அரசியலும் ஆன்மீகமும் !

அரசியலும் ஆன்மிகமும் எதிரெதிரானவை என்பது போலவும், ஆன்மிகவாதிகள் அரசியல் பேசுவதும், அரசியல் வாதிகள் ஆன்மிகம் பேசுவது அபத்தம் என்ற கருத்து பரவலாக இருக்கிறது. ஜோசப் ஐயா கூட இதே கருத்தை முன்வைத்து ஒருபதிவு எழுதி இருக்கிறார். அங்கேயே பின்னூட்ட மிடலாம் என்று நினைத்தேன் ஆனால் பின்னூட்டம் நீண்டுவிடும் என்பதற்காக தனிப்பதிவு இடுகிறேன்.

ஆன்மிகம் என்பது இறையியல் மட்டுமே என்றால் மறுப்பதற்கில்லை. ஆனால் ஆன்மிகம் என்பது கோட்பாடுகளை வைத்துக் கொண்டு மதங்களாக பரிணமித்து நிற்கிறது. குழுவாக அடையாளப்படுத்துவதில் உலக அளவில் மதத்தின் பெயரால் அதை செய்வது எளிது. மனித வாழ்வியலில் இதை யெல்லாம் செய்யலாம், இதையெல்லாம் செய்யக் கூடாது என்று மதமே தீர்மானம் செய்கிறது. சிவில் சட்டங்களில் இந்து சட்டம், இஸ்லாமிய ஷரியத் சட்டம், கிறித்துவ சட்டம் என்று இருப்பவற்றை அரசியல் அரசு என்னும் சமூகத்தால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அங்கீகாரம் கிடைத்த மற்றொரு அமைப்பு அவ்வகை சட்டங்களுக்கு பாதுகாப்பு அளிக்கிறது. இந்துமதத்தில் பிறந்தவன் அவனுடைய சமூகம் சார்ந்த விருப்புகளில் இதை இதையெல்லாம் செய்யலாம் / கூடாது என்பதை அரசியலமைப்பு சட்டங்களே முடிவு செய்கின்றன ( இங்கே மதம் தொடர்பான சட்டங்கள் தவறு என்று நான் சொல்லவில்லை, மதம் இருப்பதால் அவையும் இருக்கின்றன ) அரசியிலும் ஆன்மிகமும் வேறு என்று சொல்லிக் கொண்டாலும் மக்கள் ஆடுகோழி பலியிடலாமா ? கூடாதா ? என்னும் ஆன்மிகம் சார்ந்த நம்பிக்கைகளை அரசியலே தீர்மானிக்கிறது. எங்கள் மதம் சார்பாக இவரை எம்பி ஆக்குகிறோம் என்று மதத்தின் பெயரால் வளர்ந்த கட்சிகள் அரசியல்வாதி எவர் என்பதை தீர்மாணிக்கின்றன.

பாரதிய ஜனதா பரிவார கட்சிகளும் சரி, இஸ்லாமியா கட்சிகளாக இருந்தாலும் சரி இவர்கள் அனைவரும் ஆன்மிக வாதிகளே ஆனாலும் அரசியலை இவர்களே தான் தீர்மானிக்கிறார்கள். (இஸ்லாமிய சமூகம் மக்கள் தொகை விழுக்காட்டு அளவில் குறைவாக இருப்பதால் அவர்களைச் சேர்ந்தவர்களை அவர்கள் முன்னிறுத்துவது இந்திய அரசியலில் தவறல்ல என்பது என்கருத்து. *பிரியாணி கிடைச்சுடுச்சிப்பா :-)* அமெரிக்க அளவில் அதிபர் பதவிக்கு பரிந்துரை செய்பவர்களின் பிரிவுகள் கூட அதாவது கத்தோலிக்கரா ? அல்லது மெதடிஸ்ட் என்னும் பழைய ஏற்பாட்டு பிரிவை சேர்ந்தவாரா ? என்று தேர்தல்காலத்தில் வெளிப்படையாக விபரங்கள் தெரிகிறது. இலங்கை அரசு /அரசியலில் எதையெல்லாம் செய்யலாம் எதையெல்லாம் செய்யக் கூடாது என்பதை ஆன்மிகமே தீர்மாணிக்கிறது. பகவத் கீதை கர்மயோகம் என்ற பெயரில் பேசுவது முற்றிலும் அரசியலே. மதத்தால் அடையாளப்படுத்திக் கொண்ட நாடுகளின் அனைத்து அரசியலையும் தீர்மாணிப்பது ஆன்மிகமே.

