*நட்சத்திரம்* : ஒருவார காலம் நிறைவு பெறுகிறது !

தாழ்வு மனப்பான்மை இருக்கும் வரை நாம் நினைப்பதை எதையும் செயல்படுத்த முடியாது. தாழ்வு மனப்பான்மை என்பது ஐம்பது விழுக்காடு தன்னுணர்வுகளால் இயல்பாக இருப்பவை, பிறரைப் பார்த்து அவற்றை நாமே நீக்கிக் கொள்ள முடியும். மீதம் ஐம்பது விழுக்காடு சமூகம் நம்மீது திணிப்பது. ஒரு ஆசிரியர் ஒரு மாணவனைப் பார்த்து 'நீ மாடுமேய்க்கத்தான் லாயக்கு' என்று சொல்லும் போது, அதே போன்று வசை மொழிகளைப் பெற்ற 90 விழுக்காடு மாணவர்களுக்கு தாழ்வு உணர்ச்சி வந்துவிடும் மீதம் 10 விழுக்காட்டினரே 'நாமும் வாத்தியாருக்கு பாடம் கற்றுக் கொடுப்போம்' என்று எதிர் உணர்வுகளால் தூண்டப்பட்டு தாழ்வுணர்வுகளில் இருந்து மீண்டு மிளிர்வர்.

சமுதாய அளவிலும் நடப்பதும் இதேதான். ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தை, அல்லது தன் காலடியில் போட்டு மிதித்துக் கொண்டிருக்கும் சமூகங்களை, ஆதிக்க சக்திகள் அமுக்கியே / அடக்கியே தொடர்ந்து வைத்திருப்பதற்கு இதே உத்தியைத்தான் பயன்படுத்துகின்றன. 'அறிவு, திறமை எல்லாம் 'வித்தில்' இருந்தே வருபவை எனவே நாங்களே அறிவாளிகள், இந்த கீழ்சாதியில் பிறந்தவர்களான நீங்கள் அறிவு சார்ந்த வேலைகளையோ, கல்விகளையோ நினைத்தாலும் உங்களால் அடைவதற்கான அறிவு அற்றவர்கள். உங்கள் நிலை என்பது ஆண்டவனே ஆக்கியது, எனவே இதுதான் உங்கள் தலையெழுத்து' என்பர். இதைப் பற்றி சிறிதேனும் சிந்திக்காமல் 'நாம் அப்படித்தான்' என்று முடங்கிவிடுகின்றனர். பார்க்கப்போனால் அறிவு, திறமை, சாதுரியம் மற்றும் அறிவுசார் அனைத்தும் திருடர்களுக்கும், சமூக விரோதிகளுக்கும் கூட இருக்கிறது. சமூகங்களை கீழிறக்கும் அறிவும், நுட்பமும் கூட இத்தகையது தான், இவை தன் நலம் சேர்ந்தவை. இதை 'புத்திசாலித்தனம்', 'பிறப்பின் அடையாளம்' என்று நினைத்துக் கொண்டு பெருமையடைபவர் அடையட்டும்.

********

நான் அண்மையில் 'ஓம்பிரகாஷ் வால்மிகி' என்ற வடநாட்டு தலித்திய இலக்கிய செல்வர் எழுதிய இந்தி நூலின் தமிழ் ஆக்கமான 'எச்சில்' என்பதை படித்தேன். அதில் அவர் தலித்துகளின் தாழ்வு நிலைபற்றி, அதாவது மனித மலத்தை தலையில் சுமப்பதைப் பற்றி எழுதி இருந்தார். அவர் சுட்டி எழுதிய அனைத்தும் சுதந்திர வாங்குவதற்கு முந்தைய நிகழ்வு அல்ல. எல்லாம் 1980 களில் நடந்தவை. இன்றும் நடப்பவை, நண்பர் சிவபாலன் கூட அதுபற்றி எழுதியிருந்தார். எல்லாவித கொடுமைகளைப் பற்றியும் எழுதிய அவர் அங்காங்கே குறிப்பிட்ட சில பற்றியங்களும் மனதை ரொம்பவுமே உறுத்தியது. அதாவது விழிப்புணர்வு பெற்று படித்து எழுபவர்களும் நகரத்தில் உயர்ந்த அரசாங்க வேலையில் அதிகாரியாக அமர்ந்துவிட்டால், அங்கு தம்மை சந்திக்கவரும் தங்கள் சமூகத்தின் உறவினர்கள் எவரையும் வீட்டுக்குள் அனுமதிப்பது இல்லை என்றும், முடிந்த அளவுக்கு உறவினர்கள் தங்களை நகரங்களில் வந்து சந்திப்பதை தவிர்க்கவே விரும்புகின்றனர். ஏனென்றால் இவர்களெல்லாம் உறவினர்கள் என்று தெரிந்துவிட்டால் தங்களுக்கு கிடைக்கும் சமூக மரியாதை கிடைக்காமல் போய்விடும் என்று தயங்குகிறார்கள் என்றெல்லாம் நிகழ்வுகளுடன் எழுதி இருந்தார். அது உணர்வுகளை பேசும் ஆக்கம்.

