யாதும் நாடே யாவரும் பாரீர் (Louvre Museum, Zurich and interlaken) - 7

மனித உடல் பற்றி பல்வேறு மனித இனங்களிலும் பல்வேறு கருத்துகள், உணர்வுகள் இருக்கின்றன. ஒரே பாலினர் முன்பு மற்றொருவர் நீச்சல் குளங்களில் அமைந்த பொதுக் குளியல் அறைகளில் நிர்வாணமாக குளிப்பது மேலை நாடுகளில் இயல்பான ஒன்று ஓரின சேர்கையாளர்கள் தவிர்த்து வேறு எவரும் கிளர்ச்சி அடைவது இல்லை. நிர்வாண உடல் மீது அருவெறுப்பு பார்வை நம் இந்தியாவில் வாழும் இந்தியர்களுக்கு தான் இருக்கிறது என்று நினைக்கிறேன். உடலியல் காரணங்களினால் மருத்துவர் தவிர்த்து மற்றொருவர் முன் நிர்வாணமாக நிற்பது நம் இந்தியர்களால் இயலாத ஒன்று, அந்த அளவுக்கு நிர்வாண உடல் பற்றிய சமூக சிந்தனைகள் வெகு இயல்பானதாக இருக்கவில்லை என்பதே காரணம்.

நிர்வாண உடல் வெறுக்கத் தக்கது, அருவெறுப்பானது, அசிங்கமானது அல்ல....மற்ற இயற்கைகளைப் போலவே.....மனித உடலும் ரசிக்கத் தக்கது என்று நினைத்தே ஐரோப்பாவில் அங்கங்கே சிலைகள் நிர்வாணமாகவே வடிக்கப்பட்டு இருக்கின்றன. பார்பதற்கு நமக்கு கண் கூசும், அவர்களுக்கு அது ரசிக்கத்தக்க காட்சி. நம்முடைய பொது சமூக சிந்தனைகள் நிருவாண உடல்களைப் பார்க்க தடை விதித்து அவற்றை பொதுவில் வைக்காவிட்டாலும் நம் ஆண்களில் 90 விழுக்காட்டினர் நீலப்படங்களை ரசித்துப் பார்க்கிறார்கள், மற்றவர்களை வாய்ப்புக் கிடைக்காதவர்கள் என்று நினைத்துக் கொள்ளலாம், அவை மிகக் குறைவு. எனவே நிர்வாண உடல் மீதான நம் சிந்தனைகள் என்பது நம் சமூகத்தின் பொதுக்கட்டுப்பாட்டைச் சார்ந்தது, தனிமனித மன சார்புள்ளது அல்ல என்றே நினைக்கிறேன்.

ஐரோப்பியர்கள் தனிமனித எண்ணங்களும், சமுக எண்ணங்களும் ஒன்று என்பதாக அத்தகைய நிர்வாண காட்சிகளை பொதுவில் வைக்கத் தயக்கம் காட்டவில்லை. அவர்களது தனிமனித, பொதுச் சமூக சிந்தனைகள் நேர்மையான செயல், நம்முடைய பொதுச் சமூக சிந்தனைகள் போலியாக கட்டமைக்கப்பட்ட, திணிக்கப்பட்ட ஒன்று என்றே நினைக்கிறேன், இவற்றையும் மீறி நம் கோவில் கோபுரங்களில் இடம் பெற்ற அது போன்ற அந்தக் காட்சிகள் நமக்கும் அனுமதிக்கப்பட்ட ஒன்று, நம் சமூகத்தின் வழக்கமாகவும் இருந்திருக்கிறது என்பதை நாமும் புரிந்து கொள்வதே இல்லை, நிர்வாண உடல் மீது நமக்கு அருவெறுப்பு ஏற்பட்டது எப்போது என்பது சரியாக விளங்கவில்லை.

