கந்தன் காப்பாற்றப்பட்டான் ! (சிறுகதை)

கந்தன் சிறுவயதில் இருந்தே பக்திமான், எதை செய்தாலும் அம்மாவிடம், அப்பாவிடம் சொல்கிறானோ இல்லையோ, மனதிற்குள் கடவுளுக்கும், அந்த சாமியாருக்கும் சொல்லாமல் செய்வதே இல்லை.

"அப்பா, இண்டர்வுயூவுக்கு போகிறேன்"

"எல்லாம் நல்ல படியாக நடக்கும்பா... கோவிலுக்கு வேண்டிக்கோ"

கந்தன் இயல்பாகவே திறமை உள்ளவன் தான், இருந்தாலும் வேண்டுதல் இல்லாமல் எதைச் செய்வதற்கு மனம் அவனுக்கு என்றைக்குமே ஒப்பவதில்லை. சிறுவயது முதலே அப்பா கொடுக்கும் பாக்கெட் மணிகளை சேமித்து வைத்து கோவில் திருவிழாக்களில் விற்கப்படும் கடவுள் சிலைகளை வாங்கி வந்து சாமி அறையில் அலங்கரிப்பது கந்தனுக்கு வழக்கம்.

நினைத்தபடி வேலையும் கிடைத்தது, திருமணம் ஆகியது, இரு குழந்தைகள் இருக்கிறார்கள்.

கந்தனுக்கு வேலை விசயமாக ஒருமுறை மும்பை செல்ல வேண்டிய நிலை, அன்று காலை 9.00 மணி ப்ளைட்டை பிடிக்க வேண்டும், கடைசி நேரத்தில் ஒரு கோப்பை மறந்து வைத்துவிட்டதால், வீட்டிற்கு காரை திருப்பிக் கொண்டு வந்தான், எடுத்து திரும்பவும் ஏர்போர்ட் செல்லும் போது, போக்குவரத்து நெரிசல், விமான நிலையத்தை குறிப்பிட்ட நேரத்தில் அடைய முடியவில்லை. விமானம் புறப்பட்டு சென்ற அறிவிப்பை படித்துவிட்டு சோகமாக, இருந்தாலும் அன்று சென்றே ஆகவேண்டிய நிலை, அடுத்த விமானம் 4 மணிநேரம் சென்றதும் தான் கிடைக்கும், வேறு வழியின்றி, அடுத்த விமானத்திற்காக காத்திருந்தான்.

திடிரென்று விமான நிலையத்தை பரபரப்பு தொற்றிக் கொண்டது, விசாரித்ததில் இவன் சென்றிருக்க வேண்டிய விமானம் தரையிறங்கும் போது விபத்தில் சிக்கி தீப்பிடித்ததாகவும், பிஸ்னஸ் கிளாசில் பயணம் செய்தவர்கள், விமானிகள் அனைவரும் கருகி இறந்ததாகவும், மற்ற இருக்கைகளில் இருந்தவர்கள் பலத்த காயங்களுடன் மருத்துவமனைக்கு கொண்டு சென்று இருப்பதாகவும் செய்திகள் அறிவிக்கப்பட்டன.

கந்தனுக்கு தூக்கிவாரிப்போட்டது, படக் படக் என்று இதயம் அடிக்கவே, நெஞ்சில் கை வைத்தான், சாமியாரின் உருவ டாலர் தட்டுப்பட்டது, தான் நம்பும் கடவுளும், கழுத்தில் டாலராக தொங்கும் அந்த சாமியாரும் காப்பாற்றிவிட்டதாக நெகிழ்ந்தான். மறுநாள் அதற்கும் மறுநாள் கந்தன் தான் விபத்தில் இருந்து தப்பியதற்கு காரணம் சாமியார் தம்மை விமானத்திற்கு செல்ல விடாமல் தனக்கு ஞாபக மறதி ஏற்படுத்தி கோப்பை வைத்துச் சென்றதால் தான் விமான பயணம் தடை பெற்று தாம் காப்பாற்றப்பட்டதாக நினைத்தான். நினைத்துப் பார்க்கும் போதெல்லாம் கந்தன் மெய்சிலிர்த்தான். சாமியாரின் புகழ் ஒரே நாளில் கந்தனின் பத்திரிக்கை பேட்டி மூலம் வேகமாக பரவியது, ஆன்மிக இதழ்களும் இதை சிறப்பு கட்டுரையாக்கி வெளியிட்டது.