அவர் சுட்டிக்காட்டிய இந்த தாழ்வுணர்வை என்னவென்று சொல்வது ? தலித் சமூகம் அல்லது தாழ்த்தப்பட்ட சமுகத்திடமிருந்து, அவர்களில் ஒருவராக இருந்தவர்கள் தப்பி வந்து சுதந்திரகாற்றை சுவாசிப்பது போல் நினைத்துக் கொள்கிறார். தன் நிலை உயர்ந்தால் போதும் என்ற மனப்பான்மையில் தொடருவதால், கொடுமைகளை அனுபவித்தவர்களே எதிர்க்க தயங்கும் போது இவர்களால் அந்த சமூகத்தினருக்குதான் என்ன லாபம் ? இங்கு அந்த சமூகத்தை சேர்ந்தவர்களே தம் சமூகத்தை ஒதுக்கிறார்கள் என்று தெரிகிறது. இது பிறர் சாதியினர் அந்த சமூகத்துக்கு எதிராக செய்யும் துரோகத்தைவிட கொடுமையானது. தம் சமூகம் தாழ்ந்தது அல்ல, கல்வி, கேள்விகளில் தாங்களும் சளைத்தவர்கள் அல்ல என்று வெளிப்படுத்த இவர்களுக்கு வாய்ப்பு இருந்தும் தம் உறவினர்களால் தம் சாதி வெளியே தெரிந்துவிட்டால் வெளியில் கிடைக்கும் மரியாதை கிடைக்காமல் போய்விடும் என்று, அந்த மரியாதைக்காக மாய வேலியை தங்களுக்குள் போட்டுக் கொள்கிறார்கள். படிப்பறிவு பெற்றும் கோழைகளாகவே இருக்கும் இவர்களின் இந்நிலை மாறவேண்டும்.

*******

கடவுளை நம்பாதவர் இவை இவையெல்லாம் மூடநம்பிக்கை என்று சுட்டிக் காட்டி அதன் பிறகு அவையெல்லாம் மாறுவதற்கு பதில், அந்தந்த மதத்தில் இருப்பவர்களே மனித வாழ்க்கைக்கு ஒவ்வாத ஒன்றை மதம் என்ற பெயரில் சிலர் தாங்கிப் பிடிப்பதை உணர்ந்து, அவற்றை விலக்க முன்வரவேண்டும். அதில் உள்ளவர்களுக்கு மட்டுமே எவை எவை கீழான, தாழ்வான மற்றும் மூட நம்பிக்கைகள் என்பது நன்கு தெரிந்திருக்கும். கடவுளை நம்பாதோர் எவரும் வழிபாட்டு உரிமை தங்களுக்கு வேண்டும் என்பதற்கு போராடவில்லை, நம்பிக்கையுடன் வருபவர்களை மறுக்காதே என்று தான் போராடுகிறார்கள், இதில் சுயநலம் என்பது எங்கே இருக்கிறது ? அதையும் தாண்டி மக்களால் அவர்களது சிந்தனைகள் கவரப்படலாம், மக்கள் அவர்களுக்கு தங்கள் சார்பில் பேசுகிறவர் என்ற அங்கீகாரம் கொடுக்கிறார்கள்.

