பதிவர்களுடன் சென்ற பினாங் (PENANG) சுற்றுலா !

'பதிவர் சந்திப்புகள்' வழக்கமாக நடப்பவை, பதிவர்கள் பதிவு வழியாக அறிமுகம் ஆகுபவர்கள் தானே, மிகுந்தவையாக 'ஹலோ' சொல்லிக் கொள்வது நலம் விசாரிப்பது, ஜிடாக்கில் மணிக்கணக்கில் அரட்டை அடிப்பது, கூட்டம் சேர்ந்தால் ஒரு இடத்தைக் குறிப்பிட்டு அங்கு பதிவர்களை சந்திப்பது இதுதான் நடைமுறை, பெரிய அளவு கூட்டமான சந்திப்பு என்றால் அங்கு வருபவர்கள் அனைவருடனும் உரையாட முடியாத நிலைமை. எதிர் கோஷ்டிகளுடன் முகம் கொடுக்காத நிலைமை, இதுபோன்ற இடற்பாடுகளும் பதிவர் சந்திப்புக்களில் நிகழ்வதுண்டு, பதிவர் சந்திப்பின் நோக்கம் புதுமுகங்களின் அறிமுகம் மற்றும் சில தீர்மாணங்கள், சில விமர்சனங்கள், சில புரிந்துணர்வுகள் என்ற அளவில் இருக்கும்,

பதிவர்களுடன் இணைந்து சுற்றுலா செல்ல முடியுமா ? சிங்கையில் இருக்கும் பாரி.அரசு மற்றும் ஜெகதீசன் ஆகியோருடன் இணைந்து பினாங்கு சென்று அங்கிருக்கும் டிபிசிடியை சந்தித்து ஊர் சுற்றுவதாக முடிவெடுத்தோம், என் குடும்பத்தினர் பள்ளி விடுமுறைக்காக தமிழகம் சென்றதால் தனிக்கட்டையாக இருந்ததால் சுற்றுலா செல்லுவதற்கு தடைகள் எதுவும் இருக்கவில்லை.

கடந்த வெள்ளிக்கிழமை முன்பதிவு எதுவும் செய்யாமல் கிடைத்த பேருந்து வழியாக மலேசியாவின் கோலாலம்பூர் சென்று அங்கிருந்து பினாங்கு சென்றோம், பினாங் செல்லும் நேரடி பேருந்து என்று சொல்லப்பட்டு தான் ஏறினோம், ஆனால் இறங்கிய பின்பு தான் தெரிந்தது கோலாம்பூரில் இருப்பது ( அது தனிக்கதை - ஏமாந்ததெல்லாம் எழுதினால் அப்பாவின்னு நினைச்சிடுவிங்க) அதன் பிறகு பினாங் செல்ல பேருந்து எடுத்து பிற்பகல் 2 மணிக்கு சென்றோம், பேருந்து குளறுபடி இல்லை என்றால் காலை 6 மணிக்கே சென்றிருப்போம். நாங்கள் புறப்பட்டதிலிருந்தும், எங்கள் வருகை தாமதமானதை தொடர்ந்து 1மணி நேரத்திற்கு ஒரு முறை நண்பர் டிபிசிடி செல்பேசியில் தொடர்பு கொண்டு நிலவரம் கேட்டுக் கொண்டார். நாங்கள் காலையிலேயே வந்துவிடுவோம் என்று எதிர்பார்ப்பில் மாற்றம் நிகழ்ந்ததால் அவர் மனைவி செய்திருந்த காலை உணவு வீணாகிவிட்டதாம்.

பிற்பகல் நாங்கள் பினாங்கை அடைந்ததும், டிபிசிடி பேருந்து நிலையத்திற்கு வந்து அவரது வீட்டிற்கு காரில் அழைத்துச் சென்றார். எங்களுக்கு தங்குவதற்கு அனைத்து ஏற்பாடுகளும் செய்திருந்தார். முதன் முறையாக ஜெகதீசனும் டிபிசிடியும் சந்தித்து கொண்டனர். அதற்கு முன்பு பதிவிலும், ஜிடாக்கிலும் தான் பழக்கம். நாங்கள் சென்றதுமே எங்களுக்கான சுவையான உணவை அவரது இல்லாள் தயாராக செய்து வைத்திருந்தார். வாசலில் நுழைந்ததுமே அவர்களது செல்ல மகளின் வரவேற்பு கிடைத்தது, பிறகு உணவு உண்டுவிட்டு, அவர்கள் மூவர், மற்றும் நாங்கள் மூவர், அவரது காரிலேயே வெளியில் சென்று சுற்றுலா இடங்களைக் காணச் சென்றோம்.

