடுவது இல்லையாம். :(