இந்தியர்கள் வைகோல் சாப்பிடனுமா ?

உயர்சாதி மனப்பான்மை எப்போதும் ஏழை எளியவர்களுக்கு சத்தான உணவு கிடைத்தால் பொறிந்து தள்ளிவிடுவார்கள். மூன்றுவேளையும் ஏழை எளியவர்களுக்கு அரசாங்க மானியத்தில் தரமான உணவு கிடைத்தால் 'அரசாங்கம் எல்லாவற்றையும் இலவசமாக அறிவித்து மக்களை சோம்பேறி ஆகிவிட்டது என்றெல்லாம் புலம்புவார்கள். அதே சமயத்தில் அவர்கள் செத்த விலங்கைத் தின்றாலும் 'இவன் இழிபிறவி, தீண்டத்தகாதவன்' என்றெல்லாம் சொல்லி அவன் உணவு முறைகளை வைத்தே அவனை தூற்றுவார்கள்.

அந்த செய்தி உண்மையா என்று தெரியவில்லை, உண்மை என்றால், அமெரிக்காவைப் பொறுத்து இன்னும் இந்தியா, சீனா ஏழை நாடுகள்தான் போலும், இவர்கள் தரமான, சத்தான உணவு வகைகளை உண்ணக் கூடியவர்கள் அல்ல என்று நினைத்திருப்பார்கள் போலும், கடந்த பத்தாண்டில் இந்தியா, சீனாவில் மென்பொருள் வேலை முதல் இயந்திரவியல் வேலைகள் செய்யும் அனைவருக்கும் கனிசமான ஊதியம் கிடைக்கிறது, நடுத்தர வர்கத்தினரின் தனிமனித வருமானம் உயர்ந்திருக்கிறது.

இத்தகைய பொருளியல் உயர்வால் நல்ல பொருள்களை தேடி வாங்கும் திறனும் மிகுந்திருக்கிறது. முன்பெல்லாம் பெயர் பெற்ற (Branded) பொருள்களை பகட்டுக்காக வாங்குவார்கள், தற்பொழுது தரம் காரணமாக அத்தகைய பொருள்களை நடுத்தர வர்கத்தினரும் வாங்க ஆரம்பித்துவிட்டார்கள், 100 ரூபாய்க்கு நான்கு பொருள் வாங்கி நான்கு மாதத்தில் அது தரத்தை இழந்து பல் இளிப்பதைப் பார்பதைவிட, 100 ரூபாய்க்கு ஒரு பொருள் கிடைத்தாலும் அது நீண்ட நாட்கள் நிற்கும் என்ற நம்பிக்கையில் தரமான பொருள்களையே விரும்பி வாங்குகிறார்கள், ஏற்றுமதி விற்பனைக்கு என்று பொறிக்கப்பட்ட பொருள்கள் இந்தியாவிலேயே நன்றாக விற்பனை ஆகிறது.

முன்பெல்லாம் சீனத்தயாரிப்புகள் தரம் காரணமாக ஐரோப்பிய நாடுகளால் புறக்கணிக்கப்ப்ட்டு வந்தது, தற்பொழுது விலைக் குறைவு என்ற காரணத்தினால் சீனத்தயாரிப்புகளை ஐரோப்பியர்களும் நாட ஆரம்பித்துவிட்டார்கள், அதற்கு காரணம் சீனத்தயாரிப்பு மேம்பட்டு இருக்கிறது என்ற பொருள் அல்ல, மாறாக தரமான பொருள்களின் உலகளாவிய தேவை மிகுந்துவிட்டது. அதற்கு ஈடுகொடுத்து உலக நாடுகளால் தரமிக்க பொருள்களை உற்பத்தி செய்ய முடியாமல் சென்று, அந்த கூடுதல் தயாரிப்புகளையும் சீனா, இந்திய நாடுகளிலேயே உற்பத்தி செலவு குறைவு என்பதால் செய்யும் நிலமை ஏற்பட்டுவிட்டது.

ஆசிய நாடுகள் என்றாலே எதோ காட்டுமிராண்டிகள் என்று நினைத்துவந்த மேற்கத்திய நாடுகளுக்கு, இந்தியாவும் சீனாவும் தரமான பொருள்களை வாங்குவதும் அன்றி உற்பத்தி செய்வதற்கும் இந்த நாடுகளின் தயவு வேண்டி இருப்பது எரிச்சலையே ஏற்படுத்தி இருக்கிறது. கடந்த ஆண்டுகளில் தரமான பொருள்களையும், உணவுகளையும் நாடாமல் தன் போக்கில் தன் உற்பத்தியிலேயே காலம் தள்ளிய இவ்விரு நாடுகளும், தரமான பொருள்களை உலக சந்தையில் பெருவதால், இந்த பொருள்களின் விலை உயர்வும் தவிர்க்க முடியாததாகவே சென்றுவிட்டது. உலக நாடுகள் எங்கும் உணவு பொருள்களின் விலை ஏற்றம், சிங்கையில் அரிசி விலை கடந்த மாதத்தை ஒப்பிடுகையில் இருமடங்கு. ஆயத்த (ரெடிமேட்) உணவின் விலைகளும் உயர்ந்துவிட்டன.

உலக நாடுகளில், குறிப்பாக மேற்கத்திய நாடுகளில் உணவு பொருள் விலை உயர உயர அந்த அரசாங்கங்களுக்கு கடும் நெருக்கடி ஏற்பட்டுவிட்டது, மக்களிடம் மனக்குறையும்(அதிருப்தியும்) ஏற்பட்டு இருக்கிறது. அவர்கள் ஆராய்ந்து பார்த்ததில் சீனாவும், இந்தியாவும் தரமான உணவு பொருள்களை வாங்குவது தான் காரணம் என்று சொல்கிறார்கள். வாங்குவதுதான் காரணமே அன்றி இந்தியர்களும் சீனர்களும் நிறைய சாப்பிடுகிறார்கள் என்று சொல்வது கண்டனத்துக் குரியதுதான். இந்தியர்களும் சீனர்களும் சாப்பிடுவது உலக நாடுகளால் தரப்படும் இலவச உணவு இல்லை.

உழைப்பு என்றால் என்னவென்று தெரியாத உயர்சாதி மனப்பான்மைக்கும், மேல்நாட்டு மன்னர்களுக்கும் நடுத்தரவர்கம் நன்றாக சாப்பிட்டால் வயுறு எரியும் போல் தெரிகிறது. இவர்களுக்காக இந்தியர்களும் சீனர்களும் வைக்கோல் சாப்பிட முடியுமா ?