*****

22/அக்/2009 வியாழன் பாரிஸ் பயணத்தின் மூன்றாம் மற்றும் நிறைவு நாள், விடுதி முன்பதிவு படி அன்று கிளம்பவேண்டும். காலை 11:15க்குள் 'செக் அவுட்' செய்யும் படி விடுதி நிர்வாகத்தால் அறிவுறுத்தப்பட்டது. அன்று காலை 8 மணிக்கு எழுந்து கொண்டோம். உடமைகளை எடுத்து வைத்துவிட்டு, குளித்துவிட்டு கிளம்ப 9 மணி ஆகியது, அன்று காலையும் விடுதியின் காலை உணவு ரொட்டித் துண்டுகளை விழுங்கிவிட்டு, வேறெங்கு சென்று வரலாம் என்று பாரிஸ் வரைபடத்தைத் தேடினால் 'இந்திய கேட்' போன்ற Arc de Triomphe எனப்படும் நுழைவாயில் இருக்கும் மிடம் வரைபடத்தில் தேர்ந்தெடுத்தோம். அந்த இடம் நிறைய சாலைகள் சந்திக்கும் இடம் என்றும் பாரிஸ் வந்த அன்றே அழைத்துப் போவதாக யோகன் அண்ணா சொல்லி இருந்தார். அன்று நேரம் போதவில்லை என்பதால் அந்த திட்டத்தை அன்று கைவிட்டுவிட்டோம்.

கிளம்பும் அன்று அங்கு சொல்ல முடிவெடுத்து சுரங்க இரயில் நிலையம் சென்று பயணச் சீட்டுகளை வாங்கினோம். சுரங்க நிலைய வழித்தடங்கள் ஓரளவுக்கு புரியும் நிலைக்கு பழகி இருந்தது. வழித்தடங்களைப் படிக்கும் போது louver museum போகும் வழியில் ஒரு நிலையத்தின் அருகில் இருப்பதைக் குறித்துக் கொண்டோம். இரு வழித்தடங்கள் மாறி மாறி Arc de Triomphe இருக்கும் Charles de Gaulle என்ற நிலையத்திற்குச் சென்றோம். நெப்போலியன் உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்ட இடமாம். கூகுள் வரைபடப் படி 12 சாலைகள் அங்கே சந்தித்தன. கூகுள் Street View வில் அனைத்து சாலைகளிலும் நீங்கள் கணிணி வழியாக பயணிக்கலாம் ஒரு சாலையின் நடுப்பகுதிக்குச் சென்று படம் எடுத்தேன். அங்கு காலை 10 மணி ஆகி இருந்தது.

சென்ற வழியிலேயே திரும்பி louver museum இருக்கும் நிலையத்திற்கு வந்தோம். மிகப் பெரிய இரு கட்டிடங்கள், அதற்கு நடுவே கண்ணாடியால் கட்டப்பட்ட பிரமீடு போன்ற நுழைவாயிலுக்குள் நுழைந்தால் அந்த அருங்காட்சியகத்திற்குள் நுழைய பெரியவர்களுக்கு 10 Euro நுழைவுச் சீட்டும், சிறுவர்களை இலவசமாகவும் அனுமதிக்கிறார்கள்.


அங்கு செல்லும் போது மணி 10:15 இன்னும் 1 மணி நேரத்திற்குள் விடுதிக்குத் திரும்ப வேண்டிய சூழலில் வெறும் 45 நிமிடங்கள் தான் இருந்தது. மனைவியின் விருப்பப்படி நேராக மோனோலிசா ஓவியம் அமைக்கப்பெற்ற கூடத்திற்குச் செல்வதாக வழியைப் பார்த்துக் கொண்டே சென்றோம்.

போகும் வழியில் அமைந்த கூடத்தில் பிரான்ஸ்/பாரிசின் தனிப்பட்ட அடையாளமான நிர்வாண சிலைகள் பல இருந்தன. அந்த உருவங்களின் பெயர்களைக் கூட படிக்க நேரமில்லை.



கூடங்களின் உள் மேல் கூரைகள் ப்ரஞ்சுகாரர்களின் கலைத்திரனை நினைக்க வியக்க வைத்தது.




ஒரு கூடத்தின் மையத்தில் ஒருவர் அமர்ந்து ஓவியம் வரைந்து கொண்டு இருந்தார், அதை அடுத்து இருந்த இணைப்புக் கூடத்தில் மோனோலிசா ஓவியம் இருந்தது. அதன் அருகில் செல்ல முடியாமல் தடுப்புகளை அமைத்திருந்து சற்று தொலைவில் இருந்தே பார்க்க அனுமதித்து இருந்தனர்.

