*நட்சத்திரம்* : கருத்து உரிமைகள் (சுதந்திரம்) !

கவிதைகள் மீது எனக்கு ஈடுபாடு வந்ததற்கு முதன்மைக் காரணமாக நான் நினைப்பது கவிஞர் வாலி மற்றும் கவிஞர் வைரமுத்து. சுற்றி வளைக்காது "நச்" சென்று எழுதுவதில் இருவரும் வல்லவர்கள். பெரியவர் வாலி எதுகை மோனைக்காக கவிதைகளில் ஆங்கில சொற்களை எடுத்தாளுவார், வைரமுத்து திரைப்படப் பாடல்களில் அதைச் செய்வார். இளமை என்பது பருவமே இல்லை, அது மனம் சார்ந்த அகப்பொருள். அது என்றும் இருப்பது, இதை நான் வாலியின் கவிதைகளை (சு)வாசிக்கும் பொழுது அவருடைய எழுத்தின் துள்ளல்கள் சொல்லிக் கொடுத்த பாடம். சில ஆபாச ('எப்படி எப்படி போன்ற') பாடல்களை அவர் எழுதி இருந்தாலும் என் ஆசாபாசத்துக்குள் என்றுமே இருப்பவர் கவிஞர் வாலி. கற்பனை என்ற விடயத்தில் எழுதும் பொழுது அது கவிதையானாலும் சரி கதை ஆனாலும் சரி அதை எழுதுபவரின் கற்பனை என்ற இடத்தில் நிறுத்திப் பார்பது போதும், அதை தாண்டி இப்படி கீழ்தரமாக எழுதுபவரும் கீழ்தரமான ஆளாக இருப்பார் என்று ஒரு சிலர் (எப்போதும் அப்படியே நடந்து கொள்பவர்) தவிர்த்து மற்றவர்கள் குறித்து மிதமிஞ்சிய கற்பனைகள் தேவையற்றது என்றே கருதுகிறேன். ஏனென்றால் 'பாசிட்டீவ் திங்' என்ற வரையரைக்குள் எழுத்தாளன் இருந்தால் எந்த அவலத்தையும் எழுத்தில் கொண்டு வரமுடியாத கட்டுப்பாட்டை அது அவனுக்கு விதித்துவிடும்.

உள்நோக்கத்துடன் வேண்டுமென்றே செய்யும் மிகச்சிலரின் ஆக்கங்கள் தவிர்த்து...கவிதையோ, கதையோ, கட்டுரையோ அதில் சொல்லுவருபவை அல்லது கருப்பொருள் விமர்சனத்துக்கு வரலாம் ஆனால் அதை சொல்பவரின் மனமோ அல்லது அவரது தனிப்பட்ட குணமாக அவரது ஆக்கத்தை விமர்சனமாக்கக் கூடாது என்றே நினைக்கிறேன், எல்லோரும் கண்டு கேட்ட அடிப்படையிலேயே தான் எழுதுகிறார்கள் தன்(சுய) விருப்பங்களும் கற்பனையில் இருக்கும் என்பதை ஒப்புக் கொள்ளலாம். அத்தகைய விருப்பத்தை ஒருவர் எழுதும் போது எல்லோரையும் போலவும் அவர்களும் சமூக பொறுப்புணர்வுடன்தான் செயல்படுவார்கள் என்பதையும் முதலில் நம்பி அதன் பின் ஆராய்ந்தே மறுத்துரைக்கலாம். விமர்சனமே இல்லாமல் ஒன்று எழுதவேண்டுமென்றால் அது 'சுற்றுலா சென்று வந்ததைப்பற்றி சிறு குறிப்பு வரைக' என்று பள்ளிகளில் ஆசிரியர் தரும் வீட்டுப்பாடத்துக்கு எழுதப்படும் கட்டுரைகள் மட்டுமே.

பதிவுலகம் போன்ற ஊடகத்தில் 'பாசிட்டிவ் திங்கிங்' என்ற எவரும் அறிவுறுத்தினால் அவர் பரிதாபத்துக்கு உரியவர்தான். குப்பனும் - சுப்பனும் பதிவு எழுத வந்தால் அவர்களுக்கு எழுத்து வரமால் போகலாம், பொது இடத்தில் எப்படி பேசுவது என்று தெரியாமல் போகலாம், ஆனால் அவர்களுக்கு இருக்கும் கருத்தை அவர்கள் மொழியில் அவர்களால் வெளிப்படுத்தவரும், அதை எவரும் தடை போடமுடியாது, என்பதைப் புரிந்து கொண்டால், பதிவுலகம் வார இதழ்கள் போல் இல்லாமல் எல்லைகள் உடைந்து பால்வெளி போல விரிந்து இருக்கும். முகம் சுளிக்க வைக்கும் ஆபாசங்கள் எப்பொழுதும் நம்மை சுற்றி நடப்பவையே, காதில் விழுந்தாலும் அவற்றில் நாம் கவனம் செலுத்துவதில்லை. பொருட்படுத்துவதில்லை. இணையத்திலும் இதே நிலையை வைத்துக் கொண்டால் போதும் அவரவர் எண்ணத்தை எழுதுவதற்கு வரும் எதிர்வினை ஆபாசங்கள் குறித்து ஐயப்படத்தேவை இல்லை. நாம் 'சமூக பொறுப்புடன்' தான் எழுதி இருக்கிறோம் என்று 'மனசாட்சிப்படி' உணர்ந்தால், வீனான ஆபாச அர்சனைகளை பற்றி கவலைக் கொள்ளத் தேவை இல்லை.

புனிதர்பட்டம் நமக்கு நாமே கொடுத்துக் கொள்ளும் போது, நம்மை நம் செயல்களை புனிதமாக நினைத்து அல்லது நம்மை / நம்மை சார்ந்தோரின் கீழ்தர செயல்களை முற்றிலும் மறந்துவிட்டு மற்றவர்கள் எல்லோரும் குறையுடவர்கள் போலவும் அவர்கள் எல்லோரும் அபத்தமாக நடந்து கொள்பவர்கள் என்று தெரிவது நம் மனவியாதியே அன்றி வேறொன்றும் இல்லை. அதற்காக கருத்துக்கு எதிர்கருத்து தேவை இல்லை என்ற சொல்லவரவில்லை. அவரவர் எண்ணத்தில் அவரவர் அறிந்துள்ள எல்லைக் குட்பட்டே எழுதுகிறார்கள் என்று புரிந்து கொண்டு மறுமொழிய முன்வரவேண்டும்.

நான் இங்கு பதிவுலகம் குறித்து வரையரைகளை செய்ய முயலவில்லை, காலப்போக்கில் அதுவாகவே ஒரு வடிவத்தை பெற்றுவிடும். எனது கருத்துக்களை மட்டும் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

அன்புடன்,

கோவி.கண்ணன்

---

அடுத்து ஒரு நிறைவு இடுகையுடன், எனது நட்சத்திர வாரம் நிறைவடைகிறது !