இதை ஆத்திகர்களே செய்யலாமே. மதங்கள், கடவுள் நம்பிக்கை சமூக நல்லிணக்கத்துக்குத்தான் என்று நம்பும் ஆத்திகர்களுக்குத்தான் மூடநம்பிக்கை பிசாசுகளை விரட்ட வேண்டிய அந்த பொறுப்பு நிறையவே இருக்கிறது. இதை விடுத்து எதிர்ப்புகளை எதிர்பாக நினைத்து தற்காக்க சப்பைக்கட்ட நினைத்தால் நாத்திகன் பேசிக் கொண்டுதான் இருப்பான். மூடநம்பிக்கைக்கு நாத்திக பேச்சுகள் (பிரச்சாரம்) அடங்க வேண்டும் என்று நினைக்கும் ஆத்திகர்கள் மூடநம்பிக்கைக்கு எதிரான போராட்டங்களை தங்களே கையில் எடுத்துக் கொள்ளவேண்டும். இவர்கள் செய்ய வேண்டியதை நாத்திகர்கள் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு ஆத்திகர்கள் நன்றி கூற கடமைப்பட்டவர்கள். நம்மிடையே இருக்கும் சில பதிவர்கள் குறிப்பாக பதிவு நண்பர் ஜி.ராகவன் மற்றும் பதிவு நண்பர் குமரன் ஆகியோர் பக்தியை வளர்த்தும், தமிழையும் வளர்த்தும், மூடநம்பிக்கைகளுக்கு எதிராகவும் அவ்வப்போது எழுதி வருகிறார்கள் அவர்களை பாராட்டுகிறேன். நண்பர் கண்ணபிரான் ரவிசங்கர் இனி அவற்றில் கவனம் செலுத்தப் போவதாக ஒரு பின்னூட்டத்தில் குறிப்பிட்டு இருந்தார் பாராட்டுகிறேன், வரவேற்கிறேன்.

*******

பரம்பரைகளுக் கென்றே உரிமை உள்ள சொத்துக்களும், உழைத்து வாழ வேண்டிய நிலை என்று எதுவும் இன்றி அல்லது உழைப்பே தேவையின்றி நிரந்தர வருமானம் இருந்தால் பொழுது போகாமல் அல்லது அதுமட்டுமே வேலை என வேதங்களை, புராணங்களைப் படித்து இறைவன், பேரானந்தம், மாயை, பிரம்மம் போன்ற பேருண்மைகளை உலக்குக்கு சொல்லும் 'உயர்ந்தவர்கள்', 'சமயத்தலைவர்கள்' ஆகமுடியும் அதில் அறிந்தபடி தமிழ் சூத்திர பாசை என்ற கண்டுபிடிப்பையும் வெளியில் சொல்லமூடியும். இதற்கெல்லாம் வாய்பே இல்லாமல் இருப்பவர்களுக்கு வேதங்களும் மதப்பெருமைகளும் புரியுமா என்ன ? :)) அவர்கள் அறிந்திருப்பது பாமரத் தமிழ்தானே.