யாரோ விசமி தேநீரை ஊற்றிவிட்டாராம் ஒருமுறை அதிலிருந்து யாரையும் மிக அருகில் நெருங்க விடுவதில்லை என்று எங்கேயோ படித்த தகவலை மனைவி சொல்லக் கேட்டேன்.

வண்ண ஓவியங்கள் பல நிறைந்த கூடங்கள் பல இருந்தன. ஏசு கிறித்துவின் வாழ்க்கை வரலாறுகளை வண்ணத்தில் வடி(வமை)த்து வைத்திருந்தினர். அடுத்த கூடத்தில் எகிப்து தொடர்பான கண்காட்சிகள் இருந்தன.

எகிப்து பழங்குடி ஒருவரின் சிலை....காயத்ரி மந்திரம் சொல்கிறாரான்னு தெரியலை :)

விரைவாகவே அதைப் பார்த்துவிட்டு விடுதிக்குத் திரும்பினோம். விடுதிக் கட்டணம் 2 நாட்களுக்கு 225 euro.

சரியாக 11:30க்கு விடுதியைவிட்டு வெளியேறி மீண்டும் Gare Du Nord நிலையத்திற்கு வந்து, CDG விமான நிலையம் செல்லும் இரயில் புறப்படும் இடம் ஆகியவற்றை கேட்டு அறிந்து கொண்டு, அதன்படி RER வழித்தடம் B குறியீடு கொண்ட தொடர்வண்டிக்கு பயணச் சீட்டு எடுத்துவிட்டு மகளையும் மனைவியையும் அங்கே உட்கார வைத்துவிட்டு இந்திய உணவகங்கள் தேடினேன். ஒரு ஈழத்தவர் வழி சொன்னார். இந்திய கடைகள் நிறைந்த ஒரு பகுதியில் இந்திய உணவகங்கள் பல இருந்தன. இங்கு மதிய உணவிற்கு தேவையானதை வாங்கிக் கொண்டு வர மணி பகல் 1:00 மணி ஆகியது.

தொடர்வண்டி நிலையத்தினுள் பெட்டியுடன் நுழைய தனி வழி வைத்திருக்கிறார்கள், அதில் பயணச் சீட்டு போடும் போது திறக்க அடம் பிடித்தது, பின்பு நிலைய உதவியாளர் உதவி செய்தார். ஒருவழியாக 10 நிமிட காத்திருத்தலுக்கு பிறகு தொடர் வண்டி வர CDG விமான நிலையத்தில் இறங்கினோம். பயணச்சீட்டை வெளியேறும் வழியில் நுழைத்தால் கதவு திறக்கவே இல்லை, 20 நிமிடப் போராட்டம், அங்கு உதவிக்கு யாரும் இல்லை, விமானத்தைப் பிடிக்க இன்னும் ஒரு மணி நேரம் தான் இருந்தது என்கிற அழுத்தம் வேறு. பாரிசில் குறிப்பாக ஆப்ரிக்கர்கள் பயணச்சீட்டு வாங்காமல் யாராவது நுழைவாயிலில் பயணச் சீட்டு செலுத்தி நுழையும் போது அப்போது திறந்து கொள்ளும் கதவு வழியாக விரைவாக வெளி ஏறிவிடுவார்கள், அதைப் பார்த்து இருந்த நான் அப்படியே வெளி ஏறிவிட்டேன். மனைவிக்கும் மகளும் ஒரு வெள்ளைக்கார பெண்மணியும், இன்னொரு வெள்ளைக்காரரும் வெளியேற உதவி செய்தனர்.

பாரிஸ் புறநகர் வெளி

அங்கிருந்து இணைப்பு பேருந்து வழியாக 2G விமான முனையத்தை அடைந்தோம். மற்ற விமான நிலைய நடவெடிக்கைகளை முடித்துக் கொண்டு, மதிய உணவை அங்கேயே உண்டுவிட்டு விமானச் சோதனைகளைக் கடந்து ஏர்-பிரான்ஸ் விமானத்திற்குள் செல்ல, 3:15க்கு விமானம் மேலே பரந்தது. சிறிய ரக விமானம் தான், 120 இருக்கைகள் இருந்தன. பாதிக்கும் மேல் நிரம்பவில்லை.