கடவுள் நம்புவர்களை கைவிட மாட்டார், அந்த சாமியாரை நம்புவர்களுக்கு அவர் அபயம் தரும் ஆண்டவன் என்ற எண்ணம் ஆன்மிக அன்பர்களிடம் அசைக்க முடியாத எண்ணத்தை ஏற்படுத்தியது. சாமியாருக்கு கூடுதலாக பக்தர்கள் கிடைத்தார்கள்.

********

இது நடந்து ஆறுமாதம் சென்று கந்தன் குடும்பத்தினர், அதாவது அவனும், அவன் மனைவியும், அவர்களுடைய இரு குழந்தைகளும் கொடைக்கானல் சுற்றுலா சென்றார்கள், காரின் முகப்பில் சிறு அளவில் கந்தன் வணங்கும் தெய்வங்கள், அந்த சாமியாரின் ஆசி கொடுப்பது போன்ற உருவ படம் எல்லாம் இருந்தது, பஜனை பாடல்கள் காரில் ஒலித்துக் கொண்டு இருந்தது, கொண்டை ஊசி வளைவை சுற்றி சுற்றி கார் ஏறிக் கொண்டிருந்தது, ஒரு வளைவில் திடிரென்று காருக்கு மூச்சு வாங்கியதும், மனைவி குழந்தைகளை காரினுள் இருக்கச் சொல்லிவிட்டு, காரை நிறுத்திவிட்டு கீழே இறங்கி என்ன வென்று பார்கலாம் இறங்கினான், இறங்கியதும் இயற்கை உபாதை அழைக்கவே கொஞ்சம் 10 அடி தள்ளி சென்று சிறுநீர் கழித்துக் கொண்டு இருக்கும் போது காதை பிளக்கும் 'டமார்' ஓசை, திடுக்கிட்டு திரும்பி பார்த்தான், இதயமே நின்றுவிடும் போல் இருந்தது, எதிரே வந்த லாரி கார் மீது மோதியதால், மலைச்சரிவில் கார் உருண்டு கொண்டிருந்தது, இந்த முறையும், கந்தன் மீண்டும் அதே கடவுளால், அதே சாமியாரின் கடைக்கண் பார்வையால் காப்பாற்றப்பட்டான். இருந்தும் கந்தன் திகைத்துப் போய் கற்சிலையாக அசையாது நின்று கொண்டிருந்தான்.

**********************

பின்குறிப்பு : தனக்கும், தன்னை சேர்ந்தவர்க்ளுக்கும் ஆபத்து இல்லை என்றால் கோரவிபத்தில் இறந்தவர்கள் குறித்து சிறிதும் கவலைகொள்ளாமல், தாம் தப்பித்தது கடவுள் தம்மீது பொழிந்த கருணை மழை என்று தான் நினைக்கத் தோன்றும்.

ஆத்திகனோ, நாத்திகனோ, ஒருவன் நல்லவனாக இருந்தாலும் என்றோ ஒருநாள் இறக்கத்தான் போகிறான், நோய், விபத்து, மரணம் எல்லாம் எல்லோருக்கும் பொதுவானது, இவற்றில் சிக்குவதும் அதிர்ஷ்டவசமாக மீழ்வதும் எல்லாருக்கும் நடப்பவைதான். மீட்சியை நம்பிக்கையின் காரணிகளாக மிகைப்படுத்திச் சொல்வதை ஏற்கமுடியவில்லை. நம்பிக்கை என்ற அளவில் எதுவும் சரியே, ஆனால் அவை விளம்பரப் படுத்தப்படும் போது கேலிக் குறியதாகவும் ஆகிறது.

இது எந்த கதைக்கான எதிர்வினையும் அல்ல. நம்பிக்கை என்ற அளவில் எழுதப்படுவதால் கந்தபுராணம் மற்றும் பக்திகதைகளை நான் படிப்பது இல்லை. இது முழுக்க முழுக்க என் சொந்த கற்பனை.