முதலில் பினாங்க் மணல் கடற்கரை (Sandy Beach), தண்ணீர் விளையாட்டுகளுடன் கூடிய அழகான கடற்கரை அது, அதில் ஒரு அரை மணி படகு பயணம், பின்பு அங்கே காஃபி அருந்திவிட்டு, சிறுதி நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்துவிட்டு, அங்கிருந்து குட்டி இந்தியா இருக்க்கும் ஜார்ஜ் டவுனுக்கு சென்றோம், அங்கு செல்லும் போதே இரவு 9 மணியை கடந்துவிட்டது, அங்கு இரவு உணவை முடித்துக் கொண்டு அவரது வீட்டிற்கு வந்துவிட்டோம்.

மறுநாள் காலையில் பாரி.அரசுவுக்கும், ஜெகதீசனுக்கும் அருமையான இட்லி மற்றும் கோழி குருமா, எனக்கு சைவ சட்டினி மற்றும் மிளாகாய்பொடியும் வைத்து தம்பதி சகிதமாக அன்புடன் அனைவரையும் விருந்தின்ர்களை கவனிப்பது போல் பார்த்து பார்த்து பரிமாறினார்கள். மிகவும் நெகிழ்சியாக இருந்தது. காலை உணவு உண்டவுடன் நாங்கள் மூவர் மற்றும் டிபிசிடி ஆகிய நால்வர் மட்டும் ஊர் சுற்றுவது என்று முடிவு. வெடுத்து காரிலேயே சுற்றினோம், முதலில் பினாங்க் மலை (புகிட் பண்டாரா) சென்றோம்,


அங்கு இழுவை ரயில் மலை உச்சிக்கு அழைத்துச் செல்லும் அங்கிருந்து பினாங்க் தீவின் முழு அழகையும் பார்க்க முடியும், நாங்கள் சென்ற நேரத்தில் இழுவை ரயிலுக்கான பயணச்சீட்டூ பிற்பகல் மூன்று அரை மணிக்கு செல்ல முடியும் படித்தான் கிடைத்தது, இடைபட்ட நேரத்தில் அங்கு அருகில் மற்றொரு மலை இடையில் ஒருக்கும் சீனர்கள் அமைத்த புத்தர் கோவிலுக்கு சென்றோம், பிற்பகல் 2 மணிவாக்கில் அருகில் இருந்த இந்தியரின் உணவகத்தில் பகலுணவை முடித்துக் கொண்டு பினாங் மலை சென்றோம்.


அங்கு ஒரு 2 மணி நேரம் பினாங் அழகை பார்த்துவிட்டு, மாலை 6 1/2 மணி அளவில் வீட்டுக்கு திரும்பினோம். மறுநாள் சிங்கையில் இருக்க வேண்டும் என்பதால் முன்பதிவு செய்துவிட்டதால் அன்று இரவு 7.30 மணிவாக்கில் டிபிசிடி வீட்டில் இரவு உணவை முடித்துக் கொண்டு, அவரது இல்லத்தினரிடம் விடைபெற்றுக் கொண்டு திரும்பினோம், அவரும் கூடவே வந்து பேருந்து புறப்படும் வரை நீண்ட நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்து நட்பு பாராட்டினார்.

இது போன்ற சுற்றுலா நினைத்து பார்க்க முடியாத ஒன்று, பொதுவாக நாம் எங்கு சுற்றுலா சென்றாலும் இல்ல உறவினர் அல்லது நண்பர்களுடன் தான் செல்வோம், ஆனால் இங்கு பதிவுலகில் இவர்களுடன் நான் பழகிய நாட்கள் 6 மாதத்திற்கும் குறைவே. இருந்தாலும் கல்லூரி காலத்து நண்பர்களுடன் எவ்வளவு மகிழ்வுடன் நெருங்கி இருந்து ஒருவரை ஒருவர் சீண்டிக்கொண்டு, கிண்டல் செய்து கொண்டு சுற்றுலா சென்றிருக்கிறோமோ அதற்கு சற்றும் குறைவில்லாது மேலும் அதைவிட நன்கு புரிந்து கொண்டுள்ளப்பட்ட சுற்றுலா பயணமாக இதை உணர்ந்தேன். நாங்கள் நால்வரும் வேறு வேறு மாவட்டத்துக் காரர்க்கள், இதில் நானும் டிபிசிடியும் திருமணம் ஆனவர்கள், இருவர் ஆகாதவர், எனக்கு மூவரைக்காட்டிலும் 10 வயது அதிகம். இப்படி நால்வரும், பல பல மாறுபட்ட அமைப்பு கொண்டவர்கள். வலையில் எழுவது பயனளிக்குமா ? அளிக்காதா ? அதை காலம் தான் சொல்ல முடியும். ஆனால் கை மேல் பலன் நல்ல நண்பர்கள் கிடைத்திருக்கிறார்கள். இனிய நினைவுகளும், நிகழ்வுகளும் அவ்வப்போது கிடைக்கிறது. உங்கள் அனுபவமும் அதுவாகத்தான் இருக்க முடியும்.