ஒருமணி நேரம் சில நிமிடங்களில் சுமார் மாலை 4:30 மணிக்கு சுவிஸர்லாந்து ஜூரிக் அடைந்தது.

சுவிஸில் 'Interlaken' தங்குவதற்கு ஏற்ற இடம் என்று சில விடுதி முகவரிகளை பதிவர் மகேஷ் முன்பே கொடுத்திருந்தார். அதன் படி Interlaken - Backpakers Villa வில் முன்பதிவு செய்திருந்தோம். ஜூரிக் லிருந்து 'Interlaken' 100+ கிமி தொலைவு. அங்கு எப்படி செல்வது, ஸ்விசில் பார்க்கும் இடங்கள் எவை என்று தெரியாமல் ஜூரிக் வரை வந்துவிட்டோம். 'ஸ்விசில் எதோ உயரமான மலைக்குச் சென்று வருவது நன்றாக இருக்குமாம், அங்கு செல்லுங்கள்' என்று பதிவர் இராம் குறிப்பு சொல்லி இருந்தார். விமானநிலையத்திலேயே தொடர்வண்டி நிலையமும் இருந்ததால் அங்கு சென்று 'Interlaken' செல்ல பயணச் சீட்டு கேட்கும் போது 'உயரமான மலை' பற்றிக் கேட்டோம். 'அப்படி என்றால் டூரிஸ்ட் நிறுவனத்தை அனுகுங்கள்' என்று அறிவுறுத்தினார்கள். அதுவும் அருகிலேயே இருந்தது. அவர்களிடம் விவரம் கேட்க 'ஸ்விஸ் பாஸ்' எனப்படும் மூன்று நாட்களுக்கான போக்குவரத்து அடையாள அட்டையுடன் மலைக்குச் சென்றுவரும் இரயில் கட்டணமாக நபர் ஒன்றுக்கு (99 CF$ for Half price Pass + மூன்று நாள் பயணத்துக்கான Train Ticket 110 CF$) மொத்தமாக ஒருவருக்கு 210 ஸ்விஸ் ப்ராங் பெற்றுக் கொண்டு, வழிகள் குறிப்பு மற்றும் தொடர்வண்டி பயண அட்டவணைகளைக் கொடுத்தார்கள். 15 வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகள் பெற்றோர்களுடன் பயணத்தால் இலவசமாம்.

அவற்றையெல்லாம் வாங்கிக் கொண்டோம், இரயில் நேரடியாக 'Interlaken' செல்லாது.

இடையில் 'Bern' என்ற நகரத்தில் வழித்தடம் மாறி வேறொரு தொடர்வண்டியில் பயணித்தால் தான் 'Interlaken' செல்ல முடியும், அப்படி மாறி மாறி பயணம் செய்து 'Interlaken ost' என்னும் 'Interlaken' கிழக்கு நிலையத்தை அடையும் போது இரவு 8 மணியை நெருங்கி இருந்தது. இங்கும் லேசான மழைத்தூரல்... அங்கே உள்ள நகர வரைபடத்தைப் பார்த்து தங்கும் விடுதியின் வழிகளைக் கண்டுபிடித்து, அங்கும் கடுங்குளிர் ஆனால் ஏற்கனவே குளிர் பழகி இருந்ததால் தெரியவில்லை. பெட்டிகளை இழுத்தபடி விடுதிக்கு சுமார் 1 கிமி தொலைவுக்கு நடந்தே அடைந்தோம். அங்கு மற்ற நடைமுறைகளை முடித்துவிட்டு விடுதி அறைக்குச் சென்று ஓய்வெடுத்துவிட்டு, அது என்ன உயரமான மலை ? என்கிற விவரங்களைப் படிக்கும் போது நாளை செல்லப் போகும் இடம் Jungfraujoch - Top of the Europe என்கிற விவரம் தெரிந்தது.

இந்த இடுகையில் எழுதியது அனைத்தும் சென்ற வாரத்தில் இதே வியாழக்கிழமை முழுவதுமாக பாரிசிலும், ஸ்விசிலும் நடந்த சுற்றுப் பயண நிகழ்வின் தொகுப்பு.