அண்ணாச்சியின் பன்முகம் !

எழுத்தின் மூலம் வெகு விரைவில் ஈர்த்தவர்கள் பலரில் குறிப்பிடத் தகுந்த மற்றொருவர் வடகரை வேலன். ஒரு நண்பரின் துறுதுறு குழந்தை படத்தை புரொபைலில் போட்டு எழுதிவந்தார். தொடக்கத்தில் வயது தெரியாததால் பரிசல்காரனை ஒத்த வயதுடையவர் என்று நினைத்தேன். பிறகு அறிமுகம் கிடைத்த போது என்னைவிட இரண்டு/மூன்று வயது பெரியவர் என்று தெரிந்தது. "சிவகாசியில் ஒருவரையொருவர் அண்ணாச்சி என்றழைப்பதுதான் வழக்கம்" என்பதை நகைச்சுவையாக எழுதி இருந்தார். அந்த பதிவின் பின்னூட்டத்தில் வடகரை வேலனுக்கு 'அண்ணாச்சி' என்று பட்டம் கொடுத்தேன், பரிசல்காரன் மற்றும் பலர் வழிமொழிய அன்றுமுதல் பதிவுலகில் அண்ணாச்சி என்று பலரால் அழைக்கப்படுகிறார்.

அண்ணாச்சிக்கும் எனக்குமான பழக்கத்தில் தமிழகம் வந்தால் கோவைக்கு வருமாறு கேட்டிருந்தார். ஸ்வாமி ஓம்காரைப் பார்க்கப் போகும் முன்பு அண்ணாச்சிக்கு தொலைபேசியில் நான் கோவை வந்துவிட்ட தகவலை தெரிவித்தேன். மதியம் மணி 12 வரை ஒரு ஒப்பந்த புள்ளி (டெண்டர்) மீட்டிங் இருக்கிறது அதன் பிறகு வந்துவிடுகிறேன் என்றார்.

காலை 11:30 மணி அளவில் ஓம்காரைப் பார்த்துவிட்டு விடுதிக்கு வந்து சிறிது நேரம் ஓய்வெடுத்துக் கொண்டு இருந்தேன். சுமார் 12:30 மணி அளவில் தொலைபேசியில் அழைத்து வந்து கொண்டிருப்பதாகச் சொன்னார். சிட்டி பார்க் ஹோட்டல் என்பது நினைவில்லாமல் சிட்டி டவர் ஹோட்டல் என்று சொல்லிவிட்டேன். அங்கு சென்று காத்திருந்துவிட்டு திரும்பவும் தொலைபேசியில் அழைத்தார். பிறகுதான் ஹோட்டலின் சரியான பெயரைப் பார்த்து அங்கே அருகில் இருந்த கோவிலுக்கு அருகில் வரச் சொன்னேன்.

சிறுது நேரத்தில் தன்னுடைய 'சொந்தக்'காரில் வந்தார். முகமெல்லாம் புன்னகை...கைகுலுக்கி என்னை காரில் ஏற்றிக் கொண்டார். அப்படியே ஒரு சின்ன வட்டம் அடித்து ஒரு பெரிய உணவகத்தில் நிறுத்தினார். ஓரளவு பெரிய உணவகம். மணி நன்பகல் 1:00 ஆகி இருந்தது. மதியம் முழுச்சாப்பாடு, பேபிகார்ன் மஞ்சூரியன், சூப்புடன் தொடங்கி ஐஸ்கிரீமில் முடிந்தது. அண்ணாச்சியே தொகையை செலுத்தினார்.


(அண்ணாச்சியின் FUN முகம் ஒன்று)


(அண்ணாச்சியின் FUN முகம் இரண்டு)

உணவின் போது அண்ணாச்சியின் தொழில் மற்றும் பலதகவல்களை பரிமாறிக் கொண்டார். பதிவர்கள் பலர் தொலைபேசியில் அழைத்து இருவரிடமும் பேசினார்கள். மும்பை அனுஜன்யாவை அழைத்து பேசி, பேசச் சொன்னார். அனுஜன்யா மும்பைக்கு வரும் வாய்பிருந்தால் வாருங்கள் என்று அழைப்பு விடுத்தார். அண்ணாச்சி மும்பை சென்றால் அனுஜன்யா வீட்டிற்கும் சென்றுவருவாராம். இன்னொரு பாசக்காரர் மும்பையில் இருக்கிறார்...மும்பை போகிறவர்கள் கவனம் கொள்க...அவர் வீட்டுக்குச் சென்றால் கவளம் உண்டு :)


(அண்ணாச்சியின் FUN முகம் மூன்று)


(அண்ணாச்சியின் FUN முகம் நான்கு)

அண்ணாச்சி பழகுவதற்கு மிக இனியவர். சுமார் 1 மணி நேரத்திற்கும் மேலாக அண்ணாச்சியின் பல்வேறு புன்னகை முகங்களை காணும் அனுபவம் எனக்கு கிட்டியது.


(அண்ணாச்சியின் FUN முகம் ஐந்து)

சுமார் 2:15 மணி, அதன் பிறகு திருப்பூர் செல்ல வேண்டி இருந்தால், அண்ணாச்சியின் அன்பு மழைக்கு குடை பிடிக்க நேரம் வந்துவிட, ஒருபுகைப்பட செசன் முடிய, திருப்பூர் விரைவாக செல்லும் வழிகளைக் கூறி பேருந்து நிலையத்தில் இறக்கிவிட்டுவிட்டு பிரியா விடைபெற்றார்.


(அண்ணாச்சியும் நானும்)



இறங்கும் போது சிங்கையில் இருந்து வாங்கிச் சென்ற சாக்லெட் பேக் ஒன்றை அண்ணாச்சியின் செல்ல மகள்களுக்காகக் கொடுத்தேன். "பரிசலுக்கு வச்சிருக்கிங்களா...அவருக்கு 2 குழந்தைகள் இருக்கு...இதை அவருக்கு கொடுத்துடுங்களேன்....." என்றார். "அவருக்கு தனியாக வச்சிருக்கேன் அண்ணாச்சி' என்றதும் 'அப்ப சரி' என்றார். பரிசல் மீது இந்தளவு பாசம் கொண்டவரா ? வியந்தேன். இருவரின் நட்பு போற்றத்தக்கது.

அடுத்த நிலையம் திருப்பூர்...வண்டி 3 மணி நேரம் நின்றது.... அடுத்த பதிவில் தொடரும்...