திரு ஜெயபாரதன் ஐயா அவர்களுக்கு ... (மட்டுமல்ல)

திரு ஜெயபாரதன் ஐயா அவர்கள் பற்றி அறியாதவர்கள் குறைவாகத்தான் இருப்பார்கள் என்றே நினைக்கிறேன், கனடாவில் அறிவியல் துறையில் பணியாற்றி இருக்கிறார். அவரது 100க் கணக்கான கட்டுரைகளை திண்ணை இணைய இதழில் குவிந்து கிடக்கிறது. இலக்கியம், மொழியாக்கம், அறிவியல், கவிதைகள் என ஜெயபாரதன் ஐயாவின் இலக்கிய பயணம் அளவிட முடியாது. இவை அனைத்தையும் வெளிநாட்டில் இருந்து கொண்டே தொடர்ந்து செய்தார் என்பதை உணரும் போது அவர் தமிழ்மீது கொண்டுள்ள அளப்பெரிய பற்றை எவராலும் விளங்கிக் கொள்ள முடியும், இவரது அறிவியல் கட்டுரைகளை முடிந்த அளவுக்கு சிறப்பாக தமிழில் கொடுத்து இருப்பார், மற்றும் அதனை எளிதாக விளக்க தேவையான படங்களை இணைத்து இருப்பார்.

அவரது எழுத்துக்களை நீண்ட நாட்களாக படித்து வரும் வாசகன் நான். அண்மையில் 'தமிழ் விடுதலை ஆகட்டும்' என்ற கட்டுரையை திண்ணை இணைய இதழில் எழுதி இருந்தார், அதனைத் தொடர்ந்து அதே கட்டுரையை தனது வலைப்பதிவில் ஏற்றி தமிழ்மணத்தில் இணைத்திருக்கிறார், ஞாயிற்றுக் கிழமை என்பதால் எத்தனை பேர்கள் அதனை படித்தார்கள் என்று தெரியவில்லை. ஜெயபாரதன் ஐயா அவர்களின் கட்டுரை சிறப்பாக எழுதப்பட்டு இருக்கிறது, ஒரே ஒரு பத்தியில் எனது மாற்றுக் கருத்தைச் சொல்கிறேன்.

அவரது முழுக்கட்டுரை தமிழ் விடுதலை ஆகட்டும்!

//நண்பர் இளங்கோவன் போன்ற தூய தமிழர்கள் காஷ்மீர், ஆஸ்திரேலியா, ஆஸ்டிரியா, ஸ்பெயின், பிரான்ஸ், ஜெர்மனி, ரஷ்யா, யுகோஸ்லாவியா, ஹங்கேரி, கிரீஸ், ஹாங்ஹாங், மிஸ்ஸிஸிப்பி, மிஸ்ஸெளரி, பாகிஸ்தான், ஆஃப்கானிஸ்தான், ராஜஸ்தான், ஹிந்துகுஷ், பலுஜிஸ்தான், ஸ்காட்லாந்து, ஜப்பான், இஸ்லாம், பாஸ்கரன், புஷ்பா, குஷ்பூ, ஷைலஜா, கஸ்தூரி, சரஸ்வதி போன்ற பெயர்களை எப்படித் தமிழில் எழுதுவார் என்று காட்டினால், நானும் கற்றுக் கொள்வேன். //

ஜெயபாரதன் ஐயா,

எந்த ஒரு மொழியிலும் எழுதியது போலவே படிக்க முடியாது, அதற்கு ஆயிரம் எடுத்துக்காட்டுகள் சொல்ல முடியும், ஆங்கிலத்தில் பலுக்குதல் (ப்ரனவுன்சேசன்) என்று உண்டு என்பது தாங்களுக்கு தெரியும். tsunami என்பதை சுனாமி என்று தெளிவாக படிக்கும் போது பாசுகரன் என்று எழுதினால் அதை பாஸ்கரனாகவே படிக்க முடியாது என்பது நமது பயிற்சி இன்மையே காரணம் அது தமிழின் குறையன்று. ஆங்கிலத்தில் பலக்குதலுக்கும் (உச்சரிப்புக்கும்) சொல்லுக்கும் வேறுபாடு இருப்பதை கேள்வி இன்றி ஏற்றுக் கொள்ளும் மனநிலையில் உள்ள நாம், தமிழ்மட்டுமே பேசுவது போலவே எழுதவேண்டும் என்று நினைப்பது தமிழுக்கு அழகு சேர்க்குமா என்று மனம் திறந்த்து சிந்திக்க வேண்டும்.

என்னதான் ரஜினி, எம்ஜிஆர் என்று எழுத்தில் எழுதினாலும் பாமரர் சொல்வது ரசினி, எம்சிஆர் தான். அவர்களை முட்டாள்கள் என்று சொல்லத் துணிவதாக இருந்தால் உங்கள் வாதத்தை ஏற்றுக் கொள்கிறேன். சீனமொழியில் 90 விழுக்காடு சொற்கள் உண்மையான பெயர்சொல்லின் ஒலி அமைப்பை ஒத்து இருக்காது 'இந்த்உ' என்று இந்தியாவையாவையும், 'சிஞ்சப்பூ' என்று சிங்கப்பூரையும் குறிப்பிடுவார்கள், அவர்கள் அதை தங்கள் மொழியின் குறைபாடு என்று தாழ்வாக நினைப்பது இல்லை. அவர்களின் இலக்கியம் வளராமலும் இல்லை.

