மனிதன் ஏன் இயற்கையை வெல்ல வேண்டும் ?

மனிதனின் உணர்வுகள் அனைத்தும் இயற்கை ... அதில் கட்டுப்பாடு என்பது மனிதனாக முடிவு செய்து கொண்ட செயற்கை. இந்த செயற்கையை மனிதன் தன்விருப்பத்திற்கு ஏற்றவாரே ஏற்படுத்திக் கொண்டான். நாளாடைவில் அது அவனுக்கு சமூகம் என்ற சிறந்த அமைப்பை தந்தது.

உண்ணும் உணவை மென்மையாக்க நெருப்பை பயன்படுத்திக் கொண்டான்...காலப்போக்கில் அவன் கூறிய பற்களின் அவசியமின்மையால் தட்டையாக மாறியது. உணர்வலையின் உந்துதலில் எதிர்பாலினரிடம் கூடி தனித்துக் கொள்ளும் விலங்குகளைப் போன்று அல்லாது உறவு முறைகளை அமைத்துக் கொண்டு கட்டுப்பாட்டை விதித்துக் கொண்டான்.

குடும்பம் என்ற அமைப்பு ஒரு கட்டுப்பாடு என்பதைவிட பாதுகாப்பு என்பதே பொருத்தம். தனிமனிதன் துன்பத்திற்கு ஆளாகும் போது தனக்கென்று ஒரு குடும்பம் இல்லை என்றால் அவனால் தற்காத்துக் கொள்வது எளிதன்று.

இன்றைய சமுதாய சூழ்நிலையில் தனிமனித சுதந்திரத்தின் தேவையே பெரிது என்பதுபோல் சித்தாந்தங்கள் முன்மொழியப்படுவதும், நவீன சிந்தனையாக்கம் என்ற பெயரில் வலியுறுத்தப்படுகிறது. அமெரிக்கா போன்ற மேலை நாடுகளில் மனிதர்கள் சுதந்திரமாக இருப்பதாகவும் தரவுகள் முன்வைக்கப்படுகின்றன. இவைதான் சரியோ என்று பலரும் நினைக்க ஆரம்பித்து முடிவில் குடும்ப அமைப்பும் கட்டுப்பாடுகளும் கேலிக் குறியாகிவிடும் என்ற எண்ணத் தோன்றுகிறது. உணர்வலைகளின் உந்துதல் என்பது இயற்கையானது அதை ஏன் கட்டுப்படுத்தவேண்டும் இயல் கேள்வியில், அதை முறைப்படுத்தலில் தலைப்படாமல் மனம் போல் செயல்பட்டு தனது இன்பமே பெரிது என்று நினைக்க ஆரம்பித்து, முடிவில் அதில் விலக மனமின்றி குடும்பம் என்ற அமைப்பு பொறுப்புகள் நிறைந்ததாக (ஐயக்) கருத்தாக்கத்தை / எதிர்கருத்தை பலர் கொண்டுள்ளனர்.

உடலுறவும் அதனால் கிடைக்கும் குழந்தை பேறும் இயற்கை என்பதை விட உடலுறவு உந்துதல் என்பது இயற்கை ....குழந்தை பேற்றை விரும்பினால் செய்து கொள்ளலாம் என்பது வரை இயற்கையை வென்றாகிவிட்டது. இயற்கையின் சிறகுகளை தன் விரும்பும் திசைக்கு மாற்றிவிட்டதால் அல்லது இயற்கையை தனக்கு சாதமாக நினைக்க ஆரம்பித்து பலரும் உடலுறவு இச்சைக்கு எதிர்பாலினர் தேவையே இல்லை என்ற முடிவுக்கு வந்துவிட்டனர். இயற்கையின் கட்டுப்பாட்டில் சென்றுவிட்டதால்... உடலுறவு என்பது வாழ்வியலுடன் சேர்ந்த அம்சம் என்பதைவிட பசியைப் போன்ற ஒரு உணர்வு, அதை எப்படியும் தனித்துக் கொள்வதே இயற்கை என்ற நினைக்க ஆரம்பித்து, ஓரினசேர்கை ஆகியவற்றை நோக்கிச் செயல்படுத்திக் கொண்டிருப்பதையும், அதற்காதராவாக உணர்வுகள் 'இயற்கையானது' என்பது போன்ற சித்தாந்தங்களை முன்வைக்கிறார்கள். இதை சமுகம் என்ற கட்டுப்பாட்டு அமைப்பிற்குள் இருந்து பார்கையில் மனித இனம் விபரீதமான பாதையில் செல்வதாக நினைக்க முடிகிறது.