சந்திராசாமி போன்ற (ஆ)சாமியார்கள் மத்திய அரசை கவிழ்க்கும் அளவுக்கு அரசியல் செய்திருக்கிறார்கள். தமிழகத்தில் பிஜேபி அதிமுகவுடன் கூட்டனி சேரலாம ? கூடாதா ? தீர்மானிப்பவர் சங்கராச்சாரியார். ஆன்மிகமும் அரசியலும் சமூகத்தை வேறு வேறு பெயர்களில் தங்கள் கொள்கைகளை நெருக்கினாலும் / வலியிறுத்தினாலும், பெரும்பாலும் அவை ஒரே நாணயத்தின் இரு பக்கங்களாகத் தான் இருக்கின்றன. மதச்சார்பற்ற கட்சி என்று சொல்லிக் கொண்டாலும் காங்கிரஸ் கட்சியின் ஒரு மத்திய அமைச்சர், சேதுசமுத்திரத் திட்டத்தை தற்காக்கும் கருத்தை நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்ததற்காக டெல்லி முதல்வரை கடிந்து கொண்டதையும், பதவி விலக சொன்னதையும் வெறும் அரசியல் என்றே பார்க்க முடியாது. அரசியல் வாதிகள் ஆன்மிக வாதிகளிடம் வெளிப்படையாகவே ஆதரவு கேட்கின்றனர். அவர்களும் ஆசி வழங்குகிறார்கள்.

சேர, சோழ, பாண்டியர் காலத்திலும், கிருஷ்ண தேவராயர் மற்றும் அனைத்து பழங்கால இந்திய அரசர்களுக்கு ஆலோசனை வழங்குபவர்களாக ஆன்மிக வாதிகளாவே உள்ளனர்.

ஆன்மிகம் புனிதத்தன்மை வாய்ந்தது என்ற கட்டமைப்பு ஏற்படுத்தப் பட்டுள்ளதால், ஆன்மிகம் அரசியலில் கலப்பது கேட்பதற்கு அபத்தம் போல் தெரிவது வெறும் கானல் தான். அது உண்மையல்ல அரசியலும் ஆன்மிகமும் இரட்டை பிறவிகள். சமூகங்கள் சீர்குழைப்பதும், தீர்மாணிப்பதும், முன்பெல்லாம் வழி நடத்துவதும் அதுவே. ஆன்மிக வாதிகள் மட்டுமல்ல அதற்கு மாற்றான நாத்திக கொள்கைகளும் கூட அரசியலை தீர்மாணிப்பதாகத்தான் உள்ளன.

அரசியல் ஆன்மிகத்துக்கும், ஆன்மிகம் அரசியலுக்காவும் தான் உண்டாக்கப் பட்டு / ஏற்படுத்தப்பட்டு இருகிறது என்பது வரலாறுகளைப் படித்தால் தெரியும் வெள்ளிடைமலை. மற்றபடி மதமாக வளர்ந்திருக்கும் ஆன்மிகத்திலிருக்கும் மேல்பூச்சுகளெல்லாம் அது பொதுமக்களிடம் / நம்பிக்கையாளர்களிடம் இருக்கும் தமக்கான செல்வாக்கை தக்கவைத்துக் கொள்வதற்கான அலங்காரங்களே.

ஆன்மிகம் என்பது நம்பிக்கை என்ற அளவில் இருந்தால் அரசியலில் அது என்றுமே மூக்கை நுழைக்காது. ஆனால் நாம் சுற்றிலும் பார்க்கும் / கேட்கும் அரசியல் சார்ந்த நிகழ்வுகள் அப்படி இல்லை.

அரசியலும் ஆன்மிகமும் வேறு வேறு என்பது பழைய வேதாந்தமாக இருக்கவேண்டும். அது தோன்றிய காலத்திலேயே மறைந்திருக்க வேண்டும் :)

---

பின்குறிப்பு : ஒரு இறை நம்பிக்கையாளன் அரசியல் பேசினால் அவன் மத நம்பிக்கை யாளனே. இங்கு ஆன்மிகம் என்ற குறியீட்டில் சொல்லி இருப்பது மதநம்பிக்கையாளர்களைப் பற்றியும், அதை அரசியலில் பயன்படுத்துவர்கள் குறித்தது. இங்கு குறிப்பிட்டு இருக்கும் 'ஆன்மிகம்' இறைவன் மதத்தைக் கடந்தவன் என்று இறைநம்பிக்கைக் கொண்டவர்கள் பற்றியது அல்ல.