தமிழ்மொழியின் வளர்ச்சி குறித்து பேசுபவர்கள் எப்போதுமே ஆங்கிலத்தை ஒப்பிட்டே பேசுகிறார்கள், அதில் இருக்கிறது இதில் இல்லை என்றே சொல்லப்படுகிறது, ஆங்கிலம் வெள்ளைக்காரர்களின் தாய்மொழி என்பதைவிட ஒரு வணிக மொழியாக பரிணமித்து நிற்கிறது, உலக அளவில் இரண்டாவது மொழியாக ஏற்றுக் கொள்ளப் பட்டுள்ளது, நமது தமிழ் தமிழர்களைத்தாண்டி பரவாது, நமது தமிழ் மட்டுமல்ல, உலகிலேயே அதிக மக்களால் பேசப்படும் சீன மொழி கூட சீனர்களைத் தவிர்த்து எவரும் பேசுவதாக தெரியவில்லை. சிலர் மாற்று மொழி அறிந்து கொள்ளவும், ஆங்கிலம் தவிர்த்து, தாய்மொழி தவிர்த்து சிலர் வணிகம் தொடர்பாகவும் மேலும் சில மாற்று மொழிகளை அறிந்து கொள்வார்கள், ஆங்கிலம் தவிர்த்து அறிந்து கொள்ளப்படும் மொழிகளை அறிவோர் எண்ணிக்கை ஆசியாவைப் பொருத்து மிகமிகக் குறைவே (இந்தி போன்ற கட்டாயம் பாடம் தவிர்த்து)

ஜெயபாரதன் என்பதை செயபாரதன் என்று பிறர் எழுதுவது உங்களுக்கு பிடிக்காமல் உங்களை ஜெயபாரதன் என்றே அழைக்கச் சொல்வது / எழுதச் சொல்வது உங்கள் உரிமை, அது போன்றே அவர்கள் ஜெயகாந்தனை செயகாந்தன் எனவும், ஜெர்மனியை செர்மனி என எழுதும் போது 'அப்படி எழுதாதே !' என்று நீங்கள் கட்டளை இட முடியாது.

நீங்கள் குறிப்பிட்ட மேற்கண்ட சொற்களை சீனம் போன்ற மற்ற செம்மொழிகள் எப்படி எழுதுகிறது என்று கேட்டறிந்தால் நான் சொல்வது உங்களுக்கு புரியவரும். 'எனக்கு தமிழ்பற்றி தான் கவலை' என்றால் நான் சொல்வதற்கு ஒன்றும் இல்லை.

ஏற்கனவே இருக்கும் ஜ,ஷ,ஹ,க்ஷ, போன்ற திசை எழுத்து வகைகள் அப்படியே இருக்கலாம், அவற்றை பயன்படுத்த பழகிவிட்டோம், புதிதாக pha,ba,bha எல்லாம் தேவை இல்லை என்பது என்கருத்து. ஸ்ரீ என்பதை திரு என்று மொழிமாற்றி பயன்படுத்துவதாலும், சீனிவாசன் என்று எழுதுவதிலும் தவறு இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. pha,ba,bha எழுத்துக்களை தமிழில் கொண்டுவந்தால் புதிய கலைச்சொல் ஆக்கம் குறைந்துவிடும்.

ஆங்கிலம் a e i o u - வெறும் ஐந்து குறில் மெய்களை வைத்து பலுக்குதல் முறையில் நெடில் சொற்களை அமைத்துக் கொள்ளும் போது தமிழில் மட்டும் வேற்றுமொழியில் உள்ள எழுத்துக்கள் இல்லை என்று நினைக்க வேண்டும் ? Kamaraj என்பதை ஆங்கிலத்தில் எழுதி தமிழர் தவிர்த்து வேற்று மொழியாளர்களை படிக்கச் சொன்னால் 'கமராஜ்' என்றுதான் படிப்பார்கள்.

சில எழுத்துக்கள் இல்லை என்றால் எந்த மொழியை ஆதாரமாக வைத்து அவற்றில் இருக்கும் எந்தந்த எழுத்தையெல்லாம் தமிழுக்கு கொண்டுவருவது ?

காதில் கேட்கும் ஒலி அலைவரிசை 4 - 4000 khz இதில் ஒரு எழுத்துக்கு 4 hz என்று வைத்துக் கொண்டாலும் எந்த ஒரு மொழியும் முழுமையான மொழி என்பதற்கு உயிர், மெய், உயிர்மெய் என 1000 எழுத்துக்கள் தேவைப்படும், அப்படி ஒரு மொழி உலக மொழிகளில் கிடையவே கிடையாது. அப்படி ஒன்று உருவாக்கினாலும் அத்தனை எழுத்துக்களையும் நாவால் பலுக்கும் திறன் மனிதருக்கு கிடையாது.

'தமிழ்' என்பதை மலையாளம் தவிர்த்து உலகில் உள்ள அனைத்து மொழிகளும் எப்படி பலுக்குகிறது, எழுதுகிறது என்பதைப் புரிந்து கொண்டால், அதற்கு அந்த மொழியாளர்கள் அப்படி ஒரு ஒலி (ழ்) உள்ள எழுத்து இல்லையே என்று கவலைப்பட்டு இருக்கிறார்களா ? என சிந்திந்து…தமிழ்மொழியில் சில எழுத்துக்கள் இல்லை, சிலவற்றை அப்படியே எழுதி தமிழின் 'குறையை' நீக்கவேண்டும் என்ற 'தாழ்வு' மனப்பாண்மை வராது.