விலங்குகள் போல் புணர்ந்து மகிழலாம் என்பது இயற்கை என்று சொல்பவர்களின் / இப்படி நினைப்பவர்களின் சமூக நலன் குறித்த அக்கரை தான் என்ன ? ஒன்றுமே இல்லை. இதுபோன்ற தனிமனித சுதந்திரம் 100 விழுக்காட்டை எல்லோருமே அடையும் போது விலங்குகளுக்கும் நமக்கும் வேறுபபடு இல்லாமல் போய்விடும். விலங்குகளால் சுதந்திரமாக இருந்தாலும் பிறப்புகளை கட்டுப்படுத்த முடியாது / பாதுகாத்துக் கொள்வதும் எளிதன்று. ஆனால் மனிதன் ? அதாவது தனிமனிதனாகவே வாழ ஆசைப்படுபவர் ஏன் குழந்தை பெற்றுக் கொண்டு பொறுப்புகளை சுமக்க வேண்டும் என்று நினைப்பர். சமூக அமைப்பு சீரழியும். மனிதன் இயற்கையை வென்று ஏற்படுத்திய இயற்கைக்கு மாற்றான சமுக அமைப்பு அவன் கையால் இயற்கைக்கு பலியாகிவிடும்.

தனிமனித சுதந்திரம் எதுவரை ? இதன் எல்லைக் கோடுகள் அகலப்படுத்திக் கொண்டு செல்லும் போது இயற்கை நம்மை வென்றுவிட்டதாக சிரிக்கும். அப்பொழுது ஆதிவாசிகளைப் போல் காட்டில் இல்லாது ஆனால் அவர்களைப் போல் நகரத்தில் வசித்துக் கொண்டிருக்கும் நம் சந்ததிகள்.

தனிமனித சுதந்திரம் ? இந்த கேள்வியில் அனைத்து பெண்களும் தமக்கும் தனிமனித சுதந்திரம் வேண்டும் எனவே எனக்கு பிள்ளை பெற விருப்பமில்லை என மறுத்தால் என்னவாகும் ?

இயற்கை சீற்றம் எதுமின்றியே மனித இனம் முற்றிலும் மறைய ஒரே தலைமுறை போதும்.
மனித இனம் இயற்கையுடன் எப்போதுமே போராடிக் கொண்டு / வென்று கொண்டிருக்க வேண்டும். இயற்கையென்ற தன்நலனை இயன்றவரை சமுக நலன்நோக்கிய பயன்பாட்டை நினைத்து கட்டுப்படுத்த வேண்டும்

நவநாகரீகம் என்ற பெயரில் தனிமனித சுதந்திரம் உயர்ந்தது என்ற பொறுப்பற்ற சிந்தனையை வலியுறுத்தி பேசுபவர்கள் சமூகம் புறக்கணிக்க வேண்டும் அல்லது திருத்த முயலவேண்டும்.

நமக்கு விருப்பம் இல்லாத ஒன்றை எவரும் திணிக்க முடியாது. நாமே எதையும் வர்புறுத்தலால் ஏற்றுக் கொள்ளாத போது, நாம் வாழும் சமூகத்துக்கு நாம்மால் இடையூறே இல்லாது ஒன்றிணைந்து வாழ்வதே தனிமனித சுதந்திரம். சமூகமாக கூடிவாழ்வதில் சில விட்டுக் கொடுத்தலில் தீமைகள் இருந்தாலும் கிடைக்கும் நன்மைகள் கோடி.

இயறகையை வெல்லுவோம்... ஒன்றிணைந்த வாழ்வுடன் இன்புற்று இருப்போம்.

---