இவர்களையெல்லாம் கோவிலுக்குள் எப்படி அனுமதிப்பது ? ஆனாலும் எப்படியோ,

கோவிலுக்குள் நுழையும் உரிமை பெற்றுவிட்டோம், நல்ல முன்னேற்றம்! இதில் வளர்ச்சியடைந்திருப்பது கோவில் உண்டியல்களின் உயரமும் x அகலமும், கை நுழையும் அளவுக்கு அகன்றிருக்கும் அதன் வாயும் தான். கருவறைகள் அதே இருட்டில் அதே புனித பூச்சில் இருக்கின்றன. இறைவன் எங்கும் இருக்கையில் கோவிலுக்கு ஏன் செல்ல வேண்டும் ? என்ற பக்தியாளரின் கேள்விக்கு ஒரு பக்தி நூலில், 'பசுவின் உடம்பு முழுவது பால் இருந்தாலும் மடியில் கறந்தால் மட்டுமே கிடைக்கும் என்று சொல்வர், இதுதான் இறைவனுக்கும் பொருத்தும்' என்ற அறிவு (பூர்வமான) முழுமையான பதில் போல் இருந்தது. இதில் சொல்லாமல் சொல்லி இருப்பது, எங்கும் இருக்கும் இறைவனை மறு(தலி)த்தும், கோவில் என்பது ஒரு அமைப்பு, அதற்கென்றே சில நடைமுறைகள், கட்டுப்பாடுகள் இருக்கிறது அவற்றை மீறக்கூடாது என்பதையும் தான். நாம் நம்வீட்டில், சாமி அறையில், நம்கையால் தூய்மை செய்து, பூசை செய்வதெல்லாம் கடவுள் இல்லையா ? அவை வெறும் பதுமைகள் என்று மறைமுகமாக துனிந்தே ஆகமத்தின் பெயரால் சொல்கின்றனர். நாத்திகன் கூட அவ்வாறெல்லாம் சொல்வதில்லை. கோவில் என்பதன் அமைப்பே பொதுமக்கள் கூடும் ஒரு இடம், இறைவனின் பெயரால் கூடுகிறார்கள். அங்கு வருகிறார்கள். இதற்கனவே திருவிழாக்கள் அமைக்கப்பட்டு இருகின்றன. அரசாங்க அறநிலையத்துறையின் கண்காணிப்பில் இருக்கும் கோவில்கள் பொது சொத்து. இதில் இறை நம்பிக்கை உடையவர் சென்று தம் மொழியில் பாடுவதற்கு அனுமதி இல்லை, காரணம் ஆகமங்கள் அனுமதிக்கவில்லை புனிதம் கெட்டுவிடும் என்று சொல்வதெல்லாம் மறைமுகமாக இறைவன் எங்கும் இல்லை எங்கள் கட்டுப்பாட்டில் தான் இருக்கிறான் என்று சொல்வதைத்தான். ஆத்திக அன்பர்கள் சிந்தித்து புறக்கணிக்க வேண்டும் அல்லது மாற்ற முயலவேண்டும்.

********

நட்சத்திர இடுகைகளுக்கு என்று எழுதிய அனைத்தையும் வெளியிடவில்லை. பேசும் பொருள் வேறு வேறு என்றாலும் அதாவது, சாதி வெறி, மதமூடநம்பிக்கைகள், தமிழ் தூற்றல் ஆகிய பற்றியங்களில் எழுதும் போது இவையெல்லாம் சமுதாயத்திற்கு எதிராக, ஆதயத்துக்காக ஒரே கட்டாக முப்புறி நூல்களால் பினை(யாக்)கப்பட்டு இருக்கின்றன என்பது தெரிகிறது. இவை வெறும் நைந்து போன நூல்கள் தான். பெண்கள் மஞ்சள் கயிற்றுக்கு கணவனுக்கு கொடுக்கும் மரியாதையைப் போலவே, நைந்த நூல்களை 'புனிதம், உயர்வு, வேதங்களில் சொல்லி இருப்பது, ஆகமம்' என்று இறைநம்பிக்கை, மதநம்பிக்கை என்ற பெயரில் மாயத் தளைகளை அப்படியே விட்டு வைத்திருக்கிறோம். சாம்ராஜ்ஜியங்களே காலவெள்ளத்தில் காணமல் போகும் போது நைந்த நூல்கள் நிலைக்காது என்று நம்புகிறேன்.

நட்சத்திர இடுகைகள் யாவிலும் நான் எழுதியவை கருத்துப் பரிமாற்றம் மட்டுமே எதையும் வரையறுக்கவும், வலியுறுத்துவதற்காக எழுதவில்லை. அனைத்து பதிவுகளிலும் தங்களுக்கு பிடித்த பதிவுகளுக்கு பின்னூட்டம் இட்ட பதிவ நண்பர்களுக்கு /நண்பிகளுக்கு மிக்க நன்றி. படித்து விட்டு மெளனமாக சென்ற மற்றவர்களுக்கும் நன்றி. பின்னூட்டங்களுக்கு உடனடியாக மறுமொழி கூற இயலாமல் போனதற்கும் வருந்துகிறேன். எழுதுவதற்கு இலவச தளம் அளித்த கூகுள் நிறுவனத்தாருக்கும், ஒருவாரம் நட்சத்திரமாக இருப்பதற்கு அழைப்பும், வாய்ப்பும் அளித்த தமிழ்மணம் நிர்வாகத்தினர் அனைவருக்கும் நன்றி !

அடுத்து நடசத்திரமாக அமரப்போகும் பதிவருக்கும் முன்கூட்டியே வாழ்த்துக்களை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

வாழிய நற்றமிழ் ! வாழிய வாழியவே !!!

அன்புடன்,

கோவி.கண